Και οι δυο προσέβλεπαν σε εκλογικά οφέλη από το ρήγμα που δημιούργησε ο γάμος των ομοφύλων. Το «κόμμα Κασσελάκη» προσκύνησε μέχρι και στο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», προκαλώντας πολιτική αλλεργία στους εναπομείναντες παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ο Κ. Βελόπουλος ένιωθε «καβάλα στο άλογο», βλέποντας τα ποσοστά του να φουσκώνουν, περισσότερο και από τα μυαλά του, που είχαν αρχίσει να τον κάνουν να ονειρεύεται ρόλο «ρυθμιστή» των εξελίξεων.
«Χαστούκι»
Το πρώτο ηχηρό «χαστούκι» που δέχθηκε ο Κ. Βελόπουλος ήταν η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Φρ. Μπελέρη με τη Ν.Δ. Πληροφορίες λένε ότι ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης ήταν σχεδόν σίγουρος ότι θα κατέβαινε στις ευρωεκλογές με «σημαία» τον Φρ. Μπελέρη. Λογάριασε, όμως, αγνοώντας το ισχυρό πολιτικό ένστικτο του Κ. Μητσοτάκη. Ο Κ. Βελόπουλος πόνταρε στις αντιδράσεις των «πασοκογενών», όπως λένε στελέχη της Ελληνικής Λύσης, και θεωρούσε βέβαιη τη «μεταγραφή αεροδρομίου». Αλλωστε ήξερε ότι ο Φρ. Μπελέρης θα κατέβαινε υποψήφιος στις ευρωεκλογές. Ενώ ο γιος του φυλακισμένου εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας αποκάλυψε πως είχαν κάνει πρόταση στον πατέρα του «περισσότερα από 3 κόμματα». Ενα απ’ αυτά -εκτός της Ν.Δ.- ήταν και η Ελληνική Λύση.
Η μάχη του «βελοπουλισμού» με τον «κασσελακισμό» μαινόταν στα… υπόγεια ρεύματα του αντισυστημισμού, των θεωριών συνωμοσίας, των «μπαζωμάτων» και του λαϊκισμού. Με αμφίρροπη εξέλιξη. Τα «νέα κοινά» του Στ. Κασσελάκη άρχισαν να ροκανίζουν «φέτες» από την εκλογική πελατεία του Κ. Βελόπουλου. Τότε ήταν που ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος του Ιησού στη χώρα αποφάσισε να παίξει το ισχυρό του χαρτί, την καπηλεία της Χριστιανοσύνης. Παράλληλα με την εκκωφαντική σιωπή του για οτιδήποτε είχε να κάνει με τον επικείμενο εξοστρακισμό των Σπαρτιατών από τις ευρωεκλογές. Από τη μια οι φανατικοί θρησκόληπτοι, από την άλλη το 3% του υποκρυπτόμενου Κασιδιάρη. Πάλι το «μεγάλο όνειρο» του μικρού ηγέτη έμοιαζε να παραμένει ζωντανό. Κάπως έτσι διανοήθηκε και διέπραξε το μεγάλο ατόπημα, να απειλήσει ουσιαστικά τους βουλευτές της Ν.Δ., που ψήφισαν τον νόμο για την ισότητα στον γάμο, να μην πατήσουν το πόδι τους στις εκκλησίες τη Μ. Εβδομάδα.
Αποδοκιμασία
Εν προκειμένω λογάριασε χωρίς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ο οποίος, κατά την περιοδεία του με τον πρωθυπουργό στις δομές της Αρχιεπισκοπής στο Δήλεσι, αποδοκίμασε ονομαστικά τον Κ. Βελόπουλο, ο οποίος αυτοχρίστηκε «πορτιέρης των ναών».
Μικρή ανάσα για τον Στ. Κασσελάκη, αλλά και νέα εμπλοκή με τον Κ. Βελόπουλο και με επίδικο αυτή τη φορά τους ψηφοφόρους των Σπαρτιατών. Ο εξάδελφος του Στ. Κασσελάκη και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τους καλωσόρισε, λέγοντας πως είναι «ευπρόσδεκτες» οι ψήφοι τους, ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ έπαθε αναφυλαξία και ο πρόεδρος εξαναγκάστηκε να αδειάσει τον εξάδελφο, στην προσπάθεια να αποφύγει τα χειρότερα 45 μέρες πριν απ’ τις εκλογές και ευρισκόμενος εν πλω με πολλά μποφόρ.
Η ανασκευή του Βασίλη Κασσελάκη έμοιαζε με την ανασκευή του Κ. Βελόπουλου για το απαγορευτικό στους βουλευτές της Ν.Δ. Και οι δυο ήταν «αναγκαστικές», καθόλου πειστικές και προσχηματικές.
Οι Σπαρτιάτες και το ξύλο στη Βουλή
Κερασάκι στην τούρτα του αλαλούμ ήταν η τρίτη γωνία που σχηματίζει το «τρίγωνο των Βερμούδων» του αντισυστημισμού: Οι Σπαρτιάτες. Η απόφαση του Αρείου Πάγου για τον αποκλεισμό τους από τις ευρωεκλογές συνοδεύτηκε από δυο χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά γεγονότα. Ο πρόεδρος των Σπαρτιατών Β. Στίγκας ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει δημοσίως τον «αξιοπρεπή» ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν κατέθεσε υπόμνημα εν όψει της απόφασης του Α.Π. και ένας πρώην Σπαρτιάτης βουλευτής, ο Κ. Φλώρος, ξυλοκόπησε εντός της Βουλής έναν βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, τον Β. Γραμμένο, ο οποίος φέρεται να εξύβρισε με χυδαίο τρόπο τη μητέρα του μποξέρ. Ο βυθός ήρθε στην επιφάνεια. Οι παράλληλοι βίοι του «κόμματος Κασσελάκη» και της Ελληνικής Λύσης
