Διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας: Λίγη τόλμη χρειάζεται

Ο Πρωθυπουργός είναι αδιαμφισβήτητα υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. Έχει όμως σκοπό να επιχειρήσει αυτό το άλμα, ώστε να απελευθερωθεί η πολιτική ζωή από αυτόν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό που την κρατάει πίσω;

by Times Newsroom
  • ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ

Η είσοδος στη Βουλή κατά τις τελευταίες εκλογές κομμάτων με έντονο θρησκευτικό χρώμα, όπως είναι η «Νίκη», οι «Σπαρτιάτες», αλλά και η παλαιότερη «Ελληνική Λύση» δείχνει ότι ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και των ψηφοφόρων διακατέχεται από ένα ακραίο συντηρητισμό, απόρροια μορφωτικής και πολιτισμικής υστέρησης.

Ειδικά όμως για τις σχέσεις των κομμάτων με την Εκκλησία είτε για την αλίευση ψήφων από τον χώρο είτε για άλλες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα, ουδείς αναμάρτητος. Όλοι τσαλαβουτάνε με αποτέλεσμα να τους μιμούνται και κάποιοι πιο κοντινοί τους φανατικοί και γνήσιοι και να μπαίνουν στη Βουλή με τις ευλογίες του ύψιστου, ο οποίος ενίοτε στέλνει και κανένα γράμμα για να το βγάλουν σε δημοπρασία.

Κατά τις δύο προεκλογικές περιόδους έγινε αρκετή συζήτηση και υπήρξαν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων για τα προγράμματά τους, κυρίως για τα οικονομικά, αλλά δεν ακούστηκε κουβέντα και ούτε υπήρχε νύξη για ένα θεμελιακό και απαραίτητο για να μπορεί η χώρα να ισχυρίζεται βάσιμα ότι είναι μια κανονική Ευρωπαϊκή χώρα: Τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας. Είναι ένα παλιό, δύσκολο ζήτημα και σίγουρα υπήρξαν περίοδοι που αυτό έμοιαζε ένα βήμα και μάλιστα αυτονόητο. Σήμερα δεν είναι έτσι.

Η επιρροή της Εκκλησίας στην πολιτική ζωή έχει δυναμώσει σημαντικά με αποτέλεσμα ο θρησκευτικός δογματισμός να διεισδύει σε σημαντικούς τομείς της πολιτικής ζωής των πολιτών. Έτσι βρίσκουν την ευκαιρία κάποιοι επιτήδειοι να εκμεταλλεύονται τη μίξη του κοσμικού με το θρησκευτικό, να ιδρύουν κόμματα και να μπαίνουν στη Βουλή.

Ο Πρωθυπουργός είναι αδιαμφισβήτητα υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. Έχει όμως σκοπό να επιχειρήσει αυτό το άλμα, ώστε να απελευθερωθεί η πολιτική ζωή από αυτόν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό που την κρατάει πίσω; Δεν το βλέπω αν και οι συνθήκες είναι καλές για την κυβέρνηση, αυτή την χρονική στιγμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο το ξεπούλησε ως κυβέρνηση και αυτό, αλλά έφτασε στο έσχατο σημείο εξευτελισμού να αντικαταστήσει τον υπουργό Παιδείας Ν. Φίλη, γιατί η Εκκλησία είχε πρόβλημα μαζί του για κάποιο σχολικό βιβλίο. Σκοταδισμός της «πρώτης φοράς αριστεράς» και της… προόδου. Τώρα έχουν άλλα βάσανα, αλλά νομίζω ότι δεν θα ήταν αρνητικοί σε μια τέτοια πρωτοβουλία και θα την στήριζαν, εκτός αν ο Αλ. Τσίπρας κατά τις επισκέψεις του στα μοναστήρια έχει δεσμευτεί για πράγματα που δεν μπορούμε να ξέρουμε.

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με την θέρμη που μιλάει η ηγετική του ομάδα για την σοσιαλδημοκρατική του φυσιογνωμία και για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του, θα έπρεπε να το έχει βασικό στοιχείο στο πρόγραμμά του και να το έχει προτείνει. Θα ήταν ό,τι καλύτερο για μια νέα ηγεσία να ταράξει τα νερά για ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας. Χρειάζονται όμως και κότσια. Πρέπει να σπάσεις αυγά και αυτό δεν είναι γνώρισμα της πολιτικής μας ζωής. Όσο για το «αριστερό» ΚΚΕ δεν ξέρω σε πια εποχή βρίσκεται και αν το απασχολούν άλλα πράγματα πέραν του… ιμπεριαλισμού.

Σε κάθε περίπτωση κάποιος πρέπει να τολμήσει και αυτός είναι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Ο νέος υπουργός Παιδείας είναι σύγχρονος πολιτικός και είναι βέβαιο πως θεωρεί και αυτός απαραίτητο να υπάρξει επιτέλους διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας. Η Κυβέρνηση είναι αρκούντως ισχυρή για να το επιχειρήσει και κατά πάσα πιθανότητα θα την στηρίξουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το τρίτο κόμμα της Βουλής, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Πιθανόν και το ΚΚΕ. Αν μη τι άλλο μια πολύ ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Λίγη τόλμη χρειάζεται.

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com