- ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
Τον Γιώργο Χρηστάκη δεν τον βρίσκει κανείς στα συνηθισμένα μέρη που είναι οι πολλοί. Θα τον βρει εύκολα στο λιμάνι, να κάθεται σε κάποια μπίντα έχοντας κρεμασμένη στο λαιμό του τη φωτογραφική μηχανή του με τον μεγάλο φακό, ανάμεσα σε μεγάλα και μικρά πλεούμενα, σε θαλασσοπούλια σε κάβους και αρματωσιές να καραδοκεί με «το χέρι στην σκανδάλη» για να αποθανατίσει τη στιγμή.
Τη στιγμή που τα χρώματα στον ορίζοντα θα ταιριάζουν ή θα κάνουν αντίθεση με αυτό του καραβιού που περνάει ή είναι δεμένο στο λιμάνι, τι στιγμή που ο γλάρος θα βουτήξει κάθετα για να πιάσει ένα ψάρι ή θα ξεκουράζεται αγναντεύοντας τον ορίζοντα, τη στιγμή που ένα κύμα θα σκάσει πάνω στο βράχο σε αυτή την αιώνια διαμάχη, τη στιγμή που εκεί στα καλά καθούμενα εμφανίζεται ένα λατίνι με κόκκινο πανί την ώρα που ο αγέρας έχει «βάψει» ασημένια την απέραντη επιφάνεια της θάλασσας πάνω στην οποία το κόκκινο πανί μοιάζει με μια παντιέρα στην απεραντοσύνη.
Τις βρίσκει τις στιγμές ο Γιώργος γιατί είναι ερωτευμένος με αυτές. Τριάντα χρόνια είναι φωτορεπόρτερ στο ναυτιλιακό ρεπορτάζ. Έχει συνεργαστεί σχεδόν με όλα τα μέσα, αλλά νομίζω ότι αυτό που κράτησε ζωντανό τον έρωτά του τόσα πολλά χρόνια είναι το μεράκι για την ομορφιά που έχει η θάλασσα και ο κόσμος της, άγρια ή ταπεινή. Το απαύγασμα των πιο όμορφων στιγμών αυτών των τριάντα χρόνων το μάζεψε και το εκθέτει εκεί που του ταιριάζει στο πλοίο τύπου «Λίμπερτι» το πλωτό μουσείο που είναι δεμένο στο λιμάνι του Πειραιά.
Μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου και από τις 10.00 έως τις 17.00 καθημερινά μια θάλασσα εικόνων, συναισθημάτων και στιγμών περιμένει τον κάθε έναν που θέλει να θυμηθεί, να ξαναζήσει, να νοσταλγήσει, αλλά και να γευτεί έναν κόσμο αλλιώτικο σχεδόν μυθικό πάνω και μέσα σε ένα πλοίο σύμβολο, σε ένα λιμάνι πού όσο κι αν ψάξεις δεν βρίσκεις άλλο σαν αυτό.
