26 Μαρτίου γιορτάζουν…

• • Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ 

Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Στην Αγία Γραφή, τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη και δύο φορές στην Καινή. Στην Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ο Δανιήλ σε μια όραση του (Η’ 16-17), όταν ζητάει απ’ αυτόν την εξήγηση της. Εκεί παρουσιάζεται μπροστά του κάποιος άνθρωπος, που είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, και του εξηγεί ότι το κριάρι με τα δύο κέρατα σήμαινε τους βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας, ο δε τριχωτός τράγος, το βασιλιά της Ελλάδας. Στην Καινή Διαθήκη, ο αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στο Ζαχαρία (Λουκ. Α’ 11 – 19) και του αναγγέλλει ότι η γυναίκα του Ελισάβετ θα συλλάβει και θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επίσης, είναι αυτός που ευαγγελίζεται στην Παρθένο Μαρία την άσπορη σύλληψη και γέννηση του Σωτήρα Χριστού (βλέπε 25 Μαρτίου).

• • Άγιοι Κοδράτος, Θεοδόσιος, Μανουήλ και άλλοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες από την Ανατολή 

Έζησαν όλοι στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας, από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες. Αφού τους συνέλαβαν, τους πίεζαν ν’ αρνηθούν τον Χριστό. Αλλά αυτοί επανέλαβαν πολλές φορές την ομολογία τους και δήλωσαν, ότι ποτέ δεν θα λιποτακτούσαν από τη σημαία του Ευαγγελίου. Απελπισμένος ο δικαστής, διέταξε να διανοίξουν τις πλευρές τους. Όταν και αυτό το βασανιστήριο στάθηκε ανίσχυρο να μεταβάλει την αφοσίωση τους στον Χριστό, διέταξε τον αποκεφαλισμό τους.

• • Άγιοι Είκοσι Έξι Μάρτυρες οι εν Γοτθία μαρτυρήσαντες 

Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως των Γότθων Ιουγγουρίχου και του αυτοκράτορα Γρατιανού (375 – 383 μ.Χ.). Ενώ ευρίσκονταν όλοι στην Εκκλησία και έψαλλαν, συνελήφθησαν από τον βασιλέα των Γότθων και ρίχθηκαν ζωντανοί στην πυρά. Τότε συνέβη και το εξής: Κάποιος άνθρωπος Χριστιανός, που έφερνε την προσφορά του στην Εκκλησία, συνελήφθη και αυτός και ρίχθηκε στην φωτιά, αφού πρώτα ομολόγησε τον Χριστό, προσφέροντας έτσι τον ίδιο του τον εαυτό στον Χριστό, αντί άλλης προσφοράς. Τα λείψανα των Μαρτύρων περισυνέλεξε η συμβία άλλου άρχοντα του έθνους των Γότθων, που ήταν Χριστιανή, μαζί με πρεσβυτέρους και λαϊκούς. Και αφού εγκατέλειψε την εξουσία στον υιό της, περιδιαβαίνοντας από τόπο σε τόπο, ήλθε μέχρι την γη των Ρωμαίων μαζί με την θυγατέρα της. στην συνέχεια αναχώρησε για την χώρα της, αφού κληροδότησε στην θυγατέρα της τα ιερά λείψανα. Αυτή, φεύγοντας για την Κύζικο, έδωσε ένα μέρος από τα λείψανα αυτά στην πόλη και ύστερα από λίγο τελειώθηκε ο βίος της. Οι Άγιοι αυτοί είναι: οι δύο Πρεσβύτεροι, Βαθούσης (ή Ααθούσης) και Ουίρκας (ή Ούηρικας) με τους δύο γιους του και τις τρεις θυγατέρες του και Αρπύλας ο μοναχός, οι λαϊκοί, Αβήπας, Αγνάς (ή Αγγιάς), Ρύαξ (ή Ρυΐας), Ηγάθραξ, Ησκόος (ή Ησκόης), Σύλλας, Σίγητζας (ή Σίδητζας), Σουηρίλλας, Σεΐμβλας, Θέρμας (ή Θέρθας). Φίλγας και από τις γυναίκες οι Άννα, Αλλάς, Βάρις (ή Βάρκα), Μωικώ, Μαμύκα, Ουιρκώ (ή Ουηκώ) και Ανιμάις. Το μαρτύριό τους συνέβη μεταξύ των ετών 375 – 383 μ.Χ.

