Χριστοφής: «Δεν είμαι αισιόδοξος για την επιβίωσή μας, εκτός εάν έρθουμε αντιμέτωποι με μια πλανητική αλλαγή …»

«Η Ιφιγένεια των Ταύρων», σε κείμενο, σκηνοθεσία και μουσική Χριστόφορου Χριστοφή έρχεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για μία μοναδική παράσταση στις 14 Ιανουαρίου 2025

by Times Newsroom
  • Συνέντευξη Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου

Η θεατρική παράσταση «Η Ιφιγένεια των Ταύρων», σε κείμενο, σκηνοθεσία και μουσική Χριστόφορου Χριστοφή έρχεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για μία μοναδική παράσταση στις 14 Ιανουαρίου 2025, ημέρα Τρίτη, στις 20:30.

« Ο Χριστοφής είναι ένας φιλόσοφος-ψυχολόγος που ταξιδεύει με χρονομηχανή και μελετά τους αξιόλογους ανθρώπους της Ιστορίας και τον περίγυρό τους, προσπαθώντας να κατανοήσει τις μεγαλειώδεις αντιφάσεις τους, την δύναμη και τις αδυναμίες τους, τα πάθη και την δημιουργία, την επίδραση και την λησμονιά». (Δρ Φώτης Παπαθανασίου)

«Ιδιάζων φάρος στα Ελληνικά Γράμματα ο Χριστόφορος Χριστοφής! Ιδιοφυής, πρωτότυπος, απαράμιλλος. Δεν μιμείται κανέναν. Οι διακειμενικές του επιρροές είναι δυσεξερεύνητες στον αχανή “υδροφόρο ορίζοντα” της παγκόσμιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας από την Κλασική Αρχαιότητα μέχρι σήμερα». (Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας)

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια εποχή δυστυχισμένη, κάπου στην περιοχή της Κριμαίας, στην Αζοφική θάλασσα, στη Μαριούπολη την πληγωμένη και σ’ ένα λιμάνι, Ταγκανρόγκ το όνομά του (Ταϊγάνιο το αποκαλούσαν οι Έλληνες που ζούσαν εκεί), γενέτειρα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, όπως αναφέρεται . Ο πόλεμος μαίνεται και σκεπάζει με τρόμο τις ψυχές των ανθρώπων. Είναι ο κύκλος με τη μεγαλύτερη διάμετρο σε ένα σύστημα ομόκεντρων κύκλων συγκρούσεων.

Μια Ιφιγένεια, ένας Πυλάδης, ένας Ορέστης και κάποιος Άντον Τσέχοφ σε ένα αντάμωμα άχρονο θα χαράξουν ομόκεντρους κύκλους σε μια αέναη σύγκρουση με τον εαυτό τους και τους υπόλοιπους. Όλοι τους απόγονοι των συνώνυμων ιστορικών προσώπων. Κληρονομιά το όνομά τους… Βάρος αμέτρητο στους ώμους τους… Πώς να αποτινάξουν από πάνω τους όσα τους χρέωσε η ιστορία;

Οι άνθρωποι αλλάζουν… Παραμορφώνονται με τα χρόνια, δεν αναγνωρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό και συγκρούονται με καθετί που ενστικτωδώς αναγνωρίζουν ως φορέα αυτής της αμνησίας… Να αλλάξεις τα πάντα… Να γίνεις αυτός που ποθείς… Να δηλώσεις τη δική σου ταυτότητα… Κι ύστερα τι; Πώς να χωρέσει ο ήχος της ανάσας σου μέσα στον θόρυβο ενός πολέμου;

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Χριστόφορο Χριστοφή, που παραμονές των δοκιμών της παράστασής του μας έκανε την τιμή να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.

  • Κύριε Χριστοφή θα μπορούσατε να εισαγάγετε τους αναγνώστες μας στην θεατρική σας παράσταση «Η Ιφιγένεια των Ταύρων»;

Καταρχήν σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια ! Όσο για το θέμα του έργου μου «Ιφιγένεια των Ταύρων» θέλησα να αποτυπώσω μια αντιπολεμική κραυγή… Χωρίς εύκολους στεναγμούς αλλά με πικρό γέλωτα.. Σε έναν παράλογο πόλεμο συγγενών εθνών… που επί αιώνες συμβίωσαν μαζί Με αρχή την μυθιστορία της Ιφιγένειας… και της μεταμορφώσεις της.

Οι ελληνικοί μύθοι είναι πάντοτε χρήσιμοι για την κατανόηση της ανθρώπινης μοίρας! Όταν βέβαια ξέρουμε να τους διαβάσουμε .

  • Συχνά ακούμε, ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων ημών προγόνων καθώς και ιστορικών προσώπων. Αν ναι, πώς μπορούμε να αποτινάξουμε από τους ώμους μας, το βαρύ φορτίο και όλα όσα μας χρέωσε η ιστορία;

Το βάρος όπως λέτε της αρχαίας ελληνικής παιδείας… αντίθετα και μοιραία είναι ακριβώς αυτό που μας απελευθέρωσε… Όποτε στην ιστορία μας θελήσαμε να δούμε την πραγματική μας διάσταση… Δεν είναι τυχαίο πως μας το επιβεβαιώνουν Άνθρωποι όπως ο Μακρυγιάννης, ο Σολωμός, ο Καβάφης, ο Σικελιανός και τόσοι άλλοι… Δεν πρέπει να το συγχέουμε με εθνικισμό και φτηνή συγγένεια κάποιας κληρονομιάς.

  • Μπορούμε να συμβάλουμε για να αλλάξουμε τα πάντα, αν η αλλαγή δεν ξεκινήσει πρώτα από εμάς τους ίδιους;

Σωστά… όλες οι αλλαγές με κάποια σημασία, γίνονται από το Είναι μας… Είτε είναι για κοινωνικές εξεγέρσεις είτε για προσωπικές. Η Επαφή με τον Εαυτό είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας.

  • Μήπως για την παραμόρφωση που υφιστάμεθα στο πέρασμα των χρόνων είναι επιτακτική η ανάγκη να στραφούμε στο Θείο;

Δεν κατανοώ ακριβώς εδώ την έννοια του Θείου. Ίσως με φοβίζει διότι στις ημέρες μας… βλέπουμε την θρησκευτική έξαρση να σημαδεύει κοινωνίες όπως στο Ισλάμ, με προέκταση και αλλού…

  • Πιστεύετε ότι θα έρθει η μέρα που δεν θα μαίνεται πόλεμος τριγύρω, όπως συμβαίνει σήμερα, και δεν θα σκεπάζονται με τρόμο οι ψυχές των ανθρώπων;

Ο πόλεμος είναι καθημερινός… Δυστυχώς είναι… προπατορικό αμάρτημα. Ίσως και συνήθεια. Δεν είμαι αισιόδοξος για την επιβίωσή μας… εκτός εάν κάποια συνταρακτικά γεγονότα μας φέρουν αντιμέτωπους με μια πλανητική αλλαγή… Ποια μπορεί να είναι; Δεν γνωρίζω… Σας ευχαριστώ! Και καλή χρονιά !

_______________________

«Η Ιφιγένεια των Ταύρων»

  • Κείμενο, σκηνοθεσία, μουσική επένδυση: Χριστόφορος Χριστοφής
  • Σκηνικά, κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
  • Χορογραφίες: Έρση Πήττα
  • Video art: Τάκης Δημητρακόπουλος
  • Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνος Σπιτάλας
  • Βοηθός χορογράφου: Θωμάς Σιδέρης

Ερμηνεύουν: Μαρία Παπαφωτίου (Ιφιγένεια), Δημήτρης Μαύρος (Κύριος ντον), Αλμπέρτο Φάις (Πυλάδης), Κωνσταντίνος Λιάρος (Ορέστης), Αναστασία -Νάστια Ντεντιάεβα, Ελένη Φώτου (Χορεύτριες)

Στον ρόλο του Ερμή ο Magnus Pedersen

 

Σχετικά Άρθρα

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή