Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικό (1791 – 1824) Γάλλος ζωγράφος και λιθογράφος και καθοριστική μορφή του Γαλλικού Ρομαντισμού

Ο διασημότερος πίνακάς του, «Η Σχεδία της Μέδουσας», προκάλεσε αμηχανία για τον μοντερνισμό του θέματος και τους αιχμηρούς πολιτικούς υπαινιγμούς του.

by Times Newsroom

Ο Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικό (Jean-Louis-Théodore Gericault, 26 Σεπτεμβρίου 1791 – 26 Ιανουαρίου 1824) ήταν Γάλλος ζωγράφος και λιθογράφος και καθοριστική μορφή του Γαλλικού Ρομαντισμού. Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, που έληξε με τραγικό τρόπο, κράτησε αποστάσεις από την παράδοση και με την τέχνη του προσπάθησε να ανατρέψει τους κανόνες του Σαλόν και της Ακαδημίας. Ο διασημότερος πίνακάς του, «Η Σχεδία της Μέδουσας», προκάλεσε αμηχανία για τον μοντερνισμό του θέματος και τους αιχμηρούς πολιτικούς υπαινιγμούς του.

Συναρπαζόταν με τα άλογα, τα οποία αποτέλεσαν το συνηθέστερο θέμα του, η σύγκρουση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο ζώο αυτό. Εκφράζει δε και τη δική του εσώτερη πάλη, στην προσπάθεια να τιθασεύσει το θυελλώδες ταμπεραμέντο του.

Παρ’ όλο που καταγόταν από πολύ πλούσια οικογένεια, πράγμα που του εξασφάλιζε τη δυνατότητα να ζωγραφίζει χωρίς να τον απασχολούν έγνοιες βιοπορισμού, δεν έζησε εύκολη ζωή. Κατατάχτηκε στο Βασιλικό Στρατό και κάποια στιγμή αναγκάστηκε να κρύβεται από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα Α΄. Είχε έναν αμφιλεγόμενο δεσμό με θεία του και τραυματίστηκε πολλές φορές, πέφτοντας από άλογο, ατυχήματα που επιτάχυναν τον θάνατό του.

Γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου στη Ρουέν. Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας. Σε ηλικία 4 ετών μετακομίζουν στο Παρίσι και φοιτά στο Αυτοκρατορικό Λύκειο για δεκατρία χρόνια. Το 1808 αρχίζει να φοιτά στο ατελιέ του Καρλ Βερνέ (Carle Vernet), ζωγράφου ειδικευμένου σε σκηνές μάχης, κυνηγιού και ιπποδρομιών. Δύο χρόνια μετά, γίνεται μαθητής του Πιέρ-Ναρσίς Γκερέν, επιτυχημένου ζωγράφου της εποχής.

To 1812 εκθέτει στο Σαλόν το έργο «Αξιωματικός Έφιππων Κυνηγών Αυτοκρατορικής Φρουράς εφορμά» και κερδίζει το χρυσό μετάλλιο. Σε δύο χρόνια, εκθέτει εκεί το «Τραυματισμένος θωρακοφόρος αποσύρεται από τη μάχη» και αντιμετωπίζεται με ψυχρότητα. Την επόμενη χρονιά, συνάπτει ερωτικό δεσμό με την Αλεξαντρίν-Μοντέστ Καρτέλ και κατατάσσεται για οκτώ μήνες στο σώμα της Βασιλικής Φρουράς. Το επόμενο έτος συμμετέχει στο διαγωνισμό για το βραβείο της Ρώμης, αλλά αποτυγχάνει. Όταν μάλιστα γίνεται γνωστός ο δεσμός του, η οικογένεια τον υποχρεώνει να μετακομίσει στη Ρώμη.

Ορειχάλκινο άγαλμα του Τεοντόρ Ζερικώ στον τάφο του στο κοιμητήριο Περ Λασαίζ του Παρισιού. Στη βάση του, ανάγλυφο του πίνακα “Η Σχεδία της Μέδουσας”

Επιστρέφει στη Γαλλία το Σεπτέμβριο της επόμενης χρονιάς και, τον επόμενο Αύγουστο, η Αλεξαντρίν τού χαρίζει ένα γιο. Για να αποφύγει το σκάνδαλο, ο πατέρας του την υποχρεώνει να εγκατασταθεί στην εξοχή. Το 1819 ο πίνακας «Η Σχεδία της Μέδουσας» περνά σχεδόν απαρατήρητος από το Σαλόν. Την επόμενη χρονιά, όμως, τον εκθέτει στο Egyptian Hall οf London, όπου και διαμένει για ένα περίπου χρόνο. Επιστρέφει τον Δεκέμβριο της επόμενης χρονιάς στο Παρίσι με κλονισμένη υγεία.

Το 1823, μετά από ένα ακόμα ατύχημα με το άλογο, η κατάστασή του επιδεινώνεται ραγδαία. Πεθαίνει στις 26 Ιανουαρίου 1824, σε ηλικία μόλις 33 ετών, και ενταφιάζεται στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ του Παρισιού.

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή