Στο μπροστινό κέντρο, ο επικεφαλής της εσθονικής αποστολής, Jaan Poska, στα δεξιά, ο στρατηγός Jaan Soots, ο Victor Mutt, ο Ants Piip, ο Rudolf Paabo και ο Rein Eliaser. Στο αριστερό άκρο του τραπεζιού, οι Aleksander Oinas, Mait Püüman και Julius Seljamaa, ο Ado Birk κάθεται πίσω τους.
Η Συνθήκη Ειρήνης του Τάρτου (εσθονικά: Tartu rahu, κυριολεκτικά «Ειρήνη του Τάρτου») ήταν συνθήκη ειρήνης μεταξύ της Εσθονίας και της Σοβιετικής Ρωσίας που υπογράφτηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1920 στο Τάρτου σηματοδοτώντας τη λήξη του Εσθονικού Πολέμου Ανεξαρτησίας. Οι κύριοι όροι της συνθήκης ήταν ότι η Ρωσία αναγνώριζε de jure την ανεξαρτησία της Δημοκρατίας της Εσθονίας και αποποιούνταν στο διηνεκές από κάθε δικαίωμα στα εδάφη της.
Διατάξεις της Συνθήκης
Η συνθήκη καθόρισε τα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Εσθονίας, διασφάλισε το δικαίωμα των Εσθονών να επιστρέψουν στην Εσθονία και των Ρώσων στη Ρωσία και απαιτούσε την επιστροφή στην Εσθονία ότι κινητής περιουσίας είχε μεταφερθεί στη Ρωσία κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ρωσία ακόμα συμφώνησε να απαλλάξει από όλα τα χρέη της Τσαρικής περιόδου την Εσθονία και να πληρώσει 15 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια (το αναλογικό μερίδιο της Εσθονίας από το απόθεμα χρυσού της Ρωσικής Αυτοκρατορίας). Επιπροσθέτως η Ρωσία συμφώνησε να παραχωρήσει στην Εσθονία δικαιώματα εκμετάλλευσης σε ένα εκατομμύριο εκτάρια δασικής γης και να κατασκευάσει σιδηροδρομική γραμμή από τα εσθονικά σύνορα στη Μόσχα. Σε αντάλλαγμα η Εσθονία δεσμεύθηκε να επιτρέψει στη Σοβιετική Ρωσία να κατασκευάσει λιμάνι στο Τάλιν ή σε άλλη πόλη και ηλεκτρικό σταθμό στον ποταμό Νάρβα.
Η συνθήκη υπογράφτηκε από τον Γιάαν Πόσκα εκ μέρους της Εσθονίας και τον Άντολφ Γιόφφε εκ μέρους της Σοβιετικής Ρωσίας, καθώς και από άλλους εκπροσώπους και των δύο πλευρών.
Σημασία
Η συνθήκη ειρήνης του Τάρτου θεωρείται το «πιστοποιητικό γέννησης» της Δημοκρατίας της Εσθονίας. Για τη διπλωματικά απομονωμένη Σοβιετική Ρωσία ήταν υψίστης σημασίας, με τον Λένιν να εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συνθήκη σαν «μία ασύγκριτη νίκη εναντίον του Δυτικού ιμπεριαλισμού». Μερικά μέλη της Αντάντ εναντιώθηκαν στη συνθήκη με την πρόθεση να διατηρήσουν τη Σοβιετική Ρωσία διεθνώς αποκλεισμένη.
Επακόλουθα
Μετά την υπογραφή, η Σοβιετική Ρωσία δεν ικανοποίησε κάποιους όρους της συνθήκης, π.χ. οι μουσειακές συλλογές του Πανεπιστημίου του Τάρτου δεν έχουν επιστραφεί μέχρι τώρα από το Βορόνεζ όπου βρίσκονται. και η μετακίνηση των Εσθονών εμποδίστηκε.
