Παρ’ όλο που πολλά έχουν γραφτεί για την Κάλλας την πριμαντόνα, την τέλεια μάγισσα στη σκηνή και την τραγική ερωμένη του Αριστοτέλη Ωνάση, αυτή είναι η πρώτη αφήγηση της Μαρίας ως γυναίκας από κάποια που ήταν πολύ κοντά της. Η Στάνσιοφ, για χρόνια φίλη της, μοιράζεται αναμνήσεις της Μαρίας που έδινε αυτοσχέδια κοντσέρτα με επιτυχίες των Μπιτλς και μεξικάνικες μπαλάντες, της Μαρίας που λιμοκτονούσε για να συμμορφωθεί με την εικόνα της διασημότητας αλλά που έψελνε διθυράμβους για ένα πιάτο μακαρόνια.
Όταν η Μαρία υπέστη την απώλεια του αγαπημένου της Αριστοτέλη Ωνάση, η Νάντια τη βοήθησε να ξεπεράσει την απογοήτευση και τον θυμό της και να βρει παρηγοριά στις όμορφες ελληνικές παραλίες και σε ξενοδοχεία ανά τον κόσμο. Στις δικές της θερμές αναμνήσεις η Στάνσιοφ προσθέτει τις γνώσεις των φίλων της Μαρίας, των συναδέλφων της, της αδελφής της, που δεν είχε επί μακρόν μιλήσει, ακόμη και των αντιπάλων και εχθρών της. Η εικόνα που αναδύεται διεγείρει την περιέργεια, είναι εξοργιστική, φέρνει σε αμηχανία και είναι απίστευτα γοητευτική.
