TANEA Team, 27 Μαΐου 2023
Η σειρά «The Handmaid’s Tale» διηγείται την ιστορία της Γιλεάδ, μιας ολοκληρωτικής κοινωνίας σε έναν τόπο όπου κάποτε ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε ένα μεταποκαλυπτικό περιβάλλον, οι πανδημίες και τα φυσικά φαινόμενα ενέτειναν την υπογεννητικότητα και η διοίκηση – ενδεδυμένη τον μανδύα της θεοφοβούμενης Αρχής και με τη βοήθεια του στρατού – αναλαμβάνει να οργανώσει εκ νέου την κοινωνία, υπό όρους Μεσαίωνα.
Οι γυναίκες χωρίζονται ανά τάξη – οι γόνιμες φορούν κόκκινες στολές και εξαναγκάζονται σε σεξουαλική δουλεία υπό την επίβλεψη των διοικητών και των συζύγων τους. Δεν μπορούν να διαβάσουν, να χαρούν, να διασκεδάσουν. Μετατρέπονται σε μηχανές αναπαραγωγής, με μόνο σκοπό να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας.
Τη δυστοπία της φανταστικής αυτής θεοκρατικής δικτατορίας θυμήθηκε ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, διευθυντής του ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, διαβάζοντας το πρόγραμμα του πρωτοεμφανιζόμενου κόμματος ΝΙΚΗ.
«Είναι ένα δημιούργημα ναζιστικής έμπνευσης. Αν βάλουμε κάτω τις θέσεις τους για την Παιδεία, την Οικογένεια και το Δημογραφικό, πάμε σίγουρα σε ένα “Handmaid’s Tale”. Γυναίκες δούλες που ο ρόλος τους είναι μόνο η αναπαραγωγή σε ένα σχήμα ιεραρχικό με τους άντρες επικεφαλής. Ενα κόμμα πιο ακραίο από την Ελληνική Λύση, επικεντρωμένο ακόμα περισσότερο στη θρησκεία», αναφέρει χαρακτηριστικά, μιλώντας στα «ΝΕΑ».
Στη Θεσσαλονίκη
Κατά τον ίδιο, πάντως, δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο κόμματα που πάνε προς την Ακροδεξιά έχουν έδρα τη Θεσσαλονίκη. «Οι λόγοι είναι δύο. Ο πρώτος είναι το Μακεδονικό και ο δεύτερος η αντίδραση των παραδοσιακών δεξιών στη φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία. Πρόκειται για ένα αντιδραστικό μόρφωμα φθόνου και μνησικακίας με ακραίο περιεχόμενο που αποτελεί προϊόν της αντιπάθειας απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά νομίζω πως δεν κάνω», συμπληρώνει από την πλευρά του ο Χρήστος Φραγκονικολόπουλος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ.
«Οι θέσεις της ΝΙΚΗΣ ομοιάζουν πολύ με αυτές του ισπανικού ακροδεξιού σχηματισμού VOX: “Οι Ισπανίδες στο σπίτι και να μεγαλώνουν Ισπανάκια”», εξηγεί ο Παπαγιαννάκης, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο η ΝΙΚΗ να κατορθώσει τελικά να μπει στη Βουλή «και να ανοίξει το Δημογραφικό υπό αυτό το πρίσμα, ακολουθούμενη από άλλους βουλευτές, όλων των κομμάτων».
«Είναι ένα κοινωνικοοικονομικό, πολιτικό φαινόμενο που μετατρέπει τις ανησυχίες και τα άγχη σε φοβίες. Δεν έχουμε ξεμπερδέψει με την Ακροδεξιά. Η Ακροδεξιά εξελίσσεται και μετεξελίσσεται και έχει πάντα έδαφος στην Ελλάδα», προσθέτει ο Φραγκονικολόπουλος. Παράλληλα, αμφότεροι συμφωνούν ότι η χρονική συγκυρία που το κόμμα μπήκε στους δημοσκοπικούς πίνακες συμπίπτει με τον αποκλεισμό του μορφώματος Κασιδιάρη, αποδίδοντάς του ότι ψαρεύει τις «ορφανές» ψήφους του τελευταίου.
Ποια είναι η ΝΙΚΗ
Οντας μόλις 3.000 ψήφους μακριά από την είσοδο στη Βουλή και έναν μήνα μακριά από τη δεύτερη ευκαιρία (που, κατά τους δημοσκόπους, θα είναι και η… φαρμακερή), υπάρχουν εκατομμύρια Ελληνες που αγνοούν όχι μόνο τη μορφή αλλά και το όνομα του επικεφαλής του κόμματος που γοήτευσε τους Βορειοελλαδίτες – «παρά το βήμα που του δόθηκε αφειδώς από το τοπικής εμβέλειας εκκλησιαστικό κανάλι 4Ε».
Ποιος είναι, λοιπόν, ο Δημήτρης Νατσιός και ποια η ΝΙΚΗ του; Ο Νατσιός είναι θεολόγος, απόφοιτος του ΑΠΘ, με καταγωγή από την Πιερία και πατέρας τριών παιδιών.
Δίδασκε σε σχολεία των Κυκλάδων και του Κιλκίς για 35 χρόνια και βγήκε από την τάξη μόλις μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Η ΝΙΚΗ δημιουργήθηκε το 2019 στο απόγειο των συλλαλητηρίων για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Αυτοπροσδιορίζεται ως «δημοκρατικό πατριωτικό κίνημα» των «παιδιών της πονεμένης ρωμιοσύνης», με πυρήνα το «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» και σύνθημα «Ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί, ούτε κεντρώοι». Αλλωστε, εμβληματική φυσιογνωμία του κόμματος αναδείχθηκε η Μαρία Εζνεπίδου, η ανιψιά του Αγίου – πλέον – Παϊσίου (κατά κόσμον, Αρσένιος Εζνεπίδης).
Συνωμοτική δουλειά
Ο δικηγόρος και πρώην υπουργός Γιώργος Φλωρίδης μιλάει στα «ΝΕΑ» για ένα κόμμα έτοιμο από καιρό που δημιουργήθηκε με μια εκτεταμένη συνωμοτική δουλειά που είχε τη βάση της στο δίκτυο των «ταλιμπάν των μοναστηριών, εκτός και εντός Αγίου Ορους», όπως λέει χαρακτηριστικά, «και κυρίως στο φιλορωσικό κομμάτι της αθωνικής πολιτείας».
«Βρισκόμαστε μπροστά σε μία απόπειρα να περιορίσουν τη δυνατότητα του Μητσοτάκη να πάρει αυτοδυναμία», τονίζει, συμπληρώνοντας πως στη ΝΙΚΗ «έχουν το δικό τους αυτόνομο κοινό, το οποίο ελέγχεται – σε συνθήκες θρησκοληψίας – από τα μοναστήρια, τα λεγόμενα ησυχαστήρια», ενώ περιβάλλεται από (παρα)θρησκευτικές οργανώσεις.
Μάλιