Ο Γιούκιο Μισίμα (三島由紀夫, 14 Ιανουαρίου 1925 – 25 Νοεμβρίου 1970) ήταν Ιάπωνας συγγραφέας, ηθοποιός, μοντέλο, σκηνοθέτης και εθνικιστής.
Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 1925 και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Ήταν ένα φιλάσθενο παιδί, που το ανάθρεψε η αυταρχική γιαγιά του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κιμιτάκε Χιραόκα (平岡 公威). Εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά στις Δυνάμεις Αυτοάμυνας και άρχισε να στρατολογεί φοιτητές για έναν στρατό που είχε ως αποστολή την υπεράσπιση της χώρας του από τον επιταχυνόμενο εξαμερικανισμό της. Ήρθε από νωρίς σε επαφή με την ευρωπαϊκή λογοτεχνία και τους Ιάπωνες κλασικούς συγγραφείς. Σκηνοθέτησε την ταινία Τελετουργία του έρωτα και του θανάτου το 1965. Ασχολήθηκε και με το θέατρο. Έγραψε θεατρικά έργα, Ταράτσα του λεπρού βασιλιά κ.ά. Ήταν επίσης γνωστός για την καριέρα του ως μοντέλο και τη σωματοδόμηση χωρίς χρήση αναβολικών ουσιών.
Ήταν υποψήφιος τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ που τα έχασε, πιθανώς λόγω των ακροδεξιών του απόψεων. Στις 25 Νοεμβρίου 1970, αφού πρώτα παρέδωσε το τελευταίο του έργο Εκπεσών Άγγελος, αυτοκτόνησε με την μέθοδο του σεπούκου (χαρακίρι) στο ιαπωνικό γενικό επιτελείο των Δυνάμεων Αυτοάμυνας μετά από απόπειρα πραξικοπήματος. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Βλέπουμε την Ιαπωνία να γλεντοκοπά βυθισμένη σε ευμάρεια και να κολυμπάει στο χρήμα και στην πνευματική της κενότητα. Είναι δυνατόν να δίνεις αξία στη ζωή, μέσα σε μια πλάση όπου το πνεύμα έχει πεθάνει; Ζήτω ο αυτοκράτορας! Νομίζω ότι ούτε καν με προσέχουν…»
Το τέλος του Γιούκιο Μισίμα, η τελετουργική δημόσια αυτοκτονία του κάνοντας χαρακίρι μαζί με τον εραστή του, τον όμορφο νεαρό Μασακάτσου Μορίτα, έμελλε να επηρεάσει, ενδεχομένως και να συσκοτίσει, όλο του το έργο.
Βραβεία
- Βραβείο Shincho από τις εκδόσεις Shinchosha, 1954, για τον Ήχο των κυμάτων.
- Βραβείο Kishida από τις εκδόσεις Shinchosha, 1955, για το θεατρικό δράμα Η φωλιά των τερμιτών.
- Βραβείο Yomiuri από Yomiuri Newspaper Co., για καλύτερα νέο, 1957, ο ναός του χρυσού περίπτερου.
- Βραβείο Yomiuri από Yomiuri Newspaper Co., για το καλύτερο δράμα, 1961.
Ελληνικές μεταφράσεις
- Η Μαρκησία Ντε Σαντ : Π. Ευαγγελίδης (Άγρα)
- Ο ναυτικός που αρνήθηκε τη θάλασσα : Β. Κατσάνης (Ζαχαρόπουλος)
- Δίψα για έρωτα : Γ. Κοβαλένκο (Καστανιώτης)
- Ο ήχος των κυμάτων : Γ. Κοβαλένκο (Καστανιώτης)
- Εξομολογήσεις μιας μάσκας : Λ. Θεοδωρακόπουλος (Οδυσσέας)
- Μετά το συμπόσιο : Ντ. Κισκίνη (Παρατηρητής)
- Η ηθική των Σαμουράι στη σύγχρονη Ιαπωνία : Γ. Βλάχος (Ερατώ)
- Η θάλασσα της γονιμότητας (Καστανιώτης)
- (α΄ βιβλίο) Ανοιξιάτικο χιόνι : Α. Μανωλίδης
- (β΄ βιβλίο) Αφηνιασμένα άλογα : Γ. Κοβαλένκο & Στ. Παπασταύρου
- (γ΄ βιβλίο) Ο ναός της αυγής : Γ. Κοβαλένκο
- (δ΄ βιβλίο) Ο εκπεσών άγγελος : Γ. Κοβαλένκο
