Ο Ορέστης Μακρής (Χαλκίδα, 30 Σεπτεμβρίου 1898 – Αθήνα, 29 Ιανουαρίου 1975) ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και τενόρος της οπερέτας.
Τελείωσε το Ωδείο Αθηνών και εμφανίσθηκε στη σκηνή πρώτα ως τενόρος στο θίασο Ροζαλίας Νίκα το 1925, κατόπιν στον θίασο του Ιωάννη Παπαϊωάννου και αργότερα μεταπήδησε στο είδος των κωμικών ρόλων. Το 1939 συνέπραξε με το θίασο Νίκου Μηλιάδη – Κυριάκου Μαυρέα. Ως ηθοποιός διέπρεψε σε απόδοση λαϊκών τύπων. Ανεπανάληπτη ήταν η απόδοσή του στο τύπο του «μεθύστακα», που αποτέλεσε σταθμό στο ελληνικό θέατρο. Τον τύπο αυτόν μετέφερε αργότερα και στον κινηματογράφο σε ομώνυμη ταινία.
Το 1955 απέδωσε τόσο αληθινά τον χαρακτήρα του μισητού ιδιοκτήτη που έγινε αποδέκτης ευτράπελου επεισοδίου σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας θεωρούμενος ως πραγματικός ιδιοκτήτης. Συμμετείχε σε περίπου σαράντα ταινίες παίζοντας χαρακτηριστικούς ρόλους, όπως του μεθυσμένου, του άστοργου, του ανάποδου μα και στοργικού πατέρα.
Ήταν παντρεμένος με την Βαρβάρα Δαμίγου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.
Διάκριση
Τιμήθηκε με το Τάγμα του Φοίνικος. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο σε οικογενειακό τάφο.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1931 | Μάγος της Αθήνας | |
| 1950 | Ο μεθύστακας | Μικές |
| 1952 | Ο γρουσούζης | Αγαθοκλής |
| 1954 | Το κορίτσι της γειτονιάς | Στάμος |
| 1955 | Η κάλπικη λίρα | Βασίλης Μαυρίδης |
| Καταδικασμένη κι απ’ το παιδί της | Παύλος | |
| Το φιντανάκι | Αντώνης | |
| 1956 | Αρπαγή της Περσεφόνης | πρόεδρος Κατωχωρίου |
| 1957 | Η θεία απ’ το Σικάγο | Χαρίλαος Μπάρδας |
| Της νύχτας τα καμώματα | Σωτήρης | |
| Το αμαξάκι | Ανέστης Καραμπάς | |
| 1958 | Η κυρά μας η μαμή | δρ Λυκούργος Μπέκος |
| Μια λατέρνα, μια ζωή | Κοσμάς | |
| Το νησί της σιωπής | δάσκαλος | |
| 1959 | Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο | γυμναστής Γκίκας |
| Ο Θύμιος τα ‘κανε θάλασσα | Βρασίδας Μόραλης | |
| Στουρνάρα 288 | Μπάμπης | |
| 1960 | Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα | Καίσαρ Αλεξάνδρου |
| Οικογένεια Παπαδοπούλου | Νίκος Καρύδογλου | |
| Της μιας δραχμής τα γιασεμιά | παππούς | |
| 1961 | Έξω οι κλέφτες | Τιμολέων Αδάμαντας |
| Ο καλός μας άγγελος | Διαμαντής Ναρλής | |
| 1963 | Όλα, και τη ζωή μου ακόμα | |
| Το μεροκάματο του πόνου | Βαγγέλης | |
| 1964 | Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του | Αριστείδης |
| Αδικημένη | Νικόλας Ανδρέου | |
| Ζητιάνος μιας αγάπης | Σπύρος | |
| Κάθε καημός και δάκρυ | πατέρας Φανής | |
| Πόνεσα πολύ για σένα | Χαρίδημος | |
| 1965 | Με πόνο και με δάκρυα | Βασίλης Καψομίχαλος |
| Οι καταφρονεμένοι | Σταμάτης | |
| 1966 | Ο πόνος του μπεκρή | Θάνος |
| 1967 | Ένα κορίτσι αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα |
