Πλωτό σύστημα μήκους 300 μέτρων βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην είσοδο του υφάλου του Σκάρμπορο, τον οποίο η Κίνα έθεσε υπό τον έλεγχό της το 2012 σε βάρος των Φιλιππίνων.
Αυτό έφρασσε την πρόσβαση στον ύφαλο που έχει τη μορφή ατόλης, με αβαθή και πλούσια σε αλιευτικούς πόρους νερά.
Η ακτοφυλακή των Φιλιππίνων ανακοίνωσε χθες, Δευτέρα, την διάλυση της πλωτής εγκατάστασης «σύμφωνα με τις οδηγίες της προεδρίας».
Ερωτηθείς για το ζήτημα αυτό, εκπρόσωπος της κινεζικής διπλωματίας, ο Ουάνγκ Ουενμπίν, κατήγγειλε σήμερα το «αποκαλούμενο ανακοινωθέν» των Φιλιππίνων.
«Η Κίνα υπερασπίζεται σθεναρά την κυριαρχία της, όπως και τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της στην νήσο Χουανγκγιάν (η κινεζική ονομασία του υφάλου του Σκάρμπορο)», δήλωσε ο εκπρόσωπος.
«Συνιστούμε στις Φιλιππίνες να μην προβαίνουν σε προκλήσεις ούτε να δημιουργούν προβλήματα», προειδοποίησε επίσης ο Ουάνγκ Ουενμπίν.
Ο ύφαλος του Σκάρμπορο βρίσκεται 240 χιλιόμετρα δυτικά του βασικού νησιού των Φιλιππίνων, της Λουζόν, και σε απόσταση σχεδόν 900 χιλιομέτρων από το κινεζικό νησί Χαϊνάν, νότια της ηπειρωτικής Κίνας.
«Το φράγμα αντιπροσώπευε κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα, μια σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου», σύμφωνα με την ακτοφυλακή των Φιλιππίνων, η οποία δημοσίευεσε χθες σχετικό βίντεο.
Σε αυτό φαίνεται ένας άνδρας με μάσκα, αναπνευστήρα και βατραχοπέδιλα να κόβει με μαχαίρι σκοινί που είχε δεθεί σε λευκές σημαδούρες.
Λίγο νωρίτερα ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των Φιλιππίνων Εντουάρντο Άνο είχε υπογραμμίσει ότι το αρχιπέλαγος θα λάβει “όλα τα κατάλληλα μέτρα” για να εξασφαλίσει την αφαίρεση του φράγματος.
«Οι Φιλιππίνες έχουν απολύτως το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε φράγμα στο Μπάχο ντε Μασίνλοκ, διότι αυτό παραβιάζει τα θαλάσσια δικαιώματά μας», σημείωσε επίσης αργότερα ο Εντουάρντο Άνο, χρησιμοποιώντας την φιλιππινέζικη ονομασία του υφάλου, αντιδρώντας στη δήλωση του Πεκίνου με την οποία συνιστά στη Μανίλα να αποφεύγει τις «προκλήσεις».
Η Κίνα διεκδικεί, προς απογοήτευση πολλών γειτονικών χωρών, την κυριαρχία σχεδόν στο σύνολο της Νότιας Σινικής Θάλασσας, η οποία συνιστά σημαντικό σταυροδρόμι εμπορικών θαλάσσιων δρόμων.
Βάσει της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που υπεγράφη το 1982 και στην δημιουργία της συνέβαλε η Κίνα, οι χώρες έχουν κυριαρχικό δικαίωμα να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους που βρίσκονται σε ακτίνα περίπου 200 ναυτικών μιλίων (370 χιλιόμετρα) από τις ακτές τους.
Το 2013 οι Φιλιππίνες κίνησαν διεθνή διαδικασία διαιτησίας κατά της Κίνας. Το Διαρκές Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης απεφάνθη υπέρ της Μανίλας το 2016, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει “καμία νομική βάση για να διεκδικεί η Κίνα ιστορικά δικαιώματα” στο μεγαλύτερο μέρος αυτής της θάλασσας και των πόρων της.
Το Πεκίνο αρνήθηκε να μετάσχει στη διαδικασία και αγνόησε την απόφαση.
