- ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΝΙΟΡΔΟΣ
Λέγεται πως τις τελευταίες μέρες στις Βρυξέλλες οι κοινοτικοί υπάλληλοι ζήτησαν από Έλληνες συναδέλφους να τους μεταγλωττίσουν σε «γκρήκλις» ένα ελληνικό τραγούδι και έχουν αρχίσει να το σιγοτραγουδούν στα γραφεία και στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λέγεται μάλιστα πως μια ελληνική ταβέρνα στην περιοχή των Βρυξελλών ανοίγει και κλείνει το μουσικό πρόγραμμά τους με αυτό το τραγούδι.
Ο Ζορμπάς και άλλα ακούσματα αντιπροσωπευτικά της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα…
Καθώς οι στίχοι κυλούν, προβάλλονται στους τοίχους της ταβέρνας γελοιογραφίες που αναφέρονται στο σκάνδαλο του ευρωπαϊκού χρηματισμού από την χορηγό αραβική χώρα:
«Τσίρκο, παράγκα, φίρμα γκρέκα
Τέμπο, μουργέλα, αγγαρεία
Γκράντε μαέστρο καλαμπόρτζο
Ράτσα μπαρούφα, ομελέτα, ιστορία
Γκράντε μαέστρο καλαμπόρτζο
Ράτσα μπαρούφα, ομελέτα, ιστορία.
Μασκαρά, Γκρέκο μασκαρά
Μασκαρά, Γκρέκο μασκαρά.
Μάτσο αμάκα καπιτάλε
Σκάρτο, τανάλια, πολιτσία
Φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο
Περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία
Φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο
Περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία
Μασκαρά, Γκρέκο μασκαρά…
Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
Φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
Μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
Τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα κόλλα.
Μασκαρά, Γκρέκο μασκαρά..»
Ένας φίλος που μου αφηγήθηκε τα καθέκαστα, έκλεισε την αφήγηση λέγοντάς μου «Κάποτε θύμωνα μ’ ένα αίσθημα δύναμης, τώρα θυμώνω μ’ ένα αίσθημα παθητικού φόβου».
«Με το τραγούδι; Με αυτούς που το τραγουδούν; Με αυτούς που συνδέουν τους στίχους με την τρέχουσα ιστορία και γενικεύουν;», τον ρώτησα.
«‘Όχι. Κυρίως με αυτούς που την ανέδειξαν και την προώθησαν και βέβαια με την ίδια την την αρχιμαζορέτα των κρυπτονομισμάτων – κατά δήλωση Ρουμπινί – που κατάντησαν να αναδείξουν το τραγούδι σε σουξέ των Βρυξελλών…
Αυτοί γράψανε τους στίχους και την μουσική και αυτή κρατούσε το μικρόφωνο: το τέλειο αναλώσιμο προϊόν, δηλαδή. Ενδεικτικό της κατάπτωσης, ντόπιας και ευρωπαϊκής.
«Εξ ου και το αίσθημα παθητικού φόβου. Αν μ’ εννοείς».
