27 Ιανουαρίου γιορτάζουν…

Ανακομιδή του λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αγίας Μαρκιανής της βασιλίσσης, Οσίου Κλαυδίνου, Οσίου Πετρου του Αιγυπτίου, Αγίου Δημητριανού, επισκόπου Ταμασσού, Αγίου ₼σκιοτ του βασιλέως, Οσίου Τίτου, του εκ Κιέβου, Αγίου νεομάρτυρος Δημητρίου, Αγίου ιερομάρτυρος Πέτρου

by Times Newsroom
  • Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως
  • Αγία Μαρκιανή η Βασίλισσα
  • Όσιος Κλαυδιανός
  • Όσιος Πέτρος ο Αιγύπτιος
  • Άγιος Δημήτριος ο εν Κωνσταντινοπόλει
  • Όσιος Κλήμης ο Στυλίτης που ασκήτευσε στο όρος Σάγματα της Βοιωτίας
  • Άγιος Δημητριανός της Ταμασού, ο θαυματουργός
  • Όσιος Τίτος ο στρατιώτης
  • Άγιος Άσκιοτ ο Βασιλέας
  • Άγιος Πέτρος Ζβέρεφ ο Ιερομάρτυρας
_____________________________________________________________________________________________________________
  • Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εκοιμήθη από εξάντληση στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της τρίτης του εξορίας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία και τάφηκε στα Κόμανα του Πόντου. Το σεπτό λείψανό του περίμενε επί τριάντα έτη, θαμμένο στον τόπο της εξορίας και του μαρτυρίου του. Όταν όμως το 434 μ.Χ. πατριάρχης εξελέγη ο μαθητής του Άγιος Πρόκλος (βλέπε 20 Νοεμβρίου), παρεκάλεσε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να ενεργήσει τα δέοντα, ώστε το λείψανο του μεγάλου αυτού πατέρα της Εκκλησίας να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Και πράγματι, τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 μ.Χ. έγινε η Ανακομιδή των Ιεωρών Λειψάνων του Αγίου. Η μεταφορά των ιερών λειψάνων από τα Κόμανα συνοδεύτηκε από μια επιστολή – διαταγή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’, υιού του Αρκαδίου και της Ευδοξίας, η οποία έγραφε: «Ἐπιστολὴ τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου. Εἰς τὸν οἰκουμενικὸν Πατριάρχην καὶ Διδάσκαλον καὶ πνευματικὸν Πατέρα Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον, τὴν προσκύνησιν προσφέρω ἐγὼ ὁ βασιλεὺς Θεοδόσιος. Ἡμεῖς, Πάτερ τίμιε, νομίζοντες, πῶς εἶναι τὸ σῶμά σου νεκρόν, καθὼς εἶναι καὶ τὰ ἄλλα σώματα τῶν ἀποθανόντων, ἠθελήσαμεν να μεταφέρωμεν αὐτὸ ἁπλῶς εἰς ἡμᾶς. Διὰ τοῦτο καὶ τοῦ ποθουμένου δικαίως ὑστερήθημεν. Ἀλλὰ σύ, Πάτερ τιμιώτατε, συγχώρησον εἰς ἡμᾶς, ὀποῦ μετανοοῦμεν. Σὺ γὰρ ἐδίδαξες εἰς ὅλους τὴν μετάνοιαν. Καὶ δὸς τὸν ἑαυτόν σου, ὣς πατὴρ φιλοπαῖς, εἰς ἡμᾶς τοὺς φιλοπάτορας υἱούς σου, καὶ τοὺς σὲ ποθούντας εὔφρανον διὰ τῆς παρουσίας σου».

