Ο Γκουΐντο Ρένι (Guido Reni, 4 Νοεμβρίου 1575 – 18 Αυγούστου 1642) ήταν Ιταλός ζωγράφος του μπαρόκ, από τους σπουδαιότερους του 16ου αιώνα. Κυρίως γνωστός για τον κλασικό ιδεαλισμό των αποδόσεών του μυθολογικών και θρησκευτικών θεμάτων.
Μαθήτευσε για πρώτη φορά στον Φλαμανδό ζωγράφο Denis Calvaert σε ηλικία 10 ετών, ο Reni επηρεάστηκε αργότερα από τον μυθιστορηματικό νατουραλισμό των Carracci, μιας οικογένειας ζωγράφων της Μπολόνια. Το 1599 έγινε δεκτός στη συντεχνία των ζωγράφων και μετά το 1601 μοίρασε τον χρόνο του στα στούντιο στη Μπολόνια και τη Ρώμη. Όταν κέρδισε την προβολή, ο Ρένι πλαισιώθηκε με βοηθούς -όπως ο Τζιοβάνι Λανφράνκο, ο Φραντσέσκο Αλμπάνι και ο Αντόνιο Καράτσι- οι οποίοι γοητεύτηκαν από την ευγενή, αν και κάπως τυραννική προσωπικότητά του.
Στην πρώιμη σταδιοδρομία του ο Ρένι εκτέλεσε σημαντικές παραγγελίες για τον Πάπα Παύλο Ε’ και τον Σκιπιόνιο Καρδινάλιο Μποργκέζε, ζωγραφίζοντας πολυάριθμες τοιχογραφίες σε παρεκκλήσια για αυτούς και άλλους θαμώνες. Μεταξύ αυτών των έργων είναι η περίφημη τοιχογραφία «Aurora» (1613–14). Στους θρησκευτικούς και μυθολογικούς πίνακές του, ο Ρένι εξέλιξε ένα στυλ που μετριάζει την πληθωρικότητα και την πολυπλοκότητα του μπαρόκ με κλασική αυτοσυγκράτηση. Τέτοιες συνθέσεις όπως το «Atalanta and Hippomenes» (1625) δείχνουν την προτίμησή του για όμορφα τοποθετημένες φιγούρες που αντικατοπτρίζουν ιδανικά αντίκες. Στο τελευταίο μέρος της καριέρας του, ο Ρένι χρησιμοποίησε πιο ανοιχτούς τόνους, πιο απαλά χρώματα και εξαιρετικά ελεύθερη πινελιά.
- Επιλογή έργων
-
Η Ανάληψη της Παρθένου, 1597, Φραγκφούρτη, Μουσείο Σταίντελ
-
Η σταύρωση του Αγίου Πέτρου, 1605, Ρώμη, Βατικανή Πινακοθήκη
-
Ο Σαμψών θριαμβευτής, 1611, Μπολόνια, Εθνική Πινακοθήκη
-
Η σφαγή των Αθώων, 1611, Μπολόνια, Εθνική Πινακοθήκη
-
Νέσσος και Δηιάνειρα, μεταξύ 1617 και 1621, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Ιππομένης και Αταλάντη, 1620-22, Νάπολη, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε
-
Η ένωση του Σχεδίου με το Χρώμα, 1620-25, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Ευσπλαχνία, 1630, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
-
Η απαγωγή της Ελένης, 1626-1629, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Ο ακάνθινος στέφανος, 1630, Μπολόνια, Εθνική Πινακοθήκη
-
Ο Ιωσήφ και η γυναίκα του Πετεφρή, 1630, Λος Άντζελες, Μουσείο Γκεττύ
-
Μαρία Μαγδαληνή, 1633, Ρώμη, Gallerie Nazionali di Arte Antica
-
Η Σαλώμη με το κεφάλι του Βαπτιστή, 1630-35, Ρώμη, Gallerie Nazionali di Arte Antica
-
Άγιος Ιωάννης Βαπτιστής, 1630-35, Τορίνο, Γκαλλερία Σαμπάουντα
-
Αριάδνη, 1638-40, Μπολόνια, Εθνική Πινακοθήκη
-
Η αυτοκτονία της Κλεοπάτρας, 1640, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
