Ο Φρανσουά Μπουσέ (François Boucher, 29 Σεπτεμβρίου 1703 — 30 Μαΐου 1770) ήταν Γάλλος ζωγράφος, αντιπροσωπευτικός του ροκοκό, γνωστός για τους ειδυλλιακούς και ηδονικούς πίνακές του σε κλασικά θέματα και για τις διακοσμητικές αλληγορίες του που παρίσταναν τις τέχνες ή τα αγροτικά επαγγέλματα.
Ήταν γιος του επίσης ζωγράφου Νικολά Μπουσέ. Το 1720 έγινε μαθητευόμενος του Φρανσουά Λε Μουάν. Το 1723 κέρδισε το βραβείο της Ρώμης της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών με έπαθλο μια τετράχρονη υποτροφία στη Ρώμη. Από το 1734 εργαζόταν για την βασιλική αυλή του Λουδοβίκου ΙΕ΄, και από το 1746 για τη μεγάλη προστάτιδά του, την μαρκησία ντε Πομπαντούρ. Επίσης, εκτός από ζωγράφος εργάστηκε και ως διακοσμητής, ενώ το 1755 μάλιστα ανέλαβε τη διοίκηση του βασιλικού εργοστασίου ταπισερί Γκομπλέν.
Επίσημος ζωγράφος του βασιλιά έγινε το 1765. Δούλευε σκληρά και παρήγαγε εκατοντάδες πίνακες, ενώ απέκτησε και διεθνή φήμη στην Ευρώπη.
Η αρπαγή της Ευρώπης, 1732-34, Λονδίνο, Συλλογή Ουάλλας
Ηρακλής και Ομφάλη, 1735, Μόσχα, Μουσείο Πούσκιν
Ο θρίαμβος της Αφροδίτης, 1740, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Το Λουτρό της Αρτέμιδος, 1742, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ξαπλωμένο κορίτσι, 1752, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
