Ο Λεοπόλντ Σενγκόρ (ορθότερη προφορά: Σανγκόρ, Léopold Sédar Senghor, 1906-2001) ήταν Σενεγαλέζος ποιητής και πολιτικός. Διετέλεσε πρόεδρος της Δημοκρατίας της Σενεγάλης (ο πρώτος) επί είκοσι χρόνια (από τις 6 Σεπτεμβρίου 1960 ως τις 31 Δεκεμβρίου 1980) και υπήρξε επίσης ο πρώτος Αφρικανός που έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του προέδρου ο Αμπντού Ντιουφ.
Ο Σενγκόρ γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1906. Ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας από τη φυλή Σερέρ. Σε ηλικία 8 ετών ξεκίνησε τις σπουδές του στη χώρα του και αργότερα συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στη Γαλλία. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού, από όπου παρέλαβε τον τίτλο Agrégation στη Γαλλική Γραμματική. Εν συνεχεία δίδαξε ως καθηγητής σε πανεπιστήμια στις πόλεις Παρίσι και Τουρ την περίοδο 1935-45. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο γαλλικό στρατό.
Οπαδός μιας ομοσπονδίας της Αφρικής, μαζί με τον Μοντίμπο Κεϊτά αποφάσισαν τη σύσταση της Ομοσπονδίας του Μαλί μαζί με το πρώην Γαλλικό Σουδάν. Ο Σενγκόρ ήταν πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης ως τον τερματισμό της, το 1960.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1960 ο Σανγκόρ εξελέγη πρώτος πρόεδρος της ανεξάρτητης Σενεγάλης και είναι και ο συγγραφέας του εθνικού της ύμνου. Το Δεκέμβριο του 1962 συνελήφθη ως ύποπτος για σχεδιασμό πραξικοπήματος ο στενός του συνεργάτης, Μαμαντού Ντιά και παρέμεινε στη φυλακή επί 12 χρόνια. Έπειτα από αυτό, ο Σανγκόρ δημιούργησε ένα προεδρικό καθεστώς. Στις 22 Μαρτίου 1967 διέφυγε δολοφονικής απόπειρας με πιστόλι, το οποίο δεν εκπυρσοκρότησε. Ο δράστης καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 15 Ιουνίου 1967, παρότι ήταν ασαφές αν σκόπευε να σκοτώσει τον πρόεδρο.
Τον Δεκέμβριο του 1980 ο Σανγκόρ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί στο τέλος του έτους. Λίγο πριν ολοκληρωθεί η 5η θητεία του, ο Σανγκόρ παραιτήθηκε την τελευταία ημέρα του 1980 και τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του αρχηγού κράτους ο Αμπντού Ντιουφ, επί προεδρίας του οποίου εισήχθη ο πολυκομματισμός στη χώρα.
Επιλογή έργων
- Prière aux masques (Προσευχή στις μάσκες, 1935)
- Chants d’ombre (Τραγούδια της σκιάς, 1945)
- Nocturnes (Νυκτερινά, 1961)
- Ce que je crois (Αυτό που πιστεύω, δοκίμια, 1988)