• • Όσιος Στέφανος ο Ομολογητής, ηγούμενος Τριγλίας 

Ο Όσιος Στέφανος, έζησε στο χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντος του Αρμενίου (813 – 820 μ.Χ.). Από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε με ζέση στην ασκητική ζωή και πολύ γρήγορα διακρίθηκε μεταξύ των αδελφών για την εγκράτειά του, το ήθος του και το υψηλό ασκητικό του φρόνημα. Αργότερα δε, ως ηγούμενος της Μονής Τριγλίας διακρίθηκε όχι μόνο για τα διοικητικά του χαρίσματα και τη δίκαιη συμπεριφορά έναντι των αδελφών του, αλλά και την προσήλωσή του στο μοναχικά ιδεώδη και την πνευματική πρόοδο της Μονής. Όταν ο αυτοκράτορας Λέων ο Ε’, εξέδωσε νέες διαταγές κατά των Αγίων εικόνων αλλά και όσων τις προσκυνούν, ο ηγούμενος Στέφανος εγκατέλειψε το μοναστήρι του και κατέβηκε στη πόλη για να στηρίζει στη πίστη τους διωκόμενους και να ενισχύσει την αντίστασή τους. Γι’ αυτές τις ενέργειες συνελήφθη και υπέστη φυλακίσεις και εξορίες. Ευρισκόμενος στη εξορία άφησε και την τελευταία του πνοή αγωνιζόμενος για τα δίκαια της Εκκλησίας.

• • Διήγηση ωφέλιμη Μάλχου μοναχού που αιχμαλωτίστηκε 

Κάποτε, ο Μάλχος, που ήταν μοναχός σε κάποιο μοναστήρι στην Ιβηρία, έκανε παρακοή στον Γέροντα του και ξεκίνησε για την πατρίδα του τη Μαρώνεια της Συρίας, για να παραλάβει την κληρονομιά των πεθαμένων γονιών του. Στο δρόμο τον συνέλαβαν Σαρακηνοί και μαζί με μια γυναίκα τους πούλησαν σ’ έναν Αιθίοπα. Εκεί ο Μάλχος έδειξε άριστο παράδειγμα υπηρέτου. Και ο κύριος του για να τον ανταμείψει, του πρότεινε να παντρευτεί τη συναιχμάλωτό του γυναίκα. Ο Μάλχος του εξήγησε ότι είναι μοναχός και δεν του επιτρέπεται να παντρευτεί. Ο Αιθίοπας όμως τον απείλησε και έτσι ο Μάλχος έκανε εικονικό γάμο με τη γυναίκα αυτή. Κάποια νύχτα, κατόρθωσαν και δραπέτευσαν, αλλά ο Αιθίοπας μαζί μ’ έναν υπηρέτη του τους κυνήγησαν. Αυτοί για να σωθούν μπήκαν σε μια σπηλιά, που ήταν γεμάτη άγρια θηρία. Έκαναν το σημείο του Σταυρού και τα θηρία δεν τους άγγιξαν καθόλου. Μόλις όμως μπήκε στη σπηλιά ο Αιθίοπας με τον υπηρέτη του, για να σφάξουν τον Μάλχο με τη γυναίκα, όρμησε μια λέαινα και τους κατασπάραξε. Τότε ο Μάλχος με τη γυναίκα, ευχαρίστησαν τον Θεό για τη σωτηρία τους. Ύστερα από αυτό, η μεν γυναίκα μπήκε σε γυναικείο μοναστήρι, ο δε Μάλχος γύρισε στο δικό του, συλλογιζόμενος ότι η παρακοή τον οδήγησε σε άσχημες περιπέτειες, και πως ο ασφαλέστερος δρόμος είναι αυτός της υπακοής.

• Όσιος Βασίλειος ο Νέος 

• • Άγιος Γεώργιος από τη Σόφια της Βουλγαρίας 

Ο Άγιος Γεώργιος καταγόταν από τη Σόφια της Βουλγαρίας και κάποτε ευρέθη στην Αδριανούπολη της Θράκης. Εκεί επισκέφθηκε κάποιο τούρκο τοξοποιό για να διορθώσει το τόξο του. Όταν κάποια στιγμή ο τούρκος εξύβρισε το Χριστό, ο Γεώργιος αντέδρασε και ομολόγησε τη πίστη του. Τότε οι παριστάμενοι τούρκοι τον συνέλαβαν και αφού τον έδειραν αλύπητα, τον οδήγησαν στον ηγεμόνα. Και εκεί ο Γεώργιος ομολόγησε με θάρρος ότι πιστεύει στο Χριστό. Ακολούθησε μία σειρά φρικτών βασανιστηρίων και απομόνωσης. Τελικά τη Μεγάλη Τρίτη στις 26 Μαρτίου 1437 μ.Χ., τον έκαψαν ζωντανό σε ηλικία 30 ετών.

