Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 – 27 Μαΐου 2006) ήταν ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Στην Δίκη των πρωταιτίων της Xoύντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου. Καταδίκασε σε θάνατο τους πραξικοπηματίες, ποινή που μετετράπη σε ισόβια κάθειρξη από την πολιτική εξουσία. Το 1981 και ξανά το 1985 εξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και επί σειρά ετών υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου.
Έμεινε στην ιστορία ως ο Εθνικός Δικαστής. Πρώτος ξάδελφός του ήταν ο ναύαρχος ε.α. Θεόδωρος Ντεγιάννης, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Εθνικής Άμυνας επί Οικουμενικής κυβέρνησης Ξενοφώντα Ζολώτα.
Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος, αλλά το 1949 μπήκε στο Δικαστικό Σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταιτίους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός, Νικόλαος Μακαρέζος, Ιωάννης Λαδάς κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο Δικαστικό Σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με τον βαθμό του αρεοπαγίτη.
Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας το 1981 και βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης το 1985 με το ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Τιμής.
Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).
Πέθανε το 2006 σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
