Ένα χρόνο μετά, το 1960 ιδρύει το περιοδικό αναζητήσεων στη γλώσσα και τη λογοτεχνία «Tel Quel», το οποίο κυκλοφορεί ως το 1983. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το βιβλίο του «Femmes» και ξεκινά η έκδοση της λογοτεχνικής επιθεώρησης «L’ infini». Μέσα από το «Tel Quel» ο Σολέρς θα στηρίξει τους δημιουργούς του πρωτοεμφανιζόμενου «Nouveau roman» και ταυτόχρονα θα προσπαθήσει να φέρει στο προσκήνιο παραγνωρισμένους ως τότε συγγραφείς. Το 1961 το βιβλίο του «Le parc» τιμήθηκε με το βραβείο Medicis.
Δανδής, μανιώδης καπνιστής, συγγραφέας, δημιουργός ορισμένων από τα πιο «περίεργα», από άποψη θεματολογίας αλλά και μορφής, λογοτεχνικά έργα της μεταπολεμικής Γαλλίας, αρθρογράφος με απαράμιλλη πένα, μέγας στυλίστας της γραφής, δημόσιο πρόσωπο, πολιτικό ον με έντονη δραστηριότητα και συμμετοχή στα κοινά, ο Φιλίπ Σολέρς υπήρξε επί σειρά ετών σύζυγος της σπουδαίας καθηγήτριας και διανοούμενης Τζούλια Κρίστεβα και στενός φίλος πνευματικών ογκόλιθων της ευρωπαϊκής σκέψης, όπως ο Ρολάν Μπαρτ, ο Ζακ Λακάν, ο Ζακ Ντεριντά, ο Μισέλ Φουκώ και ο Λουί Αλτουσέρ.
Συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ποίηση, την ιστορία και την ψυχανάλυση, συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά στη Γαλλία και το εξωτερικό. Έλαβε το Βραβείο Ιστορίας Eugene-Colas απονεμημένο από τη Γαλλική Ακαδημία και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας της πόλης της Τουλούζης. Ανακάλυψε και δημοσίευσε το 1997 ένα μεγάλο γαλλο-αργεντινό ποιητή, φίλο του Julio Cortazar του Benjamin Fondane, του Andre Breton και του Antonin Artaud: τον Fredi Guthmann (Le Grand Matin definitif, εκδόσεις Paroles de l’ Aube). Μετέφρασε και δημοσίευσε πεζογράφους και ποιητές της ισπανικής γλώσσας (Cervantes, Juan Jose Saer, Luisa Futoransky, Cesar Bandin Ron), Πορτογαλέζικης (Miguel Torga), Καταλανικής (Ausias March) όπως και κείμενα ψυχαναλυτών της Ισπανίας και της Λατινικής Αμερικής. Ήταν μέλος της Επιτροπής του Προσανατολισμού των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου και της Διεθνούς των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου.
