Αυτό αναφέρει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σε δήλωσή της για τον θάνατο του σπουδαίου ηθοποιού και σκηνοθέτη Γιώργου Μιχαλακόπουλου.
Και προσθέτει:
«Απόφοιτος της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης και μαθητής του Κάρολου Κουν, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος διέγραψε μια μετεωρική διαδρομή, αξιοποιώντας στο έπακρο το πηγαίο χάρισμά του και τα, άμεσα αναγνωρίσιμα, μοναδικά εκφραστικά του μέσα. Η τροχιά του στην Τέχνη ήταν παραδειγματική. Δεν μας χάρισε μόνο ερμηνείες αναφοράς, μας κληροδότησε επίσης ένα υπόδειγμα ολοκληρωμένου καλλιτέχνη, φάρο για τις επόμενες γενιές.
Η φυσικότητα με την οποία ενσάρκωσε δεκάδες ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου συχνά μας παραπλανούσε, καθώς ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ήταν ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος και ένας ακάματος εργάτης του θεάτρου, με προσήλωση και διαρκή πάλη με το κείμενο, αλλά και αφοσίωση στην εξαντλητική επεξεργασία και την τελειοποίηση των σκηνικών του τεχνικών.
Θεράπευσε κυρίως το θέατρο, αλλά αξέχαστα παραμένουν τα επιλεκτικά περάσματά του από τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Ιδίως, η συμμετοχή του τη δεκαετία του 1970, μαζί με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και σε κείμενα του Κώστα Μουσρελά και σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη, στη σειρά «Εκείνος κι Εκείνος» έδωσε στο κοινό μια ανάσα ελπίδας, με τη διαβρωτική έμμεση κριτική της στη Χούντα. Ο ίδιος υπήρξε, άλλωστε, ενεργός πολίτης, που ασχολήθηκε με τα κοινά στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης και του συνδικαλισμού και δεν απέφυγε ποτέ την αιχμηρή δημόσια παρέμβαση.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ευτύχησε, παρά τις αγωνίες, τον πόνο και τις ανασφάλειες που συνοδεύουν την πορεία του ηθοποιού, όπως έλεγε ο ίδιος, να κατακτήσει από νωρίς τον έπαινο των ομοτέχνων του και τον θαυμασμό του κοινού. Παρέμεινε, όμως, μέχρι το τέλος ένας βαθιά φιλοσοφημένος και ευαίσθητος άνθρωπος, με την προσήλωση στην Τέχνη να συμβαδίζει με τη συνείδηση του ανήσυχου πολίτη.
Στη σύζυγό του Αθηνά, συνοδοιπόρο του στο σανίδι και τη ζωή, τις κόρες τους και τους αμέτρητους φίλους του απευθύνω τα θερμά μου συλλυπητήρια”.
