Ο Γκέοργκ Ομ (Georg Ohm, 16 Μαρτίου 1789 – 6 Ιουλίου 1854) ήταν Γερμανός φυσικός. Ο πατέρας του ήταν κλειδαράς και ακολούθησε στην αρχή το επάγγελμά του. Αργότερα σπούδασε και το 1813 διορίστηκε δάσκαλος στο Μπάμπεργκ. Μετά από τέσσερα χρόνια έγινε καθηγητής Μαθηματικών και της Φυσικής στο Κολέγιο των Ιησουϊτών στην Κολωνία και το 1826 έγινε καθηγητής στη Σχολή Παλέρμου του Βερολίνου.
Για αρκετό διάστημα, έμεινε μακριά από τη διδασκαλία, επειδή διαφώνησε με το υπουργείο Παιδείας πάνω σε ζητήματα παιδαγωγικής. Στο διάστημα αυτό είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί σοβαρά με τη Φυσική Επιστήμη, την οποία εμπλούτισε με ιδιαίτερα σοβαρές ανακαλύψεις. Το 1833 διορίστηκε διευθυντής στην Πολυτεχνική Σχολή της Νυρεμβέργης και το 1849 έγινε καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.
Στον Ομ οφείλεται η ανακάλυψη του θεμελιώδους νόμου του συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος (1827). Το 1830 επισήμανε το φαινόμενο της πόλωσης των ηλεκτρικών στηλών. Ο Ομ ασχολήθηκε επίσης με την Ακουστική, την Οπτική και τη Μηχανική. Το 1843 απέδειξε ότι το ανθρώπινο αυτί είναι σε θέση να συλλάβει ημιτονοειδείς ταλαντώσεις και διατύπωσε μια θεωρία για τη λειτουργία της σειρήνας.
Προς τιμή του η μονάδα μέτρησης της αντίστασης ενός ηλεκτρικού διπόλου (V/I) ονομάστηκε Ομ. 1Ω= 1V/1A.
