Γιώργης Έξαρχος: …αέναος εκφοβισμός

Τον «βίαιο εκφοβισμό» τον λένε «μπούλινγκ» τώρα / κι εκείνοι οπού τον ασκούν έχουν μάνα την «μόρα»`/ δεν λογαριάζουν τίποτα, πατούν επί πτωμάτων / φτάνει να αναρριχηθούν σε θώκο αξιωμάτων`

by ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

…αέναος εκφοβισμός

Τον «βίαιο εκφοβισμό» τον λένε «μπούλινγκ» τώρα
κι εκείνοι οπού τον ασκούν έχουν μάνα την «μόρα»`
δεν λογαριάζουν τίποτα, πατούν επί πτωμάτων
φτάνει να αναρριχηθούν σε θώκο αξιωμάτων`
και το βαθύτερο εγώ δημόσια θα εκθέσουν
το ψεύτικο μειδίαμα στα χείλη θα φορέσουν`
όμως στο παρασκήνιο υπό το φως λαμπτήρων
φροντίζουνε σατανικά τους «φόνους χαρακτήρων»
γιατί άλλο δεν έχουνε «όπλο» τους στην φαρέτρα
παρά του όχλου την στοργή κι ενός… τάφου τα μέτρα!…

*

Όλα αυτά δεν τα μπορεί ο γιος καμίας «πλύστρας»
μόνο οι «γαλαζοαίματοι» και σόγια «Κλυταιμνήστρας»`
κι έχουν μαζί τους οπαδούς του όχλου τα «καθίκια»
τ’ αγράμματα και κνώδαλα με ιδεολογία «φύκια»
να εκτοξεύουν πανταχού μίσος, χολή και λάσπη
με μάσκα «προοδευτικού» και φασιστών το «άχτι»`
και λέγε-λέγε, σίγουρα, κάτι στο τέλος μένει
και ας σφυρίζει αδιάφορα – στον νου καταλαβαίνει
πως συνεργός στο έγκλημα γίνεται κι ας νομίζει
μ’ αυτόν τον τρόπο ότι μπορεί… τον «ρου» να καθορίζει!…

*

Αυτό έβλεπε στα «όρια» ο Διγενής Ακρίτας
κι έκανε την γυναίκα του «ειδήμονα της πίτας»`
μην και τη σκάφη ερωτευτεί και γίνει κάποια «πλύστρα»
κι εξελιχτεί σε μάγισσα, κακιά κι αντροχωρίστρα`
κι αναζητήσει άσυλο εις τα «κολχόζ» του Λένιν
«νόρμα» μπουγάδας βγάζοντας, ούσα πρώτη στο «πλένειν»`
μην τύχει και την κλέψουνε και μέσα σ’ έναν μήνα
γίνει δημόσιο πρόσωπο κι «αστέρι βουλευτίνα»
να τη θαυμάζουν οι λωλοί, να της φωνάζουν ζήτω
κι αυτή εις τον Μινώταυρο… να του προσφέρει «μίτο»!

*

Αυτός ο Κόσμος ο Μικρός, ταυτόχρονα και Μέγας
μένει για πάντα άναυδος, με «παγεράς τας φλέβας»…
Αέναος εκφοβισμός, παντού παρούσα η βία
και όσοι είναι αδύναμοι – εύκολη πάντα λεία
στη χλεύη, στον διασυρμό, στα «τρολ» όσων «τρολαίνουν»
βγάζοντας της «ψυχής βρωμιά» και π’ όλο ανοηταίνουν…
Γιατί θεωρούνε δύναμη, να λοιδορούν, να βρίζουν
και της ψυχής το έρεβος ήλιο τους να νομίζουν`
δίνουν περιεχόμενο στη μίζερη ζωή τους
κι η βία σαν αρπακτικό, τους τρώει την ψυχή τους!…
Είν’ ο καθένας μελανός, σαν κάργια και κοράκι
κι έχει ντυμένη την ψυχή, με σάβανα και ράκη
αληθινό ανδρείκελο και «άρχος» σε μπαλκόνι
που βγάζει λόγους πύρινους σαν «φουσκωτό μπαλόνι»!…

*

Ηγέτες που εκκολάπτονται σε κόμμα «καφωδείο»
εκεί όπου τεκταίνονται πολλά με τρόπο αστείο
και τ’ «άλφα» υποστηρίζουνε πως θέλουνε να πράξουν
αλλά αμέσως το αναιρούν, το «γάμα» για ν’ αδράξουν
ώστε να κοροϊδεύουνε του μόχθου τον κοσμάκη
με σκιάχτρο ιδεολογικό τον «Κάκη» ή τον «Παυλάκη»
ή κάθε «αργόσχολο βαμπίρ» οπού διψάει για αίμα
που χτίζει σ’ άμμο μέγαρα κι αυθαίρετα σε ρέμα
και απαγγέλλει ύστερα τους Ρίτσο και Ελύτη
«Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις» σε κρεμασμένου σπίτι`
αλλά με το ίδιο σχοινί μπορεί ν’ αυτοκτονήσει
αυτός που «κάτι» παριστά… κι είν’ του «διαόλου λύση»!…

Σχετικά Άρθρα

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή