- Μνήμη της Γ’ ευρέσεως της τιμίας κεφαλής του προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
- Άγιος Κελεστίνος
- Όσιος Ολβιανός
- Άγιος Παγχάριος
- Άγιος Διονύσιος Επίσκοπος Μιλάνου
- Οσία Θέκλα του Περεγιασλάβλ
- Άγιος Ιννοκέντιος ο Επίσκοπος Χερσώνος
- Άγιος Aldhelm
- Σύναξη των Αγίων της Βολυνίας
- Μνήμη ευρέσεως της ιεράς εικόνας του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του Μυροβλύτου
- Άγιος Ζηνόβιος Επίσκοπος Φλωρεντίας
- Άγιοι Μάξιμος και Βικτωρίνος οι Ιερομάρτυρες
- Σύναξη των Βοιωτών Αγίων
- Μνήμη της Γ’ ευρέσεως της τιμίας κεφαλής του προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς θεῖον θησαύρισμα, ἐγκεκρυμμένον τῇ γῇ, Χριστὸς ἀπεκάλυψε, τὴν Κεφαλήν σου ἡμῖν, Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, πάντες οὖν συνελθόντες, ἐν τῇ ταύτῃ εὒρέσει, ᾄσμασι θεηγόροις, τὸν Σωτῆρα ὑμνοῦμεν, τὸν σώζοντα ἡμᾶς ἐκ φθορᾶς ταῖς ἱκεσίαις σου.
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Προφῆτα Θεοῦ, καὶ Πρόδρομε τῆς χάριτος, τὴν Κάραν τὴν σήν, ὡς ῥόδον ἱερώτατον, ἐκ τῆς γῆς εὐράμενοι, τὰς ἰάσεις πάντοτε λαμβάνομεν· καὶ γὰρ πάλιν ὡς πρότερον, ἐν κόσμῳ κηρύττεις τὴν μετάνοιαν.
Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς οὐρανίων δωρεῶν πηγὴ θεόβρυτος τῇ Ἐκκλησίᾳ ἐκ βυθοῦ τῆς γῆς ἀνέλαμψε ἡ ἁγία Κεφαλή σου Χριστοῦ Προφῆτα ἦς τὴν τρίτην ἑορτάζοντες φανέρωσιν ἀνυμνοῦμεν τῶν θαυμάτων σου τὸ μέγεθος καὶ βοῶμέν σοι, χαῖρε Λόγου ὁ Πρόδρομος.
Τρίτην τῆς παντίμου σου Κεφαλῆς, μνείαν ἐκτελοῦμεν, ἣν ἐδόξασεν ἡ Τριάς, Βαπτιστὰ Κυρίου· ἐκ γῆς γὰρ τρίτως ὤφθη, μετανοεῖτε πᾶσιν, ἀνακραυγάζουσα.
- Άγιος Κελεστίνος.
- Όσιος Ολβιανός
- Άγιος Παγχάριος
Η Εκκλησία μας, μαζί με τον μάρτυρα Άγιο Κελεστίνο μνημονεύει και τον Άγιο Παγχάριο. Δεν έχουμε όμως πληροφορίες για τον βίο του.
- Άγιος Διονύσιος Επίσκοπος Μιλάνου
- Οσία Θέκλα του Περεγιασλάβλ.
- Άγιος Ιννοκέντιος ο Επίσκοπος Χερσώνος.
Ο Άγιος Ιννοκέντιος, κατά κόσμον Ιωάννης Αλεξέεβιτς Μπορίσωφ, γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1800 μ.Χ. στο χωριό Έλετς της επαρχίας Ορέλ της Ρωσίας και καταγόταν από ιερατική οικογένεια. Οι γονείς του ονομάζονταν Αλέξιος και Ακυλίνα και ανέθρεψαν τον μικρό Ιωάννη με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Το 1819 μ.Χ. τελείωσε με επιτυχία τις σπουδές του στο σεμινάριο του Ορέλ και εισήχθη στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου, από την οποία αποφοίτησε το 1823 μ.Χ.
Ημέρες και νύχτες ο Ιωάννης τις αφιέρωνε στην μελέτη των ιερών κειμένων και των Πατέρων και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την συγγραφή κηρυγμάτων του θείου λόγου. Η αγάπη του προς τον μοναχικό βίο οδηγεί τα βήματά του στο μοναστήρι, όπου κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Ιννοκέντιος. Λίγο αργότερα καλείται να διδάξει στη θεολογική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως και το 1826 μ.Χ. χειροθετείται αρχιμανδρίτης. Στις 21 Νοεμβρίου 1836 μ.Χ., κατά την ημέρα της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, χειροτονείται Επίσκοπος του Ζιγκιρίνσκ, στην περιοχή του Κιέβου. Κατά τα έτη 1841 – 1842 μ.Χ. μετατίθεται στην πόλη Βολογκντά και από το 1842 μ.Χ. μέχρι το 1848 μ.Χ. στην Επισκοπή του Χάρκωβ. Το 1857 μ.Χ., μετά την κοίμηση του Επισκόπου Χερσώνος και πάσης Ταυρίδος, καθίσταται Επίσκοπος της επαρχίας αυτής.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει από τις φυλές των Τατάρων και τους Εβραίους είναι πολλά. Ο Άγιος αγωνίζεται να διασώσει από την καταστροφή ναούς και μονές και να εμψυχώσει το λαό. Στον πόλεμο της Κριμαίας, συμπαρίσταται με αγωνιστικό φρόνημα και πίστη πιο στρατιώτες που υπεράσπιζαν την πόλη. Το μεγαλείο της ψυχής και της ποιμαντικής δράσεώς του αποκαλύπτεται, όταν ο ίδιος επισκέπτεται και φροντίζει τους τραυματίες, τους πάσχοντες και τους ασθενείς από την αρρώστια του τύφου. Ήταν για όλους επίγειος άγγελος και παρηγορητής. Έτσι αφού διακόνησε θεοφιλώς το ποίμνιό του, ο Άγιος Ιννοκέντιος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1857 μ.Χ.
- Σύναξη των Αγίων της Βολυνίας.
- Μνήμη ευρέσεως της ιεράς εικόνας του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του Μυροβλύτου.
- Άγιος Ζηνόβιος Επίσκοπος Φλωρεντίας.
- Άγιοι Μάξιμος και Βικτωρίνος οι Ιερομάρτυρες.
- Σύναξη των Βοιωτών Αγίων
Οι Βοιωτοί Άγιοι τιμώνται από τις 26 Ιανουαρίου 2002 μ.Χ., ημέρα που αφιερώθηκε το Δεξιό Κλίτος του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου του Νέου στο όνομα τους, ενω την Δεύτερη Κυριακή των Νηστειών του ιδίου έτους χοροστάτησε και λειτούργησε, με την ευλογία και την άδεια του Σεβ. Ποιμενάρχου (και νύν Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος) κ.κ Ιερωνύμου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Χαλκίδος κ.κ Χρυσόστομος ο οποίος καθαγίασε την ασημοσκέπαστη εικόνα τους που βρίσκεται στο τέμπλο με Άγιο Μύρο σύμφωνα με την Εκκλησιαστική Τάξη. Έκτοτε το Εκκλ. Συμβούλιο προέβη στις εξής ενέργειες που αποβλέπουν στην Τιμή των Βοιωτών Αγίων:
– Απευθύνθηκε στον Υμνογράφο της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ κ. Χαραλάμπη Μπούσια και συνέταξε το Απολυτίκιο Βοιωτών τους Εφόρους, Κοντάκιο και Μεγαλυνάριο.
– Προέβη στην Έκδοση της Ασματικής Ακολουθίας (2002 μ.Χ.) έργο του Μακαριστού Υμνογράφου της ΜτΧΕ π.Γερασίμου Μικαγιαννανίτου για Ενοριακή χρήση.
– Καθιέρωσε να ψάλλεται το Απολυτίκιο τους σε κάθε Θεία Λειτουργία και την Δεύτερη Κυριακή των Νηστειών να ψάλλεται η Ακολουθία τους μαζί με την Αναστάσιμη.
– Τοποθέτησε ξυλόγλυπτο Προσκυνητάριο με την εικόνα τους στον κυρίως Ναό (δεξιό Κλίτος) έργο του αγιογράφου κ.Ηλία Δημητρέλου. Η εικόνα αυτή παρουσιάζει τους Αγίους ολόσωμους με τους Αποστόλους Λουκά (βλέπε 18 Οκτωβρίου) και Ρούφο (βλέπε 8 Απριλίου) πλαισιωμένους απο τους Ιεράρχες Ιωάννη (βλέπε 29 Απριλίου) και Ρηγίνο (βλέπε 25 Φεβρουαρίου) στην πρώτη σειρά, τους Οσίους Κλήμεντα (βλέπε 26 Ιανουαρίου), Γερμανό (βλέπε 26 Ιανουαρίου) και Σεραφείμ (βλέπε 6 Μαΐου) στην δεύτερη, τους Οσίους Νικήτα (βλέπε 23 Ιουνίου) και Μελέτιο (βλέπε 1 Σεπτεμβρίου) στην τρίτη και επάνω σαν κορωνίδα τον Όσιο Λουκά (βλέπε 7 Φεβρουαρίου) τον εν Στειρίω.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.
Βοιωτῶν τούς Ἐφόρους ἀνευφημήσωμεν, Λουκᾶν Ἀπόστολον Ροῦφον, Στειρίου κλέος Λουκᾶν, Σεραφείμ, Νικήταν, Κλήμεντα, Μελέτιον, Ρηγῖνον καί σύν Γερμανῷ Ἰωάννην τόν σοφόν ἐπίσκοπον, Καλοκτένην, αὐτῶν λιτάς τάς ἀόκνους πρός τόν Σωτῆρα ἐκδεχόμενοι.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τόν δεκάριθμον δῆμον τῶν Ἁγίων τιμήσωμεν, τῶν ἐν Βοιωτίᾳ λαμψάντων ἀρετῆς τελειότητι, δυάδα Ἀποστόλων ἱερῶν, ἐξάριθμον χορόν δέ Ἀσκητῶν, σύν δυσίν Ἀρχιερεῦσι τοῖς θαυμαστοῖς, καί πρός αὐτούς βοήσωμεν˙ δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ἡμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι’ ὑμῶν, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον
Ήχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τήν δεκάριθμον Ἁγίων χορείαν, τῆς Βοιωτίας τούς λαμπρούς πολιούχους, ὡς ἐν αὐτῇ ἐκλάμψαντας ὑμνήσωμεν˙ βίου γάρ λαμπρότητι, διαφόροις ἐν χρόνοις, τόν Χριστόν ἐδόξασαν, καί λαμπρῶς δοξασθέντες, ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύουσιν ἀεί, τῶν εὐφημούντων, αὐτῶν τήν ὁμήγυριν.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις ἡ δεκάριθμος καί σεπτή, χορεία Ἁγίων, Βοιωτίας οἱ ἀρωγοί, καί πρός τόν Δεσπότην, θερμότατοι μεσίται, καί πάσης Ἐκκλησίας, ἐγκαλλωπίσματα.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Τιμιωτέραν.
Σεραφείμ, Νικήταν, Ροῦφον, Λουκάν, Κλήμεντα, Ρηγίνον, Καλοκτένην τε Γερμανόν, καί σύν Μελετίῳ, Λουκάν πνευματοφόρον ως Βοιωτῶν προστάτας ὕμνοις γεραίρομεν.
