Ο κ. Τσίπρας μίλησε για «βαλκανοποίηση» της χώρας, όταν πριν από 10 χρόνια η Ελλάδα ήταν το μαύρο πρόβατο της Ε.Ε. και κινδύνευε να ζήσει τριτοκοσμικές καταστάσεις με το τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα, που εάν εφαρμοζόταν. θα μας γυρνούσε στη δραχμή.
«Οι νέοι φεύγουν τώρα γιατί δεν αντέχουν τη χώρα, η χώρα βρίσκεται σε σήψη και αντιμετωπίζει τη χειρότερη διαφθορά», είπε ο πρώην πρωθυπουργός, όταν επί των ημερών του οι νέοι έφευγαν για να γλιτώσουν από την οικονομική καταστροφή, ενώ τα τελευταία 5 χρόνια έχουν επιστρέψει πάνω από 420.000 πολίτες από τους 650.000 που είχαν μεταναστεύσει συνολικά στα χρόνια της κρίσης.
Ο ίδιος τα έβαλε και με τις ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης λέγοντας ότι το τοπίο είναι κατακερματισμένο και όσο δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση τόσο θα παραμένει η αίσθηση ότι δεν μπορεί να γίνει πολιτική αλλαγή στη χώρα.
Το βέβαιο είναι ότι ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, μέσα από το περιβόητο rebranding, οραματίζονται έναν ρόλο «σωτήρα» που θα αναλάβει την αντιπολίτευση, πριν ή μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές. Βέβαια όποιος κάνει σχέδια επί χάρτου στην πολιτική, αποφεύγοντας συστηματικά την αυτοκριτική, μάλλον υπολογίζει χωρίς τον «ξενοδόχο», που είναι ο ελληνικός λαός.