Αυτή την επιστολή του αυτοκράτορα την πήγαν στον Άγιο και την τοποθέτησαν πάνω στην λάρνακά του. Τότε ο Άγιος έδωσε τον εαυτό του στους απεσταλμένους του αυτοκράτορα και έτσι αυτοί μετέφεραν την λάρνακα που περιείχε το άγιο λείψανο στην Κωνσταντινούπολη, χωρίς να κοπιάσουν καθόλου. Η υποδοχή των ιερών λειψάνων του Αγίου υπήρξε παλλαϊκή. Σύσσωμος λαός, κλήρος και μοναχοί, με επικεφαλής τον αυτοκράτορα, τους αυλικούς, τη σύγκλητο και όλους τους άρχοντες, υποδέχθηκαν και προσκύνησαν με σεβασμό τα λείψανά του. Με πολύ ευλάβεια μετέφεραν αρχικά τη λάρνακα στο ναό του Αποστόλου Θωμά, στα Αμαντίου, έπειτα δε στο ναό της Αγίας Ειρήνης. Εκεί έβαλαν το άγιο λείψανο πάνω στο σύνθρονο και άπαντες εβόησαν: «Ἀπόλαβε τὸν θρόνον σου, Ἅγιε». Στη συνέχεια η λάρνακα τοποθετήθηκε σε αυτοκρατορική άμαξα και μεταφέρθηκε στο περιώνυμο ναό των Αγίων Αποστόλων. Εκεί έβαλαν το άγιο λείψανο πάνω στην ιερή καθέδρα και έγινε το θαύμα: ο Άγιος επεφώνησε προς τον λαό το «Εἰρήνη πάσι». Έπειτα το εναπέθεσαν μέσα στο Άγιο Βήμα, κάτω από την Αγία Τράπεζα. Η Σύναξη του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ετελείτο στο πάνσεπτο ναό των Αγίων Αποστόλων. Ιερά λείψανα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου αφιέρωσε διά χρυσοβούλλου στη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους ο αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής (969 – 976 μ.Χ.) και τεμάχιο της αριστεράς χειρός ο Ανδρόνικος ο Παλαιολόγος (1282 – 1328 μ.Χ.), διά χρυσοβούλλου, τον Ιούλιο του έτους 1284 μ.Χ., στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους. Επίσης, τμήματα του ιερού λειψάνου φυλάσσονται στις μονές Βατοπαιδίου, Ιβήρων, Αγίου Διονυσίου και Δοχειαρίου.

Ἀπολυτίκιον(Κατέβασμα) Ἦχος πλ. δ’. Ἡ τοῦ στόματός σου καθάπερ πυρσός ἐκλάμψασα χάρις, τήν οἰκουμένην ἐφώτισεν, ἀφιλαργυρίας τῷ κόσμῳ θησαυρούς ἐναπέθετο, τό ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξεν. Ἀλλά σοῖς λόγοις παιδεύων, Πάτερ, Ἰωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τῷ Λόγῳ Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον Ἦχος α’. Χορός Ἄγγελικός. Εὐφράνθη μυστικῶς, ἡ σεπτή Ἐκκλησία, τῇ Ἀνακομιδῇ, τοῦ σεπτοῦ σου Λειψάνου· καί τοῦτο κατακρύψασα, ὡς χρυσίον πολύτιμον, τοῖς ὑμνοῦσί σε, ἀδιαλείπτως παρέχει, ταῖς πρεσβείαις σου, τῶν ἰαμάτων τήν χάριν, Ἰωάννη Χρυσόστομε.

Κάθισμα Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Τὴν σοφίαν ἐξ ὕψους καταμαθών, καὶ τὴν χάριν τῶν λόγων παρὰ Θεοῦ, τοῖς πᾶσιν ἐξέλαμψας, ὡς χρυσὸς ἐν καμίνῳ, καὶ τὴν Ἁγίαν Τριάδα, Μονάδα ἐκήρυξας, τήν φιλάργυρον πλάνην, τοξεύσας τοῖς λόγοις σου∙ ὅθεν καὶ πρὸς ζῆλον, βασιλίδα ἐλέγξας, ἀδίκως τῆς ποίμνης σου, ἀπελάθης Μακάριε, Ἰωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε Χριστῷ τῶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθω, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος Ἡ λαμπάς, ἡ τῶν ἔργων μου στυγνὴ πέφυκεν, Ἰωάννη Χρυσόστομε, καὶ δειλιῶ πρὸς ὑπάντησιν τοῦ ἱεροῦ σου σκήνους∙ ἀλλ᾿ αὐτὸς με ὁδήγησον, καὶ τὰς τρίβους μου εὔθυνον, μετανοίας παρέχων μοι καιρὸν πανάγιε, ὡς αὐτῆς κήρυξ ἔνθεος, καὶ τῶν παθῶν μου τῶν πολυτρόπων κατεύνασον ζάλην∙ καὶ παγίδων τοῦ Βελίαρ ἀφαρπάσας με, εἰς τέλος σῶσόν με, ὅπως ὑμνῶ σου ἀξίως τὴν θείαν ἐπάνοδον, ὡς πρὶν καὶ τὴν κοίμησιν τολμήσας ἐδόξασα, Ἰωάννη Χρυσοστομε.

