Μάρθα Βούρτση: «Αν περιμένουμε το κράτος να μας περιθάλψει, χαθήκαμε…»

«Είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Ο κλάδος μας χτυπιέται πολύ άσχημα. Ο πολιτισμός δεν ενδιαφέρει την Ελλάδα δυστυχώς. Και το μόνο που έχει να εξάγει τούτη η χώρα είναι ο τουρισμός και πολιτισμός...»

Ανοίγοντας το αρχείο μου

Πέρασαν 11 χρόνια από τότε που η Μάρθα Βούρτση μου παραχώρησε αυτή τη συνέντευξη και η φρεσκάδα του λόγου και σκέψης της με αιφνιδιάζει. Η ανάγκη της να αναπτύξει ελεύθερα το διαλογισμό της είναι δεσπόζουσα. Γι’ αυτό και η επαναδημοσίευση αυτής της κατάθεσης της εκλεκτής πρωταγωνίστριας, που σημάδεψε με το έργο της το σύγχρονο θεατρικό γίγνεσθαι, προβάλλει ένα ενδιαφέρον υλικό με διαχρονική αξία. Τότε που είχαμε βρεθεί, η χώρα μας είχε προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ για να αποφύγει την χρεοκοπία. Το 2010 είχε υπογραφεί ήδη το πρώτο μνημόνιο και σήμερα μετά από δυο ακόμη μνημόνια ήρθε η ενεργειακή κρίση που εξελίχθηκε σε ανθρωπιστική και όπως φοβούνται οι ειδήμονες θα εξελιχθεί σε κρίση διαβίωσης.

  • Συνέντευξη στη Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου

«Προχθές έγινα 74 χρονών. Ευτυχώς, μικραίνει ο χρόνος μου και θα φύγω γρήγορα!…» Λόγια απογοήτευσης από τη σπουδαία μας ηθοποιό Μάρθα Βούρτση. Έμεινε στην ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου ως το θλιμμένο κορίτσι με τα μάτια σε κάθε ταινία να πλημμυρίζουν από δάκρυα. Σήμερα δεκαετίες μετά ραγίζει η καρδιά της από τα όσα άσχημα και τραγικά συμβαίνουν γύρω μας: Δεν μπορώ να βλέπω την Αφροδίτη της Μήλου και το… δάχτυλο, και την προτομή του Σωκράτη με το στόμα γεμάτο ευρώ… Είναι ντροπή για τη χώρα μου… Προσβάλλομαι!..»

Η Μάρθα Βούρτση ξεσπάει απέναντι στον παραλογισμό των ημερών που όλοι βιώνουμε. Μιλάει σκληρά και οργισμένα αδιαφορώντας, αν κάποιοι την παρεξηγήσουν. Αυτή είναι η δική της αλήθεια. Η αλήθεια μιας γυναίκας, της συντρόφου τού ποιητή Φώντα Φιλέρη, που εργάστηκε σκληρά όλη της τη ζωή και άφησε σημαντικές ερμηνείες πάνω στο θεατρικό σανίδι.

Η μεγάλη κυρία της σκηνής ανοίγει τη ψυχή της και μοιράζεται μαζί μας τις μαύρες σκέψεις της…

«Ευτυχώς η δική μου η γενιά έζησε ευτυχισμένη. Εμείς, ξέρουμε πολύ καλά, τι σημαίνει ψωμί και δεν μας ενδιαφέρει το παντεσπάνι. Και δεν διαμαρτύρομαι, γιατί μου αφαιρέσανε τα λεφτά από την τσέπη μου, αλλά γιατί η χώρα μου έχει γίνει ξεφτίλα.»

