Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου από την Καθημερινή
Η χυδαιότητα, σημείο αναφοράς πια της ελληνικής πολιτικής κανονικότητας. Ένα πολιτικό σύστημα που έχει εξαχρειωθεί κι ένας πολιτικός λόγος χυδαίος, που έγινε πια είδος …ιδεολογίας.
Σε μια tik tok παράσταση, βουλευτής εμφάνισε την κ. υπουργό Παιδείας ως…παιδοκτόνο. Πισπιρίγκου της Παιδείας την αποκάλεσε! Άνετος, ήρεμος, νηφάλιος έπαιξε τον ρόλο του και μετά όπισθεν ολοταχώς. Καμιά ντροπή, ίχνος αυτολογοκρισίας. Καθηγητής άνθρωπος. Πρώην υπουργός. Τόσο αυθάδης, τόσο χυδαίος. Με πρωτοφανή μισογυνισμό. Πού πήγε άραγε αυτό το …γελοίο ηθικό πλεονέκτημά τους;
Γνωστός ο κύριος. Τότε που αρνήθηκε την ψήφο στους απόδημους, γιατί υπήρχαν, λέει, οικονομικοτεχνικοδιοικητικές δυσκολίες και …στραμπούλιξε τη γλώσσα του. Βερμπαλισμοί χάριν του αντιπολιτευτικού λόγου. Οι…πολακικές ορμόνες θα φταίνε. Που με ύφος και στόμφο επιτρέπουν στον κ. βουλευτή να ξεφεύγει. Να ξεπερνάει κάθε όριο σε τοξικότητα και πόλωση.
Δεν ξέρω αν έχουμε «εκτσογλανισμό» της κοινωνίας που ανέφερε ο πρωθυπουργός, όμως μετά τον «πολακισμό», έχουμε και «βερναρδακισμό». Και μιλάει ο άνθρωπος που μας νουθετούσε να μη…βαράμε τον πρώην πρωθυπουργό, γιατί ήταν 44 χρονών. Αυτός που τον πήρε στον λαιμό του, λέγοντας ότι οι δημοσκοπήσεις είναι ψεύτικες. Αυτός που αποκάλεσε …φασιστάκι τον πρόεδρο των ολυμπιονικών με αναπηρία.
Χυδαίες εκφράσεις ή χυδαίοι άνθρωποι; Και γιατί τόσο ακραίοι προσωπικοί χαρακτηρισμοί; Δολοφονεί τη δημόσια Παιδεία η κ. Κεραμέως; Και γιατί άλαλος ο αρχηγός του εν πρώτοις; Όπως τότε με τον…Μητσοτάκη …κάθαρμα. Τότε στον Μίκη.
Όλα αυτά τα αστεία και σοβαρά συμβαίνουν στην αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Που στη στοχοποίηση της Αχτσιόγλου ζητούσε τη συνδρομή όλων για την καταδίκη όσων την λοιδορούσαν για την εμφάνισή της. Τώρα αρκεί να δώσουν ένα …ναι μεν αλλά. Πάντα α λα καρτ.
Πονηρός ο παίχτης. Νεανικό κοινό, εντυπωσιασμοί και…φύγαμε. Να γοητεύσουμε το κομματικό μας ακροατήριο, να πάρουμε λάικ, αδιαφορώντας αν βάζουμε αυτογκόλ. Έτσι για να προβληθούμε. Να πούμε κάτι να μας θυμηθούν. Μια εξυπνάδα. Ας είναι και μπαρούφα. Για τον πολιτικό ανταγωνισμό. Για λίγη δημοσιότητα.
Χοντράδες και τοξικότητα. Στο κοινοβουλευτικό θέατρο. Χουλιγκανικές ακρότητες για τα μάτια…στρατευμένων, ένας κανιβαλισμός και μια μισαλλοδοξία από ψεκασμένους, παλιακούς ινστρούχτορες που βαυκαλίζονται.
Γιατί δεν μας ενοχλεί πια η χυδαιότητα; Γιατί την έχουμε καταχωρήσει μόνο σαν μια κακιά λέξη; Γιατί δεν μας σοκάρει και δεν μας ενοχλεί;
Ζούμε σ’ ένα θλιβερό πολιτικό τοπίο, με προβληματικές συμπεριφορές κατά των πολιτικών αντιπάλων συναδέλφων, λες και είναι εχθροί. Και μια κοινωνία χωρίς αντιστάσεις που τους ανέχεται, τους ακολουθεί.
Ίσως οι …εκτσογλανιστές να αυξάνονται και να πληθύνονται γιατί τα κομματικά τρολ εκφέρουν λόγο εμπρηστικό, υβριστικό. Ίσως γιατί η πολιτική πια είναι μόνο επικοινωνία. Όμως δεν μπορεί αυτή να είναι η επίσημη γραμμή των κομμάτων. Αλλά ο αρχηγός; Τόση χαλαρότητα, τόση καθυστέρηση αντίδρασης; Και μέχρι πότε θ’ ανέχεται και θ’ απολογείται; Πόση φθορά θα υπομένει;
Δεν αλλάζουν κάποια πράγματα γι’ αυτούς. Ένα το σύνθημά τους: Αντίσταση κι ανυπακοή.
Λέτε να προστέθηκε και ο εκτσογλανισμός;
Μπορεί. Πάντως σίγουρα έχουμε να κάνουμε με καφενειακές παρόλες, από σεβάσμιους καθηγητάδες.
Διδύμιος