  • Αγία Μαρκιανή η Βασίλισσα

Η Αγία Μαρκιανή ήταν σύζυγος του Ιουστίνου Α’ του Γέροντος (518 – 527 μ.Χ.). Διακρινόταν για την ευσέβεια, το ασκητικό του βίου της και τη φιλανθρωπία της. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως.

  • Όσιος Κλαυδιανός

Ο Όσιος Κλαυδιανός ήταν μοναχός και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.

  • Όσιος Πέτρος ο Αιγύπτιος

Ο Όσιος Πέτρος ήταν μαθητής του Αββά Λώτ. Απεβίωσε ειρηνικά σε πολύ βαθιά γεράματα.

  • Άγιος Δημήτριος ο εν Κωνσταντινοπόλει

Ο Άγιος Δημήτριος ήταν όμορφος στην όψη, δυνατός στο σώμα και σεμνός στα ήθη. Εικοσιπέντε χρονών, εργαζόταν στον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης σ’ ένα οινοπωλείο, που άνηκε στον Χριστιανό Χατζή Παναγιώτη. Κάποιοι από τους θαμώνες του οινοπωλείου, Μωαμεθανοί από τον Πόντο, προσπάθησαν να προσηλυτίσουν τον Δημήτριο. Μια μέρα που αυτοί μέθυσαν διώχτηκαν από τον οινοπώλη με τη βοήθεια του ρωμαλέου Δημητρίου κακήν κακώς. Κατά τη συμπλοκή αύτη, τραυματίστηκε κάποιος απ’ αυτούς τους Τούρκους, οι όποιοι κατάγγειλαν σαν δράστη τον Δημήτριο. Έτσι ο Δημήτριος οδηγήθηκε στον βεζίρη και επειδή δεν μπόρεσε να αποδείξει την αθωότητα του, του ετέθη το έξης δίλημμα: ή να γίνει μωαμεθανός ή θα πεθάνει. Αλλά ο Δημήτριος σθεναρά επέμενε στην χριστιανική πίστη. Μπροστά στη σταθερή εμμονή του Δημητρίου, ο βεζίρης διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Προ της εκτελέσεως, οδηγήθηκε και πάλι μπροστά στον βεζίρη, αλλά και πάλι ο Δημήτριος δεν υπέκυψε στις κολακείες, τις υποσχέσεις και τα βασανιστήρια των Τούρκων, και ειδικά αυτά των ιδίων των κατηγόρων του. Έτσι ο Δημήτριος, στις 27 Ιανουαρίου 1784 μ.Χ., αποκεφαλίστηκε μπροστά στο οινοπωλείο που εργαζόταν.

  • Όσιος Κλήμης ο Στυλίτης που ασκήτευσε στο όρος Σάγματα της Βοιωτίας

Τον ασκητή αυτό αγνοούν οι Συναξαριστές και τα Μηναία. Η μνήμη του μαζί με την Ακολουθία του, βρίσκεται στους Λαυριωτικούς Κώδικες Ε 152 φ. 332 α και Γ 12φ. 82 β. Στην Ακολουθία του υμνολογείται σαν «πνευματοφόρος ἐπὶ στύλου ὑψηλοῦ ἀναβὰς καὶ ἀσκητικώτατος φανεῖς, ὡς στῦλος τῶν μοναζόντων ἀκλινής, ὡς μοναστῶν τὸ στήριγμα ἔργα φωτὸς διαπραξάμενος». Στο δε Κοντάκιο δηλώνεται, ότι «ἀνδρείας ψυχῇς εἰς ὄρος Σαγμάτειον ἐν στύλῳ στενῷ μονάσας, προθυμότατα τὸν χορὸν ἐκόσμησας τῶν ὁσίων, Κλήμη ὁσιώτατε».

