ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ
…με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα
Βαράτε γύφτοι τα όργανα και σπάστε τα νταούλια
να βγουν κλέφτες κι αρματολοί ψηλά στα καραούλια
σ’ Όλυμπο, Πίνδο, Παρνασσό, Ταΰγετο, Καμβούνια
Όσσα, Όθρυ και Άγραφα, Πάρνωνα και Μπαρδούνια,
Οίτη, Βαρδούσια, Πήλιο, σε κάθε αετοράχη
που κατοικούνε ήρωες, σωστοί γιγαντομάχοι
και πέφτουν μέσα στην φωτιά για την ελευθερία
για προκοπή και δίκαιο και γι’ ανεξαρτησία
ραγιάδες μεν, αδούλωτοι, σκληροί επαναστάτες
στης ιστορίας τις οδούς, στης μοίρας τους τις στράτες!…
*
Γιωργάκης ο Ολύμπιος, και Γιάννης ο Φαρμάκης
ο Υψηλάντης –«ο κουλός»– κι ο Γιώργης Καραϊσκάκης
συνέχεια ο Μάρκος Μπότσαρης, τ’ Αντρούτσου ο Δυσσέας
μπροστά κι ο Γέρος του Μοριά, «ο βλαχοβασιλέας»
που ’βαλε λευτεριάς «φωτιά», κι «άναψε ο Μορέας»`
κι οι Δυοβουνιώτης, Πανουργιάς, κι ο Διάκος με το ράσο
Μαυρομιχάλης, Μούρτζινος, Γκούρας με Καρατάσο
οι Παπαφλέσσας, Νοταράς, Τζαβέλλας, Φωτομάρας
ο Μακρυγιάννης, ο Γοβιός, ο Τζιόγκας κι ο Στουρνάρας
οι Χατζηπέτρος, Περραιβός, Βλάχων ανθρωπομάνι
από της Πίνδου τις κορφές ως νότια στην Μάνη
επώνυμοι, κι ανώνυμοι, κάθε λογής «παντούρης»
Μιαούλης, Παπανικολής, Κανάρης και Σαχτούρης
κι η Μπουμπουλίνα –η γνωστή– Ματρόζος και Μπουντούρης
Καλλέργης, Κρήτες Σφακιανοί, της Πίνδου «οι Βλάχοι ούλοι»
Βλαχόπουλος, Νικηταράς, κι «οι αετοί απ’ το Σούλι»~
Χριστόδουλος Χατζηπετρής, παρών κι ο Σπυρομήλιος
και ο Εμμανουήλ Παππάς, Γριβαίοι και ο Σπήλιος`
Κωλέττης, Νέγρης, κι η Μαντώ, Μαυροκορδάτος, Λόντος
-Ιόνιο, Αιγαίο, Κρητικό, κι ο Εύξεινος ο Πόντος-
Τρικούπης, Δεληγιάννηδες, Φωτάκος, Κασομούλης
Μπακόλας, Νούτσος και Δαγκλής, Παλάσκας, Καψομούνης
και πλήθος οι ανώνυμοι, εκεί στο Μεσολόγγι
άντρες, γυναίκες και παιδιά – κάμποι, βουνά και λόγγοι
δώσανε σώμα και ψυχή για «Τα’ Άγιο Εικοσιένα»
κι έδειξαν πως η Λευτεριά «κερδίζεται» με αίμα!…
*
–Είναι σε τούτον τον χορό «τα έθνη των Ελλήνων»
πολύγλωσσα, Ορθόδοξα – κανείς δεν είναι αμνήμων
κι έχουνε φάρο κι οδηγό το «Όραμα του Ρήγα»
την Λευτεριά, το Δίκαιο, αδούλωτη Πατρίδα
και τ’ άλλα που οι σύγχρονοι ψάχνουν και ξεψειρίζουν
του Εικοσιένα οι ήρωες –απλά– τα μυκτηρίζουν!…
*
Κι από του Κάλβου τις Ωδές, του Σολωμού τον Ύμνο
θε-να «προσφέρω» Παλαμά στον ψυχικό σας δείπνο:
«Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα»…