Μεθοδευμένη επιδείνωση

Μετά από την ομιλία του Ερντογάν στον ΟΗΕ, και ο πιό "τουρκόφιλος" ή "ειρηνιστής" εν Ελλάδι, ΄οφείλει να κατανοήσει ότι το μέλλον των "ελληνοτουρκικών σχέσεων"είναι δυσοίωνο- και απρόβλεπτο

 

Ας το ξεκαθαρίσουμε απαρχής: Η αμυντική θωράκιση της χώρας ενάντια στον τουρκικό Αναθεωρητισμό, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ “αδιέξοδη κούρσα εξοπλισμών”. Είναι η ΣΩΣΤΗ και ΠΡΕΠΟΥΣΑ απάντηση στον Τουρκικό Αναθεωρητισμό και  την επιθετικότητα. Η ιταμή επίθεση του Τούρκου προέδρου κατά της Ελλάδας από το βήμα του ΟΗΕ, στις 22.09.22, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.

Είχε προηγηθεί η φράση του “Θα έλθουμε και θα΄ναι βράδυ”
Προηγούμενα, η απαίτηση από το Ερντογανικό καθεστώς “της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων” του Αιγαίου. Επίσης, η ευθεία αμφισβήτηση και απαίτηση Αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης του 1923.
Στην φαρέτρα επίσης η εργαλειοποίηση του προσφυγικού, η μουσουλμανική μειονότητα στην (Ελληνική) Δυτική Θράκη.
Αυξάνεται και εντείνεται καθημερινά, ΒΑΣΕΙ ΣΧΕΔΙΟΥ, η τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα ενάντια στην Ελλάδα και την (εναπομείνασα) Κυπριακή Δημοκρατία.
Πόσο θα περιμένουν ακόμη οι “ελίτ” των Αθηνών πριν προετοιμαστούν για την επόμενη κίνηση, πόσο τους παραλύει το “φοβικό σύνδρομο”; -την στιγμή που ο Ερντογάν προετοιμάζει το έδαφος, έχει ήδη προαναγγείλει την επόμενη κίνησή του;

Ο ρόλος της Τουρκίας μάς είναι γνωστός: εισβολή- κατοχή σε 4 χώρες της περιοχής : αρχής γενομένης από την εισβολή του 1974- κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να ακολουθήσουν Συρία, Ιράκ και τούρκικα στρατεύματα στη Λιβύη.

Είναι γεγονός ότι, ο Ερντογάν γνωρίζει τη γεωπολιτική σημασία της χώρας του και το ότι η Δύση, ΗΠΑ και Ε.Ε., θέλουν να την κρατήσουν κοντά τους. Αλλά στην αναδυόμενη νέα γεωπολιτική σκακιέρα, κι΄αυτό μπορεί να αλλάξει. Η πρόσφατη απόφαση για άρση του εμπάργκο όπλων προς την Κύπρο, όπως κι΄άλλα διπλωματικά κέρδη της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα, τον εξοργίζουν.

Μετά από την ομιλία του Ερντογάν στον ΟΗΕ, και ο πιό “τουρκόφιλος” ή “ειρηνιστής” εν Ελλάδι, ΄οφείλει να κατανοήσει ότι το μέλλον των “ελληνοτουρκικών σχέσεων”είναι δυσοίωνο- και απρόβλεπτο.

Για πολλοστή φορά αναφερόμαστε: στην ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης της Εθνικής Άμυνας, την αναζήτηση του “ισοδύναμου τετελεσμένου”, στην αναγκαιότητα αύξησης της στρατιωτικής θητείας, στην ανάγκη ΑΝΥΨΩΣΗΣ του Φρονήματος του Ελληνικού Λαού, στην υλοποίηση της απαραίτητης ΕΘΝΙΚΗΣ- ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.

*Μέλος της “Πολιτικής Πρωτοβουλίας”

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή