Μάχη του Μαλπλακέ – έλαβε χώρα στις 11 Σεπτεμβρίου 1709, ήταν μία από τις κύριες μάχες του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής

Ήταν αντιμέτωποι οι Βουρβόνοι της Γαλλίας και της Ισπανίας και μία συμμαχία με κύρια μέλη την Μεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Επαρχίες και το Βασίλειο της Πρωσσίας

by Times Newsroom

Η Μάχη του Μαλπλακέ (Battle of Malplaquet), η οποία έλαβε χώρα στις 11 Σεπτεμβρίου 1709, ήταν μία από τις κύριες μάχες του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής, κατά την οποία ήταν αντιμέτωποι οι Βουρβόνοι της Γαλλίας και της Ισπανίας και μία συμμαχία με κύρια μέλη την Μεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Επαρχίες και το Βασίλειο της Πρωσσίας.

Μετά από μία καθυστερημένη έναρξη των επιχειρήσεων λόγω του εξαιρετικά δριμύ χειμώνα που προηγήθηκε, η συμμαχική εκστρατεία του 1709 άρχισε στα μέσα Ιουνίου. Καθώς δεν κατάφερε να προσελκύσει τον υπό τον Στρατάρχη Βιλάρ, Γαλλικό Στρατό λόγω των ισχυρών αμυντικών του γραμμών και των διαταγών του Στρατάρχη από τις Βερσαλλίες να μην διακινδυνεύσει μία μάχη, ο Δούκας του Μάρλμπορο στράφηκε προς την κατάληψη των οχυρών της Τουρναί και του Ιπρ. Η Τουρνέ έπεσε μετά από μία ασυνήθιστα μακρά πολιορκία διάρκειας 70 ημερών με αποτέλεσμα να έχει έρθει ήδη ο Σεπτέμβριος. Ο Μάρλμπορο, ο οποίος δεν ήθελε να διακινδυνεύσει τον κίνδυνο διασποράς ασθενειών στο στράτευμα του στην ελώδη περιοχή γύρω από το Υπρ, κινήθηκε προς τα ανατολικά και προς το μικρότερο οχυρό της Μονς, με την κατάληψη του οποίου ήλπιζε να υπερκεράσει τη γαλλική αμυντική γραμμή από τα δεξιά. Ο Βιλάρ τον ακολούθησε, έχοντας νέες διαταγές από τον Λουδοβίκο ΙΔ’ να αποτρέψει την πτώση της Μονς με κάθε κόστος – ουσιαστικά μία διαταγή στον επιθετικό στρατάρχη να εμπλακεί σε μάχη. Μετά από αρκετούς πολύπλοκους ελιγμούς, οι δύο στρατοί βρέθηκαν αντιμετώποι κατά μήκος του ανοίγματος του Μαλπλακέ, νοτιοδυτικά της Μονς.

Μάχη

Ο συμμαχικός στρατός, ο οποίος αποτελείτο κυρίως από ολλανδικά και αυστριακά στρατεύματα, αλά επίσης και με ισχυρά βρετανικά και πρωσικά αποσπάσματα, διοικούνταν από τον Δούκα του Μάρλμπορο και τον Πρίγκιπα Ευγένιο της Σαβοΐας, ενώ οι Γάλλοι και ένα απόσπασμα Βαυαρών διοικούνταν από τον Βιλάρ και τον Στρατάρχη Μπουφλέρ. Ο Μπουφλέρ ήταν επισήμως ανώτερος του Βιλλάρ αλλά εθελούσια βρισκόταν υπό τις διαταγές του. Οι σύμμαχοι είχαν περίπου 86.000 άνδρες και 100 πυροβόλα και οι Γάλλοι είχαν περίπου 75.000 άνδρες και 80 πυροβόλα και οι δύο στρατοί είχαν στρατοπεδεύσει εντός ακτίνας βολής των πυροβόλων τους στο σημείο που σήμερα βρίσκονται τα Γαλλο-βελγικά σύνορα. Στις 9.00 π.μ. της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Αυστριακοί επιτέθηκαν με την υποστήριξη των Πρώσσων και των Δανών υπό τη διοίκηση του Κόμη Άλμπρεχτ Κόνραντ Φινκ φον Φινκενστάιν, απωθώντας την αριστερή πτέρυγα των Γάλλων μετά από μισή ώρα και κατάφεραν, με βαριές όμως απώλειες, να εμποδίσουν τον Μπουφλέρ να κινηθεί σε βοήθεια του Βιλάρ.

Η Μάχη του Μαλπλακέ

Ο Βιλάρ κατάφερε να αναδιοργανώσει τις δυνάμεις του, αλλά ο Μάρλμπορο και ο Ευγένιος επιτέθηκαν και πάλι, υποβοηθούμενοι από την προώθηση ενός αποσπάσματος υπό τον στρατηγό Γουίδερς στην αριστερή πτέρυγα των Γάλλων, κάτι το οποίο υποχρέωσε τον Βιλλάρ να αποσπάσει δυνάμεις από το κέντρο του για να το αντιμετωπίσει. Περίπου στις 1 μ.μ. ο Βιλάρ τραυματίστηκε βαριά από μία βολίδα μουσκέτου που συνέτριψε το γόνατο του και η διοίκηση πέρασε στον Μπουφλέρ. Η αποφασιστική τελική επίθεση έγινε στο αποδυναμωμένο πια κέντρο της γαλλικής διάταξης υπό τη διοίκηση του Κόμη των Όρκνεϊ, η οποία κατάφερε να καταλάβει τη γαλλική γραμμή των οχυρωματικών αιχμών. Αυτό κατέστησε δυνατή την προώθηση του συμμαχικού Ιππικού μέσα από αυτή τη γραμμή και την αντιπαράθεση του με το γαλλικό ιππικό που βρισκόταν πίσω της. Μία άγρια μάχη ξέσπασε, κατά την οποία ο Μπουφλέρ ηγήθηκε προσωπικά των επίλεκτων στρατευμάτων του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλέως της Γαλλίας. Ο Μπουφλέρ κατάφερε τουλάχιστον έξι φορές να απωθήσει το συμμαχικό ιππικό μέχρι τη γραμμή των οχυρωματικών αιχμών, αλλά κάθε φορά το γαλλικό ιππικό απωθούνταν από τα πυρά του βρετανικού πεζικού. Στο τέλος, γύρω στις 3.00 μ.μ. ο Μπουφλέρ, διαπιστώνοντας ότι δεν μπορούσε να νικήσει αυτή τη μάχη, διέταξε την υποχώρηση, η οποία εκτελέστηκε με τάξη. Οι Σύμμαχοι είχαν υποστεί τόσες απώλειες κατά την επίθεση τους ώστε να μην μπορούν να τον καταδιώξουν. Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν χάσει πάνω από 21.000 άνδρες, αριθμό σχεδόν διπλάσιο από τις γαλλικές απώλειες.

Προσωπική μαρτυρία

Μία προσωπική μαρτυρία της Μάχης του Μαλπλακέ παρέχεται στο βιβλίο “Amiable Renegade: The Memoirs of Peter Drake (1671-1753)”, στις σελίδες 163 έως 170. Ο Λοχαγός Πήτερ Ντρέικ, ένας Ιρλανδός που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως μισθοφόρος στην υπηρεσία διαφόρων ευρωπαίκών στρατών, υπηρέτησε με τους Γάλλους σε αυτή τη μάχη και τραυματίστηκε αρκετές φορές. Ο Ντρέικ έγραψε τα απομνημονεύματα του σε προχωρημένη ηλικία.

Μετά τη μάχη

Με βάση τους νόμους του πολέμου της εποχής, η μάχη θεωρήθηκε συμμαχική νίκη, διότι οι Γάλλοι αποσύρθηκαν και άφησαν στην κατοχή του στρατού του Μάρλμπορο το πεδίο της μάχης. Ωστόσο, οι απώλειες των Συμμάχων ήταν διπλάσιες από εκείνες των Γάλλων και, σε αντίθεση με τις προηγούμενες νίκες του Δούκα, ο γαλλικός στρατός μπόρεσε να αποσυρθεί με τάξη και σχετικά άθικτος, παραμένοντας μία ισχυρή απειλή για τις περαιτέρω επιχειρήσεις των Συμμάχων. Ο Βιλάρ ισχυρίστηκε ότι μερικές ακόμα γαλλικές ήττες σαν αυτή θα κατέστρεφαν το συμμαχικό στρατό· και ο ιστορικός Τζον Α. Λιν θεωρεί στο βιβλίο του The Wars of Louis XIV 1667-1714 τη μάχη σαν Πύρρειο νίκη, όμως η προσπάθεια διάσωσης της Μονς απέτυχε και το οχυρό έπεσε στις 20 Οκτωβρίου. Παρόλα αυτά, τα νέα για το Μαλπλακέ, την αιματηρότερη μάχη του 18ου αιώνα, άφησαν άφωνη όλη την Ευρώπη. Η φήμη ότι ακόμα και ο Μάρλμπορο είχε σκοτωθεί, έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα λαικά γαλλικά τραγούδια, το Marlbrough s’en va-t-en guerre (Ο Μάρλμπορο πήγε στον πόλεμο). Για την τελευταία από τις τέσσερις μεγάλες στρατωτικές του νίκες, ο Μάρλμπορο δεν έλαβε ευχαριστήρια επιστολή από την Βασίλισσα Άννα. Το ποίημα του Ρίτσαρντ Μπλάκμορ Οδηγίες προς τον Βάντερ Μπεκ ήταν ουσιαστικά το μόνο το οποίο προσπάθησε να εξυμνήσει τη “νίκη” του Μάρλμπορο στο Μαλπλακέ και η μάχη αυτή κινητοποίησε το κόμμα των Τόρυ προς την έναρξη προσπαθειών απεμπλοκής από τη συμμαχία με το σχηματισμό της κυβέρνησης τους το επόμενο έτος.

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή