Υπάρχουν έφηβοι που όλα τα σχολικά χρόνια έχουν τον ρόλο του ‘’καλού παιδιού’’ δίνοντας έμφαση στην εικόνα που δείχνουν στους γονείς και το περιβάλλον παρά στην ουσία της γνώσης.
Η προσπάθεια επικεντρώνεται στο πως θα δείξουν ότι διαβάζουν, τα πάνε καλά στο σχολείο και στα μαθήματα, στις δραστηριότητες και στη συμπεριφορά.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όταν φθάνουν προς το τέλος της σχολικής πορείας καταλαβαίνουν ότι έχουν πολλά κενά και ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου και των εξετάσεων.
Πίστευαν ότι είναι επαρκείς στις απαιτήσεις του σχολείου και στέκονται με άγχος μπροστά στις εξετάσεις.
Σίγουρα οι πανελλήνιες εξετάσεις δεν είναι μονόδρομος, είναι όμως σημαντικό να μπορέσει ο κάθε έφηβος να ανακαλύψει τα δικά του χαρακτηριστικά, τις δικές του επιθυμίες, τα δικά του ταλέντα.
Ο έφηβος όμως βρίσκεται σε μια κατάσταση πίεσης ανάμεσα στις απαιτήσεις του σχολείου, τις προσδοκίες των γονέων και τις ικανότητες και πεποιθήσεις του ίδιου του εφήβου.
Ο έφηβος ταλαντεύεται ανάμεσα στα δικά του θέλω και στις ικανότητες, στα πρέπει των γονέων και στις απαιτήσεις της κοινωνίας.
Posted by Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc
