Ο Μωυσής Μαϊμονίδης (εβραϊκά: מֹשֶׁה בֶּן־מַיְמוֹן Mōšeh bēn-Maymōn; αραβικά: موسى بن ميمون Mūsā bin Maymūn) ή Ραμπάμ (από τα αρχικά του RMBM) (30 Μαρτίου 1138 – 13 Δεκεμβρίου 1204) ήταν Σεφαρδίτης Εβραίος φιλόσοφος και συγγραφέας, που έγινε ένας από τους πιο παραγωγικούς και επιδραστικότερους μελετητές της Τορά στον Μεσαίωνα. Στην εποχή του ήταν και επιφανής αστρονόμος και ιατρός, που υπηρέτησε ως προσωπικός ιατρός του Σαλαντίν. Γεννήθηκε στην Κόρδοβα, Αυτοκρατορία των Αλμοραβιδών (σημερινή Ισπανία) την παραμονή του Πάσχα του 1138, εργάστηκε ως ραβίνος, ιατρός και φιλόσοφος στο Μαρόκο και την Αίγυπτο, και πέθανε στο Κάιρο στις 13 Δεκεμβρίου του 1204. Σήμερα τα έργα του και οι απόψεις του θεωρούνται θεμέλιος λίθος της Εβραϊκής ορθόδοξης σκέψης και μελέτης.
Προώθησε και ανάπτυξε την αριστοτελική φιλοσοφία, φέρνοντας την σε επαφή με φιλοσόφους στη δύση. Σημαντικότατο έργο του που συνέθεσε μεταξύ 1170 και 1180, ήταν το βιβλίο Μισνέ Τορά, (σε κατά λέξη μετάφραση «Επανάληψη της Τορά» του εβραϊκού δηλαδή νόμου), σκοπός του οποίου ήταν η κωδικοποίηση όλων των νόμων των Εβραίων.
Ο τάφος του Μαϊμονίδη στην Τιβεριάδα
Τα έργα του διακρίνονται σε δυο κατηγορίες:
- Τα θρησκευτικό-φιλοσοφικά, γραμμένα σε Εβραιοαραβική διάλεκτο
- Τα ιατρικά του συγγράμματα, γραμμένα στα αραβικά
Βιβλιογραφία
- Αθανασόπουλος, Κ., Φιλοσοφία στην Ευρώπη, τόμος Α: Η Φιλοσοφία στην Ευρώπη από τον 6ο ως τον 16ο αι., Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Πάτρα 2001, σελ.203 (ISBN: 960-538-286-5).
- Αθανασόπουλος, Κ., Ancillae Theologiae: Το φιλοσοφείν και Θεολογείν κατά το Μεσαίωνα και το Βυζάντιο, εκδ. Παρουσία, Αθήνα, 2004, σελ.350 (με πίνακες και λεπτομερή βιβλιογραφία στην Ελληνική, Λατινική, Αγγλική, Γαλλική και Γερμανική) (ISBN: 960-7956-94-X).
