Η Μασσαλιώτιδα είναι ο εθνικός ύμνος της Γαλλικής Δημοκρατίας

Η σύνθεση του ύμνου ανήκει στον αξιωματικό του γαλλικού στρατού (του μηχανικού) Ρουζέ ντε Λιλ (Claude Joseph Rouget de Lisle) ή, ελληνοποιημένα, Κλαύδιου Ιωσήφ Ρουζέ Ντελίλ.

by Times Newsroom

Ο Ρουζέ ντε Λιλ τραγουδάει για πρώτη φορά τη «Μασσαλιώτιδα» στο σαλόνι του δημάρχου Ντίτριχ στο Στρασβούργο.

Η Μασσαλιώτιδα (La Marseillaise – Λα Μαρσεγιέζ) είναι ο εθνικός ύμνος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Η σύνθεση του ύμνου ανήκει στον αξιωματικό του γαλλικού στρατού (του μηχανικού) Ρουζέ ντε Λιλ (Claude Joseph Rouget de Lisle) ή, ελληνοποιημένα, Κλαύδιου Ιωσήφ Ρουζέ Ντελίλ.

Γράφτηκε στο Στρασβούργο την νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας 17 Απριλίου 1792. Αρχικά τιτλοφορήθηκε Πολεμικό άσμα για τη στρατιά του Ρήνου (Chant de guerre pour l’armée du Rhin) αφού γράφτηκε σαν πολεμικό εμβατήριο. Κατά την επιστροφή του γαλλικού στρατού κάποιοι Μασσαλιώτες εθελοντές άρχισαν να το τραγουδούν στους δρόμους του Παρισιού οπότε και ονομάστηκε στην αρχή «Τραγούδι των Μασσαλιωτών» και αργότερα «Μασσαλιώτιδα». Με τον τίτλο δε αυτόν τραγουδήθηκε στην Όπερα κατά τη κήρυξη της Δημοκρατίας οπότε και συμπεριλήφθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1792 στη χορογραφία του Γκαρμιέλ ως «Προσφορά εις την Ελευθερία». Διαρκούσης όμως της Αυτοκρατορίας και της Παλινόρθωσης θεωρήθηκε επαναστατικό τραγούδι. Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση την αποδέχτηκε ως το γαλλικό εθνικό ύμνο σε διάταγμα που εκδόθηκε στις 14 Ιουλίου 1795, καθιστώντας την τον πρώτο ύμνο της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα Α’ το Veillons au Salut de l’Empire ήταν ο ανεπίσημος ύμνος του καθεστώτος, και επί της βασιλείας του Ναπολέοντα Γ’, ήταν Partant pour la Syrie, ενώ τo τραγούδι είχε απαγορευτεί εντελώς από τον Λουδοβίκο τον 18ο και τον Κάρολο τον 10ο. Αποκαταστάθηκε λίγο μετά την Επανάσταση Ιουλίου του 1830. Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου έως τις αρχές του εικοστού αιώνα, η «Μασσαλιώτιδα» αναγνωρίστηκε ως ύμνος του διεθνούς επαναστατικού κινήματος ως εκ τούτου εγκρίθηκε από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1879, αποκαταστάθηκε ως ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας και έχει παραμείνει από τότε.

Στίχοι

Γαλλικά

Allons enfants de la Patrie

Le jour de gloire est arrivé
Contre nous de la tyrannie
L’étendard sanglant est levé
Entendez vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats
Ils viennent jusque dans vos bras,
égorger vos fils, vos compagnes

Aux armes citoyens!
Formez vos bataillons!
Marchons, marchons,
Qu’un sang impur abreuve nos sillons.

Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs!
Liberté, Liberté chérie!
Combats avec tes défenseurs.
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirant
Voient ton triomphe et notre gloire!

Aux armes citoyens! Formez vos bataillons!
Marchons, marchons,
Qu’un sang impur abreuve nos sillons.

Ελληνικά

Εμπρός παιδιά της Πατρίδας
Η μέρα της δόξας έφθασε
Απέναντί μας η τυραννία
Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε
Ακούστε στα λιβάδια
Να βρυχώνται αυτοί οι άγριοι στρατιώτες
Έρχονται ως την αγκαλιά σας,
Να σφάξουν τους γιους σας, τις συντρόφους σας.

Στα όπλα πολίτες!
Σχηματίστε τα τάγματά σας
Εμπρός, Εμπρός,
Το μολυσμένο αίμα
Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

Ιερή αγάπη για την Πατρίδα
Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα.
Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία
Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου
Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη
να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη
Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας.

Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας
Προελάστε, προελάστε
Αφήστε το μολυσμένο αίμα
Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

Βιβλιογραφία

  • Frédéric Robert: La Marseillaise. Nouvelles Éditions du Pavillon, Paris 1989, ISBN 2-11-081031-9.

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com