Ο Τόμας Τάλις (Thomas Tallis ή Thomas Tallys, 10 Ιουλίου 1505 – 3 Δεκεμβρίου 1585) ήταν Άγγλος συνθέτης. Έζησε την εποχή της Αναγέννησης, επί βασιλείας των Τυδώρ. Είναι γνωστός για τα έργα θρησκευτικής μουσικής, που περιλαμβάνουν μοτέτα, λειτουργίες, ανθέμια και άλλα είδη· το γνωστότερό του έργο είναι πιθανότατα το μοτέτο “Spem in Alium”, το οποίο γράφτηκε για οκτώ πεντάφωνες χορωδίες (40 φωνές σε σύνολο). Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Άγγλους συνθέτες της εποχής του και τα έργα του καταλαμβάνουν θέση περιωπής σε ανθολογίες αγγλικής θρησκευτικής μουσικής.
Ελάχιστα είναι γνωστά για τη ζωή του Τάλις· από αναφορές της εποχής είναι γνωστό ότι γύρω στα 1530 έπαιζε όργανο στη Μονή του Ντόβερ. Αργότερα βρίσκεται στο Λονδίνο, όπου αναλαμβάνει οργανίστας του Αβαείου του Ιερού Σταυρού στο Ουόλθαμ (Waltham) (περ. 1538), ενώ το 1543 διορίζεται μουσικός του Βασιλικού Παρρεκλησίου (Chapel Royal). Έχοντας αυτή τη θέση παίζει όργανο και συνθέτει για μια σειρά μοναρχών — Ερρίκος Η΄, Εδουάρδος ΣΤ΄, Μαρία Α΄ της Αγγλίας και Ελισάβετ Α΄. Κατά τη διάρκεια της βασιλικής του θητείας, το θρήσκευμα εναλλάσσεται μεταξύ Ρωμαιοκαθολικισμού και Προτεσταντισμού· ο Τάλις καταφέρνει να αποφύγει τις διενέξεις και τους διωγμούς, συνθέτοντας μουσική κατάλληλη για κάθε δόγμα. Αν και Ρωμαιοκαθολικός ο ίδιος, γίνεται προστατευόμενος της Βασίλισσας Ελισάβετ, η οποία του δίνει το προνόμιο να γράφει και να εκδίδει τη μουσική του.
Πέραν της ιδιότητας του συνθέτη και οργανίστα, ο Τάλις διετέλεσε και δάσκαλος μουσικής, τόσο σε νεαρούς συναδέλφους του στο Βασιλικό Παρεκκλήσιο, όσο και σε μετέπειτα γνωστούς συνθέτες, όπως ο Ουίλιαμ Μπερντ· ο τελευταίος μάλιστα, έγραψε μια επιθανάτια ελεγεία για τον μεγάλο του διδάσκαλο, εμφαινόμενη παρακάτω.
|
|