Τοποθετεί τα πάντα στις σωστές τους διαστάσεις και στέκεται στην ιδέα : πατρίδα. Φαίνεται, ότι πονάει πολύ για όσα συμβαίνουν και ανεβάζει τους τόνους :

«Είναι μακριά νυχτωμένοι. Ευτυχώς, είμαι μεγάλη γυναίκα και θα φύγω γρήγορα, για να μην βλέπω, πως έχει γίνει η πατρίδα μας. Και δεν θα πάθω κατάθλιψη σε αυτή την ηλικία να κοιμάμαι με χάπια. Είμαστε λαός που αποδείξαμε σε ζόρικους καιρούς, τι αξίζουμε. Δεν ξέρω, αλλά κάπως έτσι πρέπει να ήταν στην κατοχή. Στη Γερμανική κατοχή. Τώρα, έχουμε εισβολή από τους δικούς μας ανθρώπους.»

Η Μάρθα Βούρτση δεν διστάζει να σχολιάσει τα κακώς κείμενα. Μιλάει ελεύθερα, γιατί είναι ελεύθερος άνθρωπος και για αυτό πάλεψε από το δικό της μετερίζι…

«Δεν είναι δυνατόν να ακούω την Έλλη Στάη να λέει, ότι σχόλασε το σοφέρ της και τώρα πια οδηγεί η ίδια ή τον κ. Πάγκαλο να δηλώνει, ότι δεν έχει τα χρήματα να πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων. Ντρέπομαι.»

Και συνεχίζει μεταφέροντας στην κουβέντα την λαϊκή κατακραυγή αλλά και την απόγνωση του κόσμου και δεν διστάζει να εκτεθεί:

«Μπορεί να είμαι συνταξιούχος, αλλά ανήκω σε κάποιο άλλο επίπεδο σε σύγκριση με κάποιους άλλους συνανθρώπους μου, που υποφέρουν με τις πενιχρές συντάξεις που παίρνουν. Βέβαια, δεν ξέρω τι θα φέρει το αύριο. Αν περιμένουμε το κράτος να μας περιθάλψει χαθήκαμε. Στο τέλος, δεν θα έχουμε ούτε φέρετρο να μας θάψουν…»

Κυκλοφορεί παντού και προσπαθεί να χαθεί μέσα στο ανώνυμο πλήθος για να μην την αναγνωρίσουν. Αλλά δεν περνά απαρατήρητη…

«Όταν βρίσκομαι στη λαϊκή που πηγαίνω κάθε εβδομάδα, ή στο σούπερ-μάρκετ δεν θα καλέσω τις κάμερες. Δεν με αφορά καθόλου να με αποκαλούν Θεά. Θυμώνω και μάλιστα κάποτε έκανα παρατήρηση σε κάποιον που με αποκάλεσε έτσι. Δεν με αφορά να μου λένε : “Πόσο νέα διατηρείσαι”, για αυτό απαντώ “Μένω κάθε δέκα ημέρες στο ψυγείο”… Ή αυτές τις νοικοκυρές με τα βαμμένα μακριά νύχια που βλέπω στην τηλεόραση. Ας έρθουν στο δικό μου σπίτι να δουν, τι σημαίνει νοικοκυροσύνη. Εγώ δεν έχω νύχια και δεν νομίζω, ότι χρειάζεσαι νύχια για να ξυστείς. Αυτό είναι το επίπεδό τους. Μου αρέσει να με πλησιάζουν και να μου λένε πολύ απλά : “Σε εκτιμούμε. Σε αγαπούμε γιατί είσαι δικό μας παιδί. Ο κόσμος γνωρίζει πίσω από το πακέτο της ηθοποιίας, ποιος είναι ο άνθρωπος…»

Η Μάρθα Βούρτση κατέβηκε και στην πλατεία με τους αγανακτισμένους για να διαμαρτυρηθεί. Μιλώντας γι’ αυτή της την εμπειρία έχει να πει:

«Πήγα στο Σύνταγμα, αλλά δεν είχα τις οργανικές αντοχές να παραμείνω. Όταν άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα και στο μετρό, έφυγα. Τα βράδια ακούω το Νίκο Χατζηνικολάου. Είναι ο μόνος δημοσιογράφος, ο οποίος λέει τα σύκα-σύκα, είναι πολύ ευθύς και δεν χαρίζεται σε κανένα. Τον παρακολουθώ ανελλιπώς.»

