Ο Άρον Κόουπλαντ ή (συνήθως στα ελληνικά) Ααρών Κόπλαντ (Aaron Copland, 14 Νοεμβρίου 1900 – 2 Δεκεμβρίου 1990) ήταν Αμερικανός συνθέτης, δάσκαλος στη σύνθεση μουσικής και συγγραφέας. Αναφερόταν από τους συναδέλφους του και μουσικοκριτικούς ως «ο Πρύτανης των Αμερικανών συνθετών». Οι ανοικτές, αργά μεταβαλλόμενες αρμονίες στη μουσική του είναι χαρακτηριστικές αυτού που πολλοί θεωρούν «ήχο της αμερικανικής μουσικής», ανακλητικό των απέραντων αμερικανικών τοπίων και του πνεύματος των πρωτοπόρων εποικιστών της Δύσεως.
Είναι γνωστότερος για τα έργα που συνέθεσε από το 1930 μέχρι το 1950 περίπου, με ένα κάπως επιτηδευμένα προσβάσιμο ύφος, που συχνά αναφέρεται ως «λαϊκίστικο» και από τον ίδιο ως «vernacular» («δημώδες»). Κάποια από αυτά τα έργα είναι τα χοροδράματα Appalachian Spring, Billy the Kid και Rodeo, η Fanfare for the Common Man και η 3η Συμφωνία του. Εκτός από τα μπαλέτα και τα συμφωνικά έργα του, ο Κόουπλαντ έγραψε και μουσική δωματίου, όπερα και άλλα φωνητικά έργα, καθώς και μουσική για τον κινηματογράφο.
Ο Κόουπλαντ γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, ως παιδί Εβραίων μεταναστών από τη Λιθουανία. Μετά από τα πρώτα του μαθήματα μουσικής με τον συνθέτη Ρούμπιν Γκόλντμαρκ, ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου μελέτησε αρχικώς με τους Ισιντόρ Φιλίπ και Πωλ Βιντάλ, ενώ στη συνέχεια με την περίφημη μουσικοδιδασκάλισσα Νάντια Μπουλανζέ. Σπούδασε τρία χρόνια με την Μπουλανζέ, της οποίας η εκλεκτική προσέγγιση στη μουσική συνετέλεσε στο ευρύτητα των προτιμήσεών του. Αποφασισμένος κατά την επιστροφή του στις ΗΠΑ να ακολουθήσει σταδιοδρομία συνθέτη, ο Κόουπλαντ έδωσε διαλέξεις-συναυλίες, συνέθεσε έργα επί παραγγελία και δίδαξε για λίγο.
Βρήκε τη σύνθεση ορχηστρικής μουσικής του μοντερνιστικού ρεύματος που είχε υιοθετήσει στο εξωτερικό μια οικονομικά αντίρροπη προσέγγιση, ιδίως με υπόβαθρο τη Μεγάλη οικονομική ύφεση. Στα μέσα της δεκαετίας του στράφηκε σε ένα πιο «προσβάσιμο» μουσικό στιλ, που αντανακλούσε τη γερμανική ιδέα της Gebrauchsmusik («χρηστικής μουσικής»), μιας μουσικής ικανής να υπηρετήσει μουσικούς και ευρύτερους καλλιτεχνικούς σκοπούς. Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, ο Κόουπλαντ ταξίδεψε πολύ στην Ευρώπη, στην Αφρική και στο Μεξικό, όπου δημιούργησε μια σημαντική φιλία με τον Μεξικανό συνθέτη Κάρλος Τσάβες, ενώ άρχισε να συνθέτει τα γνωστότερα έργα του.
Μετά τον πόλεμο, ο Κόουπλαντ έμαθε ότι ο Στραβίνσκι και άλλοι συνθέτες είχαν αρχίσει να μελετούν τη χρήση των δωδεκαφθογγικών σειριακών τεχνικών του Άρνολντ Σένμπεργκ. Μετά τη γνωριμία του και με τα έργα του Γάλλου συνθέτη Πιερ Μπουλέζ, ενσωμάτωσε αρκετές σειριακές τεχνικές στο «Κουαρτέτο για πιάνο» (1950), στη «Φαντασία για πιάνο» (1957), στις Connotations για ορχήστρα (1961) και στο Inscape για ορχήστρα (1967). Μετά το 1960 ο Κόουπλαντ δραστηριοποιήθηκε και στη διεύθυνση ορχήστρας, καθώς υπήρξε συχνά προσκεκλημένος μαέστρος σε ορχήστρες στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ πραγματοποίησε μια σειρά ηχογραφήσεων της μουσικής του.
Ο Κόουπλαντ πέθανε στο Σλήπυ Χόλοου της Νέας Υόρκης σε ηλικία 90 ετών.
Πηγές
- Berger, Arthur (1953). Aaron Copland. Οξφόρδη: Oxford University Press.
- Copland, Aaron (1960). Copland on Music. Garden City, NY: Doubleday & Company, Inc.
- Copland, Aaron (1968). The New Music: 1900 to 1960. Νέα Υόρκη: W.W. Norton & Company, Inc.
- Copland, Aaron· Vivian Perlis (1984). Copland 1900 Through 1942. Νέα Υόρκη: St. Martins/Marek.
- Crist, Elizabeth (2005). Music for the Common Man: Aaron Copland During the Depression and War. Οξφόρδη: Oxford University Press. ISBN 0-19-538359-
