Η Μάχη της Μανωλάδας ήταν μάχη που έγινε στις 5 Ιουλίου 1316 στον κάμπο της Μανωλάδας. Η μάχη έγινε ανάμεσα στον στρατό του νόμιμου πρίγκιπα της Αχαΐας Λουδοβίκου της Βουργουνδίας και του Φερδινάνδου της Μαγιόρκας που διεκδικούσε το πριγκιπάτο για τον εαυτό του.
Ερείπια του κάστρου της Γλαρέντζας (στη σημερινή Κυλλήνη)
Ο Φερδινάνδος έφτασε στην Γλαρέντζα στα μέσα του 1315 όπου προσπάθησε να την καταλάβει χωρίς επιτυχία. Στην συνέχεια προχώρησε στο εσωτερικό της Ηλείας καταλαμβάνοντας την πρωτεύουσα του πριγκιπάτου την Ανδραβίδα. Την ίδια χρονιά έφτασε και ο Λουδοβίκος στην Πελοπόννησο περνώντας πρώτα από την Βενετία για να ζητήσει βοήθεια. Η γυναίκα του Ματθίλδη του Αινώ που ήρθε πρώτη στον ελληνικό χώρο ζήτησε και κέρδισε την βοήθεια του Ιωάννη Ορσίνη και του βαρώνου της Χαλανδρίτσας που αρχικά είχε υποσχεθεί βοήθεια στον Φερδινάνδο.
Λουδοβίκος της Βουργουνδίας
Ο Φερδινάνδος βλέποντας αυτό επιτέθηκε στην Χαλανδρίτσα χωρίς να καταφέρει να την καταλάβει. Κατάφερε όμως να εξασφαλίσει βοήθεια, στρατό, από τον Μιχαήλ Καντακουζηνό και το Δεσποτάτο του Μυστρά. Εν τω μεταξύ ο Λουδοβίκος έφτασε στην Πελοπόννησο με τον στρατό του αλλά δεν περίμενε στην Γλαρέντζα τις ενισχύσεις από την Καταλανική εταιρεία του δουκάτου των Αθηνών και προχώρησε να βρει τον Φερδινάνδο.
Νόμισμα που κόπηκε κατά τη διάρκεια της σύντομης κυβέρνησης του Φερδινάνδου στην Αχαΐα.
Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στον Κάμπο της Μανωλάδας, ο στρατός του Λουδοβίκου έσπασε την πρώτη γραμμή των Βουργουνδών που διοικούνταν από τον Ιωάννη Ορσίνη. Δεν κατάφερε όμως να σπάσει τη δεύτερη γραμμή που διοικούνταν από τον ίδιο τον Λουδοβίκο, στην προσπάθεια μάλιστα αυτή πέφτει από το άλογο του και σκοτώνεται. Βλέποντας το στράτευμα του την απώλεια του αρχηγού τους καταρρακώθηκε το ηθικό τους και υποχώρησαν προς την Γλαρέντζα.
Ανάμεσα στους αιχμάλωτους από τον στρατό του Φερδινάνδου ήταν και ο Ιωάννης Β΄ ντε Νιβελέ βαρώνος του Γερακίου που εκτελέστηκε επί τόπου σαν προδότης. Την επόμενη ημέρα έφτασαν και οι ενισχύσεις των Καταλανών και μετά από δέκα ημέρες οι ενισχύσεις από την Μαγιόρκα. Ο Λουδοβίκος δεν χάρηκε για πολύ την νίκη του αφού πέθανε μετά από έναν μήνα.
