Του Νίκου Τσούλια
Η φετινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 – στο σημερινό διεθνές σκηνικό – δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο να ακούσουμε αφηγήσεις και να συζητήσουμε διδαχές γύρω από την ηρωική αυτή σελίδα του λαού μας, αλλά και να στοχαστούμε το «σήμερα» και το «αύριο» με βάση το πιο ουσιώδες αγαθό της ζωής, την Ειρήνη.
Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία και η νέα έκρηξη στη Μέση Ανατολή με τον απόλυτα αιματηρό πόλεμο μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών θέτει ένα απλό ερώτημα. Το μέλλον μας θα είναι γεμάτο πολέμους και η Ειρήνη θα είναι ένα διαρκές ζητούμενο;
Και ονομάζαμε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως το Μεγάλο Πόλεμο, γιατί δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα ακολουθούσε κι άλλος ακόμα χειρότερος, πολύ πιο ολέθριος πόλεμος. Και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν φώναζαν και διαλαλούσαν οι λαοί της Ευρώπης «ποτέ πια πόλεμος», δεν φαντάζονταν ότι ο κόσμος δεν θα ησύχαζε μετά την απώλεια εκατομμυρίων ανθρώπων, μετά το τερατούργημα του Ολοκαυτώματος, μετά την εξαθλίωση λαών και χωρών.
Οι πόλεμοι συνεχίστηκαν στη Γιουγκοσλαβία, στον Καύκασο, στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στη Μέση Ανατολή, στον Κόλπο, στο Ιράκ… Πόλεμοι συνέχεια, πόλεμοι παντού. Και ενώ η κλιματική κρίση, η ενεργειακή κρίση, οι ανισότητες και η φτώχεια έχουν δημιουργήσει ένα γκρίζο σκηνικό για το μέλλον της ανθρωπότητας, έρχονται οι σημερινοί πόλεμοι να κάνουν αυτό το σκηνικό κατάμαυρο!
Πάντα τίθεται το εξής απλό ερώτημα στους πολέμους των εποχών μας. Βγαίνει ποτέ κανένας κερδισμένος από ένα πόλεμο; Όχι! Πάνε οι καιροί που αυτό μπορούσε να συμβεί. Τώρα η καταστροφή αφορά όχι μόνο τα εμπλεκόμενα μέρη αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Το πετρέλαιο, η πρώτιστη ενεργειακή πηγή για όλο τον κόσμο, τραβάει την ανηφόρα κάθε φορά στις πολεμικές συγκρούσεις κάνοντας τη ζωή των ανθρώπων ακόμα πιο φτωχή.
Ναι. Μας αφορά ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή. Μας αφορά, γιατί χάνονται αθώες ζωές μωρά, παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι. Είναι πόλεμος κατά των αμάχων! Αλλά και ο πόλεμος μεταξύ των στρατιωτών μπορεί να έχει κανένα νόημα, όταν υπάρχει μία απλή αλήθεια, όταν και οι Παλαιστίνιοι πρέπει να έχουν ελευθερία και ανεξάρτητη πατρίδα αλλά και το Ισραήλ πρέπει να έχει ασφαλές κράτος.
Η γεωγραφική αποτίμηση πρέπει να γίνει με έναν απόλυτα δίκαιο τρόπο, στο βαθμό που αυτό είναι κατορθωτό.
Ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης κοστίζει και στις δύο χώρες και στους δύο λαούς. Πρέπει κάθε κράτος να αποδεχθεί την ύπαρξη του άλλου, την ελευθερία του άλλου, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα κράτους, στη ζωή και στην Ειρήνη.
Καταδικαστέα η επίθεση της Χαμάς, καταδικαστέα η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, καταδικαστέα κάθε πολεμική προετοιμασία για διεύρυνση του πολέμου. Κανένα έθνος, στην πολύπαθη αυτή περιοχή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξοντωθεί. Αυτή η απλή παραδοχή είναι ο κοινός τόπος και των δύο πλευρών. Ανεξάρτητη Παλαιστίνη, κράτος ελεύθερο για τους Παλαιστίνιους. Είναι το κάλεσμα της Ειρήνης!
