- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΕΥΤΟΓΚΑΣ
Φροντιστήρια παντού ! Όχι μόνον στην εκπαίδευση,τον προσφιλή χώρο των Ελλήνων! Μακρά η παράδοσή τους! Αν θες να πολλαπλασιάσεις τις πιθανότητες επιτυχίας… πρέπει να κάνεις εντατικά μαθήματα από κατά δήλωση ή αυτοχριζόμενους ειδικούς! Με πτυχία ή χωρίς δεν έχει καμία απολύτως σημασία… Αρκεί να έχεις ένα γνωστό,ένα φίλο,ένα γείτονα που έχει αγκαλιάσει την επιτυχία με αυτό τον τρόπο! Κοστίζει λίγο ακριβά αλλά κάνεις απόσβεση!
Το δημόσιο είναι ο μόνος σίγουρος μαστός που εφόσον προσκολληθεί τις ουδέποτε απογαλακτίζεται! Αν δε συνυπολογίσεις προσφορά και σχέση κόστους/ωφέλους είναι η μοναδική σχέση που βαρύνει το σύνολο και ευεργετεί το άτομο που καλείται καθ’ υπέρβαση πολίτης! Ο τυχερός της ως άνω κατηγορίας ζει προφασιζόμενος ότι εργάζεται βαρέως και ισχυρίζεται κλαίων ότι αμείβεται με ψίχουλα για το καλό της πατρίδας!
Ασφαλής στον ευτραφή, με “ενέσεις”, δάνεια και παντοειδείς ευρηματικούς φόρους, εισφορές και τόκους , μαστό ακόμη και όταν αποκτήσει τεχνητή οδοντοστοιχία, ευγνώμων ομνύει στο θεόπεμτο ρουσφέτι και στα κάθε είδους… φροντιστήρια! Φροντιστήρια στο Δημοτικό… Φροντιστήρια στο Γυμνάσιο, φροντιστήρια στο Λύκειο, φροντιστήρια στο πανεπιστήμιο, στα μεταπτυχιακά, στα διδακτορικά, στις ξένες γλώσσες, στο δίπλωμα οδήγησης, στον χορό του Ησαΐα!
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, φροντιστήριο θα βρεις! Απαραίτητα “δεκανίκια” της φυλής των νεοελλήνων! Αυτή η συνταγή που πιθανότατα έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό DNA θα ήταν σοβαρή παράλειψη να μην χρησιμοποιείται στην πολιτική! Στον κατεξοχήν αυτό προνομιούχο λειμώνα όπου ζουν πάντα τα είδη με περίσσεια πολλαπλασιαστική ,υπερεχόντων των εκλεκτών μας με τη ” βούλα”τρωκτικών και χαμαιλεόντων! Είναι μια κατηγορία μόνοι τους! Πολλοί εξ αυτών δεν έχουν διοικήσει ούτε περίπτερο αλλά εμείς ως αφελείς και γαλαντόμοι τους έχουμε εμπιστευτεί τις τύχες μας! Αλίμονο!
Είναι καιρός που έχουν λύσει όλα τα δύσκολα, χρόνια και ακανθώδη ζητήματα που απασχολούν και ταλανίζουν την κοινωνία και την χώρα μας…αφήνοντας το δυσκολότερο για την αρχή του τρέχοντος έτους και μετά την γιορτινή ραστώνη: Τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών! Στη χώρα με το μεγαλύτερο δημογραφικά πρόβλημα στην Ευρώπη, όπου οι περισσότεροι προτιμούν να ζουν κατά μόνας και όχι κατά ζεύγη! Από όσους δε προτιμούν τη σύζευξη ένα ελάχιστο ποσοστό που δεν καταμετράται αφορά ομοφύλους και των δύο φύλων!
Τα φύλα είναι δύο, άρρεν και θήλυ και καθορίζονται επιστημονικά βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών και όχι βάσει των σεξουαλικών προτιμήσεών των. Ο γάμος είναι για την Πολιτεία μια νομική σχέση,ρυθμιστική υποχρεώσεων και δικαιωμάτων που αφορούν τα δύο μέρη, τα τέκνα αυτών εφόσον προκύψουν ή τους συγγενείς. Αυτή η νομική θωράκιση σαφέστατα πρέπει να αφορά και τα ομόφυλα ζευγάρια εφόσον πρόκειται περί μιας υπαρκτής μικρής μειοψηφίας για λόγους ισονομίας, ισοπολιτείας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτή η κυβέρνηση καθαρά συντηρητική στα κοινωνικά και νεοφιλελεύθερη στα οικονομικά προσπαθεί να αποκτήσει “πελατεία” στα κεντροαριστερά έχοντας καλές σχέσεις και με τα δύο άκρα! Και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα! Συγκρίνει ο νυν πρωθυπουργός με μικροψυχία τις μεγάλες αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο (πολιτικός γάμος , ισότητα των δύο φύλλων, διατήρηση του επωνύμου των γυναικών και μετά τον γάμο, κοινή επιμέλεια τέκνων, αυτόματο ή συναινετικό διαζύγιο κ.α) του 1982 χωρίς να αναφέρει κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ) και πρωθυπουργό (Ανδρέα Παπανδρέου). Βαφτίζει την παρωνυχίδα “μεγάλη θεσμική αλλαγή”!
Ενώ η κοινωνία είναι μπροστά από το κάρο της πολιτικής εκπροσώπησης της πλειοψηφίας που η παλαιότητα των δομικών υλικών της το έχει ρίξει στον ιδεολογικό βαλτότοπο του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Μετατρέπει το θέμα της ψηφοφορίας από θέμα κομματικής πειθαρχίας σε θέμα αποχής και κατόπιν εντατικού ή ορθότερα βασανιστικού φροντιστηρίου! Αυτό κάνει φανερό η υποχρεωτική παρακολούθηση και η διάρκεια της εκπαίδευσης !
Δύο ημέρες σε καινοφανείς όρους : Γάμος ομοφύλων, οικογένεια, δικαιώματα, γονέας Α, γονέας Β, τέκνα αυτών κλπ… Μεγάλη υποκρισία, αγώνας χαρακωμάτων περί δήθεν “ιερών και οσίων”, από το πιο συντηρητικό κομμάτι της πατρίδας μας που έμαθε να νέμεται την εξουσία στηριζόμενη σε ψεύτικα διλήμματα , ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και στις επιτυχίες άλλων. Αν η πατρίδα μας δεν έκανε τα άλματα προόδου με τις κυβερνήσεις της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης δεν μπορώ να φανταστώ σε τι χώρα θα ζούσαμε και υπό ποιες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες….
Υπό τις παρούσες συνθήκες της γενικότερης γεωπολιτικής αστάθειας, των πολεμικών συρράξεων στη γειτονιά μας, του εμφατικού αναθεωρητισμού και τους κινδύνους που κρύβει για την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας ένας νέος τεχνητός διχασμός της ελληνικής κοινωνίας για ένα θέμα απλής άμεσης νομοθετικής ρύθμισης μιας υπαρκτής πραγματικότητας της ζωής θα είναι ολέθρια κυβερνητική επιλογή.
Η επί μακρόν αναβλητική ή υπαναχωρητική κυβερνητική ταχτική, οι φαιδρότητες που ανακύπτουν ή οι κορώνες που εκτοξεύονται εκατέρωθεν είναι εμφανώς ζημιογόνα όχι μόνο για την κυβερνητική πλειοψηφία αλλά για την ίδια την χώρα. Η κατακερματισμένη αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να εκπληρώσει τα συνταγματικά της καθήκοντα από τον εμφύλιο σπαραγμό και την έλλειψη ηγεσίας με σαφή στρατηγικό σχεδιασμό και ιδεολογικό περιεχόμενο που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις, ανάγκες και αναζητήσεις της κοινωνίας. Η ελάσσων αντιπολίτευση μπορεί δημοσκοπικά να είναι στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά συνταγματικά και πολιτικά δεν μπορεί μέχρι σήμερα να αλλάξει την πολιτική ατζέντα ούτε την πορεία της χώρας…
Η ανυπαρξία λαϊκού κινήματος που να συστοιχείται εκτός και εντός Βουλής πάνω σε προτάσεις φλεγόντων ζητημάτων που θα συσπειρώσουν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις που θα συγκροτήσουν μια νέα πλειοψηφία αλλαγής σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό δεν φαίνεται να διαμορφώνεται με γρήγορους ρυθμούς. Οι ευθύνες ανήκουν στις ηγεσίες και τις ηγετικές ομάδες που φαίνεται να επενδύουν, στον χρόνο, στη φθορά και στην τακτική του ώριμου φρούτου. Μόνο που πολλές φορές αυτές οι επιλογές τρώνε πρώτα τους ίδιους, ως πιο αδύναμους και μετά την κυβέρνηση! Επειδή παρατηρείται γενική υστέρηση στη γνώση της πολιτικής ιστορίας καλό είναι μια στροφή στη μελέτη της από τις νέες ηγεσίες. Εκτός κι αν πρόκειται περί ανεπίδεκτων εγωπαθών και αναίσθητων στα συνεγερτικά δήγματα των κοινωνικών αλογόμυγων. Τότε θα έχουμε ηττηθεί ουχί από τους δυστυχείς ομοφύλους αλλά από τους καραδοκούντες αλλοφύλους !