  • Άγιος Δημητριανός της Ταμασού, ο θαυματουργός

Από τις πολύ λίγες πληροφορίες που έχουμε γι’ αυτόν μαθαίνουμε ότι γεννήθηκε στην Ταμασσό κι έζησε σ’ αυτήν τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού. Αφοσιώθηκε στην Χριστιανική πίστη από μικρή ηλικία και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Ταμασσού. Έζησε οσιακή ζωή και ο Χριστός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῶν Κυπρίων τὸ κλέος, Ταμασέων ὁ Πρόεδρος, φύλαξ καὶ φρουρὸς τῶν Περάτων, Δημητριανὲ Πατὴρ ἠμῶν, ἀναδειχθεῖς, διὸ τυφλὸν ἐφώτισας ποτέ, τὸ φῶς ἐνεδίδου τηλαυγῶς, καὶ ἀνέκραξε δὲ οὕτως, τῷ διὰ σοῦ μὲ φωτίσαντι Δόξα σοι. Δόξα τῷ οὕτως εὐδοκήσαντι Θεῶ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ τοιαῦτα τέρατα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Ἀπὸ βρέφους Κυρίω ἐκολλήθης, μακάριε Δημητριανὲ Ταμασέων, ποιμενάρχα πανάριστε, συγκλείσας ἐν ψυχῇ σου θησαυρόν, τῆς πίστεως Δεσπότου ἀληθοῦς, καὶ ὠδήγησας τὰ τέκνα σου θαυμαστός, πρὸς γνῶσιν τῆς θεότητας, δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἠμίν, προστάτην ἀκαταίσχυντον.

Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς. Ἠρακλειδίου διεδέξω τὸν θρόνον, καὶ τῶν θαυμάτων εἰλη φῶς θείαν χάριν, τὴν Κύπρον κατεφώτισας, ὢ Δημητριανέ, θεσπεσίω βίω σου καὶ γλυκύτητι λόγων, ὅθεν πλάνην ἔτρεψας, τῶν εἰδώλων γενναίως, καὶ τὸν Χριστὸν ἐνώκησας ψυχαίς, ὡς ἱεράρχης φωτὶ αὐγαζόμενος.

Μεγαλυνάριον Χαίροις Ταμασέων, ἀρχιερεῦ, ὁ ὀλέσας πλάνην, τῶν εἰδώλων λόγοις σοφοῖς, καὶ τὴν τοῦ Κυρίου, φυτείαν ἐπαυξήσας, τοῖς ῥείθροις τῶν θαυμάτων, θεομακαριστέ.

  • Όσιος Τίτος ο στρατιώτης

Ο Όσιος Τίτος πριν γίνει μοναχός ήταν στρατιώτης. Κάποτε, εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού, ασθένησε βαριά και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον στρατό και να εγκαταβιώσει στα Σπήλαια της Λαύρας του Κιέβου. Εκεί, αφού πέρασε την υπόλοιπη ζωή με προσευχές και μετάνoιες κοιμήθηκε με ειρήνη περί τον 11ο αιώνα μ.Χ.

  • Άγιος Άσκιοτ ο Βασιλέας

Ο Άγιος Άσκιοτ γεννήθηκε και βασίλευσε στη Γεωργία τον 9ο αιώνα μ.Χ. Ο ευσεβής ηγεμόνας ανήγειρε πολλούς ναούς και αρκετές μονές. Φονεύθηκε υπό των Αράβων μέσα στο ναό του κάστρου του Αρτανούγκι της Γεωργίας, τον οποίο είχε κτίσει. Στα Γεωργιανά Συναξάρια αναφέρεται και ως Κουροπαλάτης.

  • Άγιος Πέτρος Ζβέρεφ ο Ιερομάρτυρας

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Πέτρος, μαρτύρησε το έτος 1929 μ.Χ. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου. ΠΗΓΗ: saint.gr

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή