Η Ελευθερία οδηγεί τον Λαό (La liberté guidant le peuple) είναι πίνακας του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά εμπνευσμένο από την Ιουλιανή επανάσταση του 1830.
Βρισκόμαστε στο Παρίσι τον Ιούλιο του 1830. Το καζάνι εξερράγη. Ο λαός μην αντέχοντας στην αφόρητη καταπίεση επαναστάτησε. Με τα όπλα στα χέρια ορμάει απαιτώντας το δίκιο του. Οι πρώτοι δέχτηκαν τα πυρά και σωριάστηκαν. Νεκροί έπεσαν και οι στρατιώτες. Καπνός από τις εκρήξεις αναθυμιάζει. Ο λαός δεν έχει αρχηγό. Έχει ένα όραμα. Την Ελευθερία. Αυτή τον οδηγεί. Η Ελευθερία εφορμά οδηγώντας τον λαό. Ξυπόλητη και με γυμνό το στήθος μοιάζει με αρχαία ελληνική θεά, ή τη ρωμαϊκή προσωποποίηση της Ελευθερίας, τη Λιμπερτάς. Φοράει τη φρυγική σκούφια των Ιακωβίνων στο κεφάλι. Κρατάει ντουφέκι με ξιφολόγχη στο αριστερό και υψώνει την απαγορευμένη σημαία της Γαλλικής Επανάστασης, την Τρικολόρ στο δεξί. Στρέφει το κεφάλι της στον λαό που την ακολουθεί και του δίνει θάρρος να πολεμήσει.
Η ιστορία του
Αρχικά εκτέθηκε στο Σαλόν του 1831, αγοράσθηκε από το κράτος 3000 φράγκα, έμεινε για λίγους μήνες εκτεθειμένος στο Μουσείο του Λουξεμβούργου, έπειτα αποδόθηκε στον ζωγράφο που δεν μπορούσε να τον εκθέσει σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου-Φιλίππου λόγω της σχέσεως του θέματος με τη μοναρχία. Το 1848 με τη νέα επανάσταση ο πίνακας επιστρέφει στο Λουξεμβούργο. Μόνο επί Ναπολέοντα Γ’, πιο φιλελεύθερο από τη Δεύτερη Δημοκρατία, και εκτέθηκε στο κοινό στην Παγκόσμια Έκθεση του 1855.