• • Άγιοι Μοντανός ο Ιερομάρτυρας και Μαξίμη η σύζυγός του 

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μοντανός και Μαξίμη, μαρτύρησαν το έτος 304 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των Χριστιανών, ο πρεσβύτερος Μοντανός αναχώρησε από το Σιντζινδούνο με προορισμό το Σίρμιον. Εκεί τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του ηγεμόνα της Κάτω Παννονίας Πρόβου. Εκείνος τότε έδωσε εντολή να θυσιάσει ο Άγιος Μοντανός στα είδωλα. Ο ιερεύς, όμως, του Θεού του Υψίστου, του είπε: «Κάνε ότι θέλεις και θα δεις τι υπομονή θα μου χαρίσει ο Κύριος και Θεός μου». Βλέποντας ο ηγεμόνας την σταθερότητα του Μοντανού και της Μαξίμης έδωσε εντολή να ριχθούν στον ποταμό Σαύο. Οι δήμιοι έδεσαν στον λαιμό και των δύο Αγίων από μία πέτρα και ετοιμάζονταν να τους ρίξουν μέσα στο νερό. Τότε ο ιερεύς Μοντανός ζήτησε να του επιτρέψουν να προσευχηθεί για λίγο στον Θεό. Ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και ζήτησε από τον Κύριο και Θεό του να δεχθεί τις ψυχές τους και να προστατεύει τον λαό Του. Έτσι μαρτύρησαν οι μακάριοι δούλοι του Θεού Μοντανός και Μαξίμη. Τα ιερά λείψανά τους τα παρέλαβαν οι Χριστιανοί από τις όχθες του ποταμού και τα ενταφίασαν με τιμή και ευλάβεια.

• Άγιοι Θεόδωρος ο Ιερομάρτυρας, Ειρηναίος ο Διάκονος, Σεραπίων και Αμμώνιος οι αναγνώστες 

• Άγιοι Πέτρος, Μαρκιανός, Ιωάννης, Θέκλα, Κασσιανός οι Μάρτυρες και οι συν αυτών μαρτυρήσαντες 

• Άγιος Ευτύχιος ο Μάρτυρας ο υποδιάκονος 

• Άγιος Πούλιος ο Αναγνώστης
• Σύναξη πάντων των εν Ρόδω Αγίων 

«Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη ἐπιτελοῦμεν πάντων τῶν ἐν Ῥόδῳ Ἁγίων, ἤτοι, τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων Παύλου (29 Ιουνίου) καὶ Σίλα (30 Ιουλίου)· τῶν Ἱεραρχῶν Εὐφροσύνου, Ἑλλανίκου, Θεοδοσίου καὶ Ἰσιδώρου· τῶν Μαρτύρων Φανουρίου τοῦ νεοφανοῦς (27 Αυγούστου), Κλήμεντος καὶ Ἀγαθαγγέλου (23 Ιανουαρίου)· τῶν Νεομαρτύρων Εὐθυμίου Ἐπισκόπου αὐτῆς γενομένου (9 Αυγούστου), Κυρίλλου τοῦ Λουκάρεως Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (27 Ιουνίου), Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου (14 Νοεμβρίου), Νικήτα τοῦ Νισυρίου (21 Ιουνίου) καὶ Μαλαχία τοῦ Λινδίου (29 Σεπτεμβρίου), καὶ τοῦ Ὁσίου Μελετίου, τοῦ ἐν Ὑψενῇ (12 Φεβρουαρίου).» Η εορτή της ιεράς Συνάξεως πάντων των εν Ρόδω Αγίων θεσπίστηκε και τελέσθηκε για πρώτη φορά στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου το έτος 2009 μ.Χ., όπου και κατ’ έτος τελείται. Την ίδια ημέρα τελείται και τι μνημόσυνο των αοιδίμων Μητροπολιτών Ρόδου, των κεκοιμημένων Ιερέων, Διακόνων και Μοναχών της Ιεράς Μητροπόλεως, των ευεργετών της Ορθοδόξου Κοινότητος Ρόδου και των ευεργετών της Εκκλησίας.