ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΜΗΣ
Από την ανταλλαγή των πληθυσμών μας ειδοποίησαν πως στα μέρη μας, κάτω στην παραλία, θα καταφτάσουν πρόσφυγες με καΐκια. Παιδιά εμείς, είχαμε μαζευτεί εκεί κοντά στο Καραμπουρνάκι και περιμέναμε από το πρωί, τρυπώντας με τη ματιά μας τον ορίζοντα, πότε θα φανούν οι ξένοι.
«Δεν είναι ξένοι», έλεγε και ξαναέλεγε η μάνα. «Αδέλφια μας είναι και καλύτερα από αδέλφια θα γίνουν από δω και μπρος».
Εμείς, καλά καλά, δεν είχαμε καταλάβει τι είχε γίνει. Τις προετοιμασίες, τις συζήτησης των μεγάλων, τις υποδείξεις του παπα Γρήγορη για το χρέος μας απέναντι στους κατατρεγμένους… Μόνο παράξενα και καινούργια πιάναμε στον αέρα και ετοιμαζόμαστε για καταστάσεις άγνωστες, περίεργοι και ανυπόμονοι για αυτά που θα συμβούν.
Μόλις είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος, ο Θωμάς, ο πιο ανοιχτομάτης απ΄ όλους μας, φώναξε «νάτοι, νάτοι!» Κι αμέσως μετά, διακρίναμε κι εμείς μια σειρά από καΐκια, το ένα πίσω από το άλλο, απόκοσμη θαλάσσια πομπή και με το ντούκου ντούκου της μηχανής τους όλο να δυναμώνει. Ο παπα Γρηγόρης σήκωσε έναν ιστό. Αυτά άλλαξαν ρότα κι άρχισαν να κατευθύνονται προς εμάς. Καθώς το σχήμα τους μεγάλωνε, τόσο μεγάλωνε και η σιωπή, μέχρι που έφτασε ν΄ ακούγονται μόνον οι μακρινές μηχανές κι ο παφλασμός των μικρών κυμάτων στην αμμουδιά.
Σε λίγο, το πρώτο καΐκι έφτασε στα ρηχά κι ένα αλλόκοτο θέαμα μας άφησε όλους με ανοιχτό το στόμα: Στην πλώρη, μια όρθια εικόνα της Παναγίας στηριζόταν στα χέρια δύο ανδρών. Από τους υπόλοιπους, όσων τα χέρια έφταναν, ακουμπούσαν το εικόνισμα κι όσων τα χέρια δεν έφταναν, ακουμπούσαν τους μπροστινούς τους. Όλοι οι πρόσφυγες του καϊκιού είχαν γίνει μία μεγάλη αγκαλιά, ένας μεγάλος κόρφος, που μέσα του αναπαυόταν ό,τι πολυτιμότερο έφερναν από τα μέρη των προγόνων τους. Όταν τους πήγανε στα μέρη της Νέας Μηχανιώνας και τους δείξανε πού θα εγκατασταθούν, όλοι μαζί κι από τα άλλα καΐκια, σχημάτισαν πομπή κι ακουμπώντας ξανά ο ένας τον άλλον, με πρώτη την Παναγιά, έκαναν τον γύρο τού νέου τους τόπου. Μετά, σ΄ ένα μικρό παράπηγμα, σ΄ ένα νοητό κέντρο του ανύπαρκτου ακόμα οικισμού εγκατέστησαν την εικόνα και μόνον τότε άρχισαν να συζητούν και να σκάβουν τα πρώτα θεμέλια.
Πηγή: www.pemptousia.gr
