ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΑΝΗΣ
ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ;
Ανακριτής: Ονομάζεστε;
Γιόζεφ Κ.: Γιόζεφ Κ. Εσείς;
Ανακριτής : Ανακριτής.
Γιόζεφ Κ.: Πρωτότυπο όνομα.
Ανακριτής: Κάνουμε και χιούμορ κύριε; Στη θέση σας θα το σκεφτόμουνα.
Γιόζεφ Κ.: Δεν είχα τέτοια πρόθεση. Μάλλον δε ξέρω τι συμβαίνει.
Ανακριτής : Δεν θα χάσω χρόνο σε προκαταρκτικά. Έχετε πουλήσει ποτέ την ψυχή σας Γιόζεφ Κ.;
Γιόζεφ Κ.: Πολλάκις.
Ανακριτής: Οι εξυπνάδες δε βοηθούν.
Γιόζεφ Κ.: Μιλάτε μεταφορικά ή κυριολεκτικά κύριε;
Ανακριτής: Ο ανακριτής δε μιλάει ποτέ μεταφορικά.
Γιόζεφ Κ.: Τέλος πάντων. Την έχω πουλήσει. Εγώ μιλάω μεταφορικά.
Ανακριτής : Προσέξτε κύριε. Υπάρχει νόμος.
Γιόζεφ Κ.: Τι νόμος;
Ανακριτής: Ένας έξυπνος σαν κι εσάς θα έπρεπε να ξέρει. Απαγορεύεται η πώληση οργάνων και μελών του σώματος
Γιόζεφ Κ.: Του σώματος, όχι της ψυχής.
Ανακριτής : Υπάρχει ψυχή χωρίς σώμα;
Γιόζεφ Κ.: Κυριολεκτικά μιλώντας δεν υπάρχει ψυχή. Υπάρχουν μόνο ψυχικά φαινόμενα.
Ανακριτής: Και υπάρχουν τέτοια φαινόμενα χωρίς σώμα;
Γιόζεφ Κ.: Δεν υπάρχουν. Ούτε ιδέες υπάρχουν χωρίς σώμα. Όμως οι ιδέες πωλούνται.
Μπαίνει μέσα στο χώρο έξαλλος ο συγγραφέας.
Συγγραφέας: Στοπ. Τι είναι αυτά; Ξεφύγατε. Είστε χαρακτήρες, εγώ είμαι ο συγγραφέας. Αυτός ο διάλογος δε βγάζει πουθενά.
Μπαίνει στο χώρο ο ατζέντης.
Ατζέντης: Τι γίνεται; Σε έχω πάρει εκατό τηλέφωνα. Προχωράει το έργο;
Συγγραφέας : Προχωράει και δεν προχωράει. Έχουμε προβλήματα.
Ατζέντης: Ποιοι έχετε προβλήματα; Εσύ είσαι ο συγγραφέας.
Συγγραφέας: Εγώ είμαι.
Ατζέντης: Λοιπόν, δεν πάει άλλο. Έχουμε κρεμάσει τον θεατρώνη. Έχει κλείσει το θίασο και περιμένει το έργο. Ξέρεις ποιος είναι πρωταγωνιστής;
Συγγραφέας: Ο τάδε.
Ατζέντης: Ακριβώς. Ο τάδε.
Χτυπάει το τηλέφωνο του ατζέντη. Είναι ο θεατρώνης.
Θεατρώνης: Με κρέμασες. Δε ξέρω που να κρυφτώ. Τρέμει η ψυχή μου.
Ατζέντης: Τρέμει η ψυχή σου;
Ο ανακριτής επεμβαίνει με ειρωνικό και θριαμβευτικό τόνο.
Ανακριτής: Τελικά υπάρχει ψυχή ή δεν υπάρχει;
