- Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία
- Άγιοι Ηλίας, Πρόβος και Άρης
- Άγιοι Τιμόθεος και Πολύευκτος
- Άγιοι Ευτύχιος, Θεσσαλονίκη, Διακόσιοι Άνδρες και Εβδομήντα Γυναίκες
- Όσιος Γρηγέντιος επίσκοπος Αιθιοπίας
- Άγιος Τρύφων
**********************************************************************************************************************
- Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία
Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της. Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος. Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκά, ΙΕ’ 10). Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί. Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός. Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Μαρτύρων τὴν εὔκλειαν ἰχνηλατήσας θερμῶς, Χριστὸν ὡμολόγησας ἐπὶ ἀπίστων στερρῶς, σοφὲ Βονιφάτιε· ὅθεν καθάπερ πλοῦτον ἀδαπάνητον, μάρτυς, δέδωκάς σου τὸ σῶμα τῇ σεμνῇ Ἀγλαΐᾳ· ἐξ οὗ τῷ κόσμῳ πηγάζει ῥώσις καὶ ἔλεος.
Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἱερεῖον ἄμωμον, ἐθελουσίως, σεαυτὸν προσήγαγες, τῷ ἐκ Παρθένου διὰ σέ, τεχθῆναι μέλλοντι Ἅγιε, στεφανηφόρε σοφὲ Βονιφάτιε.
Κάθισμα Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Τιμήσας τὸν Θεόν, παρ’ αὐτοῦ ἐτιμήθης, Μαρτύρων καλλονή, Βονιφάτιε μάκαρ· διὸ καὶ στεφάνῳ σε, θείας δόξης ἐκόσμησεν· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ὑπὲρ ἡμῶν σὲ αἰτοῦμεν, πρεσβεύειν πρὸς Κύριον.
Ὁ Οἶκος Ἀνατολῆς ὥσπερ ἀστήρ, τοὺς μάγους ἐκ Περσίδος, οὕτω σε θεία νεῦσις ἐκ δυσμῶν ὡδήγησε θεόφρον, τεχθῆναι ἐν Σπηλαίῳ, τῷ εὐδοκήσαντι Χριστῷ προσκυνῆσαι ὡς Βασιλεῖ ἁπάσης τῆς κτίσεως, καὶ τούτῳ δῶρα προσαγαγεῖν, ὡς λίβανον καὶ σμύρναν καὶ χρυσόν, Πίστιν Ἀγάπην καὶ Ἐλπίδα. Ὅθεν σαυτὸν ὁλόκληρον προσήγαγες αὐτῷ ἄμωμον δῶρον, τῷ Τυράννῳ δικαστῇ, ἐν παρρησίᾳ κράζων καὶ βοῶν· Χριστοῦ μου δοῦλος ὑπάρχω, στεφανηφόρε σοφὲ Βονιφάτιε.
- Άγιοι Ηλίας, Πρόβος και Άρης
Οι Άγιοι Ηλίας, Πρόβος (ή Πρόμος) και Άρης κατάγονταν από την Αίγυπτο και εμπνεόμενοι από τη θερμή τους πίστη, πήγαιναν σε διάφορες πόλεις και υπηρετούσαν τους διωκόμενους χριστιανούς. Στην Ασκαλώνα συνελήφθησαν, επέμεναν στην ομολογία του Ιησού Χριστού και καταδικάστηκαν σε θάνατο από τον κριτή Φιρμιλιανό. Και ο μεν Ηλίας και Πρόβος αποκεφαλίστηκαν, ο δε Άρης παρέδωσε την αγία του ψυχή μέσα στις φλόγες.
- Άγιοι Τιμόθεος και Πολύευκτος
Οι Άγιοι Τιμόθεος και Πολύευκτος πέθαναν αφού τους έριξαν μέσα στη φωτιά. Ο μεν Τιμόθεος στην Αφρική, ο δε Πολύευκτος στην Καισαρεία, διότι κατηχούσαν και βάπτιζαν ειδωλολάτρες. Παρ’ όλο που κατά την θανατική εκτέλεση ήταν παρόντες και οι δικοί τους και έκλαιγαν, αυτοί ατρόμητοι με τη θεία χάρη, τους παρηγορούσαν. Μπήκαν δε μέσα στις φλόγες, διατηρώντας την ευψυχία τους και ψάλλοντες ύμνους προς τον Κύριο. Ορισμένοι Συναξαριστές, λανθασμένα αναφέρουν την ημέρα αυτή και δεύτερο Άγιο Πολύευκτο, που όμως πρόκειται για τον ίδιο με τον πιο πάνω Άγιο.
- Άγιοι Ευτύχιος, Θεσσαλονίκη, Διακόσιοι Άνδρες και Εβδομήντα Γυναίκες
Μαρτύρησαν όλοι δια ξίφους.
- Όσιος Γρηγέντιος επίσκοπος Αιθιοπίας
Ο Όσιος Γρηγέντιος έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τα Μεδιόλανα (Μιλάνο). Οι γονείς του ονομάζονταν Αγάπιος και Θεοδότη και ήταν πολύ ευσεβείς. Ο Γρηγέντιος από πολύ μικρός διακρινόταν για την ευγλωττία του και για την μεγάλη αρετή του. Για να καταρτίσει τον εαυτό του περισσότερο πνευματικό, έκανε ταξίδι στην Ανατολή, που τότε ήταν το μεγαλύτερο θεολογικό και πνευματικό κέντρο. Κατόπιν πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έγινε γνωστός του τότε αυτοκράτορα Ιουστίνου και στον Πατριάρχη. Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια επί Πατριάρχου Προτερίου, ο οποίος και τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Τα δε Ιερατικά του καθήκοντα, ο Γρηγέντιος, εκτελούσε άριστα. Όταν χήρεψε η επισκοπή Αιθιοπίας, ο βασιλιάς Ελεσβαάν ζήτησε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να του στείλει επίσκοπο μορφωμένο και ενάρετο. Τότε ο Πατριάρχης εξέλεξε τον Γρηγέντιο, ο οποίος επετέλεσε την αποστολή του με πολύ ζήλο και μεγάλη καρποφορία. Στον τόπο αυτό ήταν πολλοί Εβραίοι και ήταν φανατικά προσκολλημένοι στη θεωρία τους. Ένας μάλιστα δεινός συζητητής απ’ αυτούς, ήταν και ο Ραβίνος Ερβάς. Αλλά ο Γρηγέντιος, με τα σοφά επιχειρήματά του, την αγαθότητά του και με τη θεία χάρη, κατόρθωσε να φέρει στους κόλπους της Εκκλησίας τους περισσότερους Εβραίους του τόπου και τον ίδιο τον Ερβά, που βαπτίστηκε παρουσία του βασιλιά και μετονομάστηκε Λέων και τιμήθηκε με το αξίωμα του Πατρικίου. Ο διάδοχος του Ελεσβαάν γιος του Έρδιδος, συνέχισε την ίδια πολιτική ευλάβειας προς τον Γρηγέντιο. Ο Γρηγέντιος πέθανε ειρηνικά στις 19 Δεκεμβρίου 552 μ.Χ. και τη στέρησή του, θρήνησε πολύς κόσμος.
- Άγιος Τρύφων
Ο Άγιος Τρύφων μαρτύρησε δια απαγχονισμού πάνω από μια Ιτιά. ΠΗΓΗ: www.saint.gr
