Γράφει ο Νίκος Τσούλιας
Τα όσα προκλητικά βλέπουμε στο νέο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ καταδεικνύουν με τον πιο απόλυτο τρόπο την εξουσιαστική αντίληψη της κυβέρνησης της Ν.Δ., μια αντίληψη που ακυρώνει τη διαφάνεια, την ισονομία, τη δικαιοσύνη – όλα εκείνα τα στοιχεία που δίνουν περιεχόμενο στη δημοκρατία και στον κοινοβουλευτισμό.
Και ενώ η κοινωνία δοκιμάζεται ακόμα σκληρά από την κακή οικονομία μας, η κυβέρνηση κάνει πάρτι με τα πρωτοπαλίκαρά της. Έχει σημασία το όλο σκηνικό: τσαμπουκάς, χυδαιότητα, αλητεία, θρασύτητα, γελοιότητα, πλιάτσικο, απειλές, κιτς αισθητική, εκβιασμοί – όλα μαζί συνθέτουν ένα πρωτόγνωρο σύνολο λεηλασίας των ευρωπαϊκών πόρων. Η αριστεία στην παρανομία!
Η καλή παρέα έχει απ’ όλα: υπουργούς και υφυπουργούς, γραμματείς και κομματάρχες, ενδιάμεσους και προωθητές. Φυσικά, ο κ. Μητσοτάκης δεν ήξερε τίποτα. Αστειότητες. Ήταν σε απόλυτη γνώση. Τους επαινούσε ως πρότυπα! Ο ευτελισμός στο μεγαλείο του.
Η χώρα μας γίνεται περίγελως. Τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία και παγκόσμιου κύρους εφημερίδες και ιστοσελίδες κάνουν μαύρη αναφορά στα γεγονότα.
Τίθενται, λοιπόν, εκ των πραγμάτων πικρά ερωτήματα επί του βίου και της πολιτείας της κυβερνητικής πολιτικής.
Το «αποτύχαμε» του κ. Μητσοτάκη που τελικά οδηγεί; Στο γνωστό σενάριο των «χρόνιων παθογενειών»; Και από εδώ και πέρα – μετά από έξι χρόνια – τώρα με τη ΔΕΘ και μπροστά στις εκλογές θα γίνουμε καλοί;
Και αν δεν ήταν η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, ποια ακριβώς θα ήταν η εξέλιξη, θα συνεχιζόταν μέχρι τις εκλογές το πλιάτσικο;
Με τι ακριβώς ασχολείται η ελληνική δικαιοσύνη; Κανένας τους δεν έβλεπε τις απανωτές παραιτήσεις των προέδρων του ΟΠΟΚΕΠΕ; Απολογείται κανένας από τους θεσμούς της δικαιοσύνης μας, που είναι τηρητές των νόμων;
Τελικά, η Βουλή θα ασχολείται με τις Επιτροπές και με τις αθωώσεις των υπευθύνων λόγω μιας συγκυριακής πλειοψηφίας; Μπορεί να μετατρέπεται το Κοινοβούλιο σε πλυντήριο των παρανομιών υπουργών και κομματαρχών;
Η Δημόσια Διοίκηση μέσω της οποίας διαπράττονται αυτά τα κακουργήματα δεν έχει κανέναν ρόλο, δεν αντιλαμβάνεται τίποτα το μεμπτό; Αυτό είναι επιτελικό κράτος ή το γνωστό από παλιά κράτος της Δεξιάς; Μήπως τρομοκρατούσαν τους αρμόδιους; Σε ποια χώρα ζούμε που δεν γίνεται καν στοιχειώδης έλεγχος και οι παρανομούντες δηλώνουν ό,τι θέλουν και αναφέρουν χιλιάδες αιγοπρόβατα και βοσκοτόπια «στου διαόλου τη μάνα»;
Γιατί τα ΜΜΕ δεν ασκούν καθόλου το ρόλο της δημοσιογραφίας, παρά υπηρετούν την κυβέρνηση της Ν.Δ.; Μέχρι που μπορεί να φτάσει η διαπλοκή; Γιατί μας μπουκώνουν ως πρώτες ειδήσεις τα διάφορα μικρογεγονότα – και τα μείζονα κοινωνικά και εθνικά προβλήματα και τα μεγάλα κυβερνητικά σκάνδαλα τα θεωρούν δευτερεύοντα;
Μπορούμε να συνεχίζουμε με την αλυσίδα των σκανδάλων; Αυτό θα είναι το μέλλον μας; Γιατί πολίτες επιδίδονται σε σκληρές, σε προκλητικές παρανομίες, χωρίς να αισθάνονται καμιά συστολή, κανέναν φόβο;
Γίνεται φανερό ακόμα πιο έντονα ότι με αυτή την συνεχιζόμενη πολιτική της παρανομίας από τη ΝΔ ότι δεν μπορεί να βρει συνομιλητές σε καμιά περίπτωση στις επόμενες εκλογές!
Και επ’ ευκαιρία των τόσων και τόσων μαύρων σελίδων της κυβερνητικής πολιτικής, είδαμε και ντραπήκαμε το «στενό παρακολούθημα» του πρωθυπουργού για να πάρει μια κουβέντα του πλανητάρχη, για να την πουλήσει στους κομματικούς υπηκόους του. Πόσο μπορεί να ευτελιστεί ο κ. Μητσοτάκης – ως πρωθυπουργός μιας ανεξάρτητης χώρας – για να πάρει έστω ένα βλέμμα του Τραμπ; Τι υποτέλεια είναι αυτή; Δεν υπάρχει αίσθηση αξιοπρέπειας και σεβασμού του σοβαρού θεσμού του πρωθυπουργού;