Η πρωταγωνίστρια, λέει τα πράγματα με το όνομά τους σε όποιον της απευθύνει το λόγο. Δεν κωλώνει, καταπώς λέει ο λαός…

«Όταν οι γειτόνισσες μου λένε “Κυρά- Μάρθα πώς τα βλέπεις τα πράγματα ;” τους απαντώ : ”Πώς να τα βλέπω, στο τέλος τα ίδια θα ψηφίσετε, τι με ρωτάτε. Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν είχε παραμείνει η ΕΔΑ, αλλά έφυγε ο Ηλιού και… Ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος έκτισαν γενιές με ήθος και αξίζουν το σεβασμό μας. Αλλά όλοι ξέρουν καλά τα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού».

Δεν διστάζει ακόμα να σχολιάσει και τις αποφάσεις των ισχυρών που κρατούν την τύχη μας στα χέρια τους:

«Όλες οι αποφάσεις παίρνονται ερήμην του λαού. Λένε, ότι θα σώσουν την Ελλάδα. Αλλά η χώρα δεν είναι μόνον πεδιάδες, βουνά και σκουπίδια. Είναι ψυχές, παιδιά με διπλώματα που σηκώνονται και φεύγουν από την πατρίδα μας. Πήραν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, ας πάρουν και την Ακρόπολη ολόκληρη να τελειώνουμε».

Μιλάει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος της και δεν διστάζει να στηλιτεύσει τη θέση της πολιτείας απέναντι στο κεφάλαιο πολιτισμός:

«Είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Ο κλάδος μας χτυπιέται πολύ άσχημα. Ο πολιτισμός δεν ενδιαφέρει την Ελλάδα δυστυχώς. Και το μόνο που έχει να εξάγει τούτη η χώρα είναι ο τουρισμός και πολιτισμός. Ξαφνικά, εμείς οι ηθοποιοί γίναμε ελεύθεροι επαγγελματίες, μαγαζάτορες. Πουλάμε αλουμίνια, αναρωτιέμαι, ή τέχνη; Μπλεγμένα τα πράγματα. Φέτος δεν έχω παίξει πουθενά και ό,τι βλέπετε στη σειρά “Πολυκατοικία” είναι επανάληψη και μας χρωστάνε και από πάνω. Του χρόνου θα είναι τεκμήριο το μπλοκάκι κι εγώ φέτος δεν έκοψα ούτε μια απόδειξη μέχρι στιγμής. Θα περιμένω να μου καταβληθούν τα δεδουλευμένα μου και μετά θα το παραδώσω και να με αφήσουν ήσυχη.»

Χείμαρρος η Μάρθα Βούρτση, η οποία τώρα ανοίγει και το κεφάλαιο των έκτακτων φόρων…

«Μου ήρθε περαίωση 6.000 και δεν πλήρωσα. Εγώ θέλω να έρθουν να με ελέγξουνε. Χρωστάω στη Μιχαλού αλλά σε κανέναν άλλο.

Πενήντα τέσσερα χρόνια τα έχω ακουμπήσει κανονικά. Τώρα θα αναγκαστώ να πληρώσω για ένα σπίτι 54 χρόνων γιατί αλλιώς θα μου κόψουν τη ΔΕΗ, αλλά θα είμαι συνεπής και γιατί σκέφτομαι τον συνταξιούχο που έχει μια γκαρσονιέρα… Πού πάει αυτή η πατρίδα. Δεν ξέρω πού πάει. Σήμερα άκουσα τον σπουδαίο Συνταγματολόγο Γιώργο Κασιμάτη, ο οποίος έλεγε, ότι είναι παράνομα όλα αυτά που έχουν υπογράψει γιατί είναι ερήμην του λαού κι αν προσφύγουμε στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια θα δικαιωθούμε. Υπάρχουν 154 βουλευτές που τα ψηφίζουν όλα αυτά. Ας σηκωθούν να φύγουν, να πάμε σε εκλογές.»

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή