Η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1963 (Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1963) ανέλαβε μετά την νίκη του κόμματος της Ένωσης Κέντρου στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963.
Αν και η Ένωση Κέντρου κατάφερε να πρωτεύσει στις εκλογές, ωστόσο δεν κατάφερε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, καθώς είχε κερδίσει μόνο τις 138 από τις απαιτούμενες 151 έδρες του Κοινοβουλίου. Ωστόσο, στηριζόμενος στους ψήφους της ΕΔΑ που είχε αναδειχτεί τρίτο κόμμα (28 έδρες), πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στις 16 Δεκεμβρίου 1963. Την ίδια ημέρα, ο βασιλιάς Παύλος εκφώνησε στην κατάμεστη Βουλή τον «Λόγο του Θρόνου», έχοντας δεξιά του τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και αριστερά του τον διάδοχο Κωνσταντίνο Β’. Ο Λόγος αυτός προκάλεσε την δυσαρέσκεια του προσωρινού αρχηγού της Ε.Ρ.Ε. Παναγιώτη Κανελλόπουλου, επειδή η βασιλική ομιλία περιελάμβανε την εκτίμηση ότι «δια των τελευταίων εκλογών παγιούται ο ομαλός πολιτικός βίος της χώρας», το οποίο εκλήφθη ως υπονοούμενο για τις αμφιλεγόμενες εκλογές του 1961
Ο Γ. Παπανδρέου διατήρησε σε δυο κρίσιμες θέσεις, τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης, κατ΄ επιθυμία του Στέμματος, παραχωρώντας μάλιστα «τον στρατό στον έλεγχο των Ανακτόρων σε αντάλλαγμα για τη διάλυση της Βουλής, την οποία χρειαζόταν άμεσα.» Όμως, ο Γεώργιος Παπανδρέου που δεν ήθελε να εξαρτάται πολιτικά από τις ψήφους τις ΕΔΑ, αποφάσισε να παραιτηθεί προκειμένου να προκηρυχτούν εκ νέου εκλογές, στοχεύοντας αυτήν τη φορά στην αυτοδυναμία. Ο βασιλιάς Παύλος, μετά την παραίτηση Παπανδρέου έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο οποίος όμως επέστρεψε την εντολή άπρακτος, οπότε δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες για νέες εκλογές.
Στην μικρή αυτή διάρκεια της πρώτης κυβέρνησης του Κέντρου ύστερα από σχεδόν 10 χρόνια, η κυβέρνηση προχώρησε σε κάποια σημαντικά μέτρα, όπως στην πρώτη ρύθμιση των αγροτικών χρεών, στην καθιέρωση της δωρεάν Παιδείας και στην απελευθέρωση των περισσότερων πολιτικών κρατουμένων.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
- «Πρωθυπουργός» – («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Γεώργιος Παπανδρέου
- «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Σοφοκλής Βενιζέλος
- «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος (από 5 Δεκεμβρίου)
- «Υπουργός Συντονισμού» : Γεώργιος Μαύρος
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Δημήτριος Παπανικολόπουλος – εξωκοινοβουλευτικός
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Σοφοκλής Βενιζέλος
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Δημήτριος Παπασπύρου
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Σταύρος Κωστόπουλος
- «Υφυπουργός Εσωτερικών επί της Δημόσιας Τάξεως και Ασφαλείας» : Γεώργιος Παναγιωτόπουλος – εξωκοινοβουλευτικός
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Γεώργιος Παπανδρέου
- «Υπουργός Οικονομικών» : Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
- «Υπουργός Εμπορίου» : Σάββας Παπαπολίτης
- «Υπουργός Βιομηχανίας» : Ιωάννης Ζίγδης
- «Υπουργός Δημοσίων Έργων»: Στέλιος Αλλαμανής
- «Υπουργός Συγκοινωνιών» : Νικόλαος Μπακόπουλος
- «Υπουργός Γεωργίας» : Αλέξανδρος Μπαλτατζής
- «Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας»: Στυλιανός Χούτας
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας : Πολυχρόνης Πολυχρονίδης
- «Υπουργός Εργασίας» : Γεώργιος Μπακατσέλος
- «Υπουργός Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας
- «Υπουργός Βορείου Ελλάδος» : Νικόλαος Έξαρχος
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου»: Ιωάννης Γιαννόπουλος
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου»: Ιωάννης Τούμπας
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου»: Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος (από 5 Δεκεμβρίου)
