Ο Ζαν-Ζοζέφ Κασανεά ντε Μοντονβίλ (Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville, βαπτ. 25 Δεκεμβρίου 1711 – 8 Οκτωβρίου 1772) ήταν Γάλλος βιολιστής και συνθέτης της εποχής του ύστερου μπαρόκ. Αν και στις μέρες του έγινε ευρέως γνωστός -κυρίως για τα μείζονα μοτέτα του- η μουσική του ξεχάστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1990, οπότε και επανανακαλύφθηκε.
Γόνος μια αριστοκρατικής οικογένειας σε παρακμή, ο Μοντοβίλ γεννήθηκε στη Ναρμπόν στη νότια Γαλλία. Το 1723 στο Παρίσι, ως προστατευόμενος της Μαρκησίας ντε Πομπαντούρ, είχε την ευκαιρία να αναλάβει αρκετά μουσικά πόστα, συμπεριλαμβανομένου κι αυτό του βιολιστή στην ορχήστρα Concert Spirituel.
Μια δεκαετία αργότερα εκδίδει το πρώτο του έργο, μια σειρά από σονάτες για βιολί, ενώ διορίζεται βιολιστής στην ορχήστρα του βασιλικού παρεκκλησίου των Βερσαλλιών. Το 1747 παντρεύεται την Anne-Jeanne Boucon, γνωστή τσεμπαλίστα της εποχής, στην οποία ο συνθέτης Ζαν-Φιλίπ Ραμώ αφιέρωσε κάποια κομμάτια του. Μέχρι το 1755 έχει συνθέσει δεκαεπτά μείζoνα μοτέτα, από τα οποία σώζονται μόνο εννέα· την εποχή του παίζονται τακτά και τυχγάνουν μεγάλης εκτίμησης. Τον ίδιο χρόνο διαδέχεται τον Πανκράς Ρουαγιέ ως μαέστρος του Concert Spirituel, ενώ στη Διαμάχη των Μπουφώνων παίρνει το μέρος της γαλλικής πλευράς.
Ανάμεσα στο έργο του ξεχωρίζουν επίσης οι εννέα σωζόμενες όπερές του, που ως επί το πλείστο πραγματεύονται υποθέσεις αρχαίων ελληνικών μύθων. Μία εξ αυτών, η Daphnis et Alcimadure είναι γραμμένη σε δικό του λιμπρέτο και μάλιστα στην Οξιτανική γλώσσα του Λανγκντόκ. Λίγες από τις όπερές του σημειώνουν επιτυχία, αφού επισκιάζονται απ’ αυτές του σύγχρονού του Ραμώ, καθώς και του πατέρα της γαλλικής όπερας, Ζαν Μπατίστ Λυλί. Ο Μοντονβίλ πεθαίνει στην πόλη Μπελβίλ κοντά στο Παρίσι, στην ηλικία των 60 ετών.
