Γιώργης Εξαρχος: …πληβείοι και λεφτάδες

Βγάλ’ απ’ την «αγρανάπαυση» τον κάμπο του μυαλού σου / διάλεξε με την ψήφο σου άνθρωπο του καιρού σου / που δεν θα λέει ψέματα ούτε στον εαυτό του /  έγνοια του θα ’ναι ο λαός κι όχι… το κέρατό του!

ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

…πληβείοι και λεφτάδες

Θα μου ζητήσουν «τον σταυρό» ειδήμονες ξερόλες
σωτήρες κατ’ επάγγελμα με τις ψευδείς παρόλες
τα πάντα υποσχόμενοι, «ποτάμια με γεφύρια»
αυξήσεις των συντάξεων και «τ’ άγια μυστήρια»
και των μισθών την άνοδο, την μείωση των φόρων
βελτίωση των παροχών, «ανάδειξη των χώρων»
και πολλαπλά κονδύλια στο «σύστημα υγείας»
την Πολιτεία αρωγό εις τις «δομές προνοίας»`
στα δε της εκπαιδεύσεως μόνο «μεταρρυθμίσεις»
υπόσχονται για θέματα που εκκρεμούν οι λύσεις`
σ’ αγρότες κι εργαζόμενους τάζουνε «άσπρη μέρα»
σαν μάγισσες – προφήτισσες… στη γυάλινη τη σφαίρα!…

*

Και μόλις «τους σταυρώσετε» και μπουν στο… πρυτανείο
αυτό που λέγεται Βουλή, «των άβουλων ταμείο»
θα ξιφουλκήσουν εξαρχής, θα εξαπολύσουν βέλη
ενάντια στους οκνηρούς και στον κάθε τεμπέλη
που δεν γουστάρει τη δουλειά, μισεί την εργασία
κι επιθυμεί ο βίος του να ’ναι γιορτής αργία…
Εσεις –θα ’πούν– ευθύνεστε για τ’αδεια τα ταμεία
το χρέος που αυξάνεται, την τόση δυστυχία
που δεν σας φτάνει ο μισθός για φως, νερό, τροφεία
και έτσι που κατάντησε «αισχρή η κοινωνία»
κι ότι «μαζί τα φάγαμε» πληβείοι και λεφτάδες
αυτά που μόνοι έφαγαν οι «νεοαρχοντάδες»!…

*

Του Κράτους τον αυταρχισμό τον λέν’ δημοκρατία
του Δίκαιου τον ξεσηκωμό τον λένε αναρχία`
της Νιότης τον ξεριζωμό τον λένε ευλογία
τον άδικο τον πλουτισμό τον λένε ισονομία`
σκοτώνουνε το νόημα που έχουνε οι λέξεις
-αν τέτοια ζεις καρδούλα μου, πες μου, πώς θες ν’ αντέξει;-
κι όταν με άλλο νόημα «αυτοί» τις λέξεις ντύνουν
τα’ αληθινό τους νόημα ποδοπατούν και φτύνουν
και αν «δημοκρατία» ’πούν, το βλέπεις, το μυρίζεις
ολοκληρωτισμό εννοούν, το ’γραψε ο Θουκυδίδης`
γι’ αυτό κράτα επιφύλαξη, «μην πίστευε κανένα»
που λέει λόγια γλυκερά ντυμένα με το ψέμα!…

*

Βγάλ’ απ’ την «αγρανάπαυση» τον κάμπο του μυαλού σου
διάλεξε με την ψήφο σου άνθρωπο του καιρού σου
που δεν θα λέει ψέματα ούτε στον εαυτό του
έγνοια του θα ’ναι ο λαός κι όχι… το κέρατό του!
«Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν»¨, κι αφού τόνε σταυρώσεις
«το χέρι να κοβότανε» μην ’πείς… αν μετανοιώσεις`
διότι όποιος «σταυρωθεί»… μετά θα σε «σταυρώσει»
και δεν θ’ αρκεί το αν θα λες: «Κοντά στον νου κι η γνώση»!…

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com