Ο Γιώργος Ζωγράφος (4 Αυγούστου 1936 – βρέθηκε νεκρός στις 12 Αυγούστου 2005) ήταν ηθοποιός και τραγουδιστής, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του «Νέου Κύματος». Πατέρας του ήταν ο ηθοποιός του Εθνικού θεάτρου Νίκος Ζωγράφος και μητέρα του η ηθοποιός της Λυρικής Σκηνής Αλίκη Ζωγράφου. Ο ίδιος ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.
Η πρώτη του εμφάνιση στην μουσική έγινε στην μπουάτ της Μυκόνου «Θαλάμη», ενώ αργότερα εμφανιζόταν σε διάφορες μπουάτ της Πλάκας, ανάμεσά τους και η μπουάτ «Συμπόσιο» όπου την περίοδο 1962-63 τραγουδούσε μαζί με τους Δήμο Μούτση, Ντόρα Γιαννακοπούλου και Διονύση Σαββόπουλο.
Συνεργάστηκε με γνωστούς Έλληνες συνθέτες της εποχής του. Ανάμεσα στα γνωστά τραγούδια που ερμήνευσε είναι το «Άκρη δεν έχει ο ουρανός» του Νότη Μαυρουδή, το «Πέρα από τη θάλασσα» του Γιάννη Μαρκόπουλου, το «Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος» του Μάνου Χατζιδάκι, τα «Μαουτχάουζεν» και «Γράμματα από τη Γερμανία» του Μίκη Θεοδωράκη, τα «Συλλογή ποιητών» και «Μπολιβάρ» του Νίκου Μαμαγκάκη, το «Μικρό παιδί σαν ήμουνα» του Λίνου Κόκοτου και άλλα. Επίσης είχε λάβει μέρος στο θρυλικό θεατρικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι «Οδός Ονείρων», που ανέβαινε στο θέατρο «Metropolitan», με συμμετοχή στο τραγούδι «Οι Αδελφές Τατά» μαζί με τις Μάρω Κοντού, Ζωή Φυτούση, Σούλα Μπάστα και Νίκη Λεμπέση. Συνεργάστηκε με σημαντικούς καλλιτέχνες του νέου κύματος και της πρώτης φάσης του ελληνικού ροκ, όπως Αρλέτα, Λάκης Παππάς, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Καίτη Χωματά, κ.ά.
Ο Ζωγράφος βρέθηκε νεκρός, μετά από δεκαπέντε μέρες όπου δεν είχε δώσει σημεία ζωής, στις 12 Αυγούστου του 2005, σε διαμέρισμα όπου έμενε μόνος τα τελευταία χρόνια της ζωής του.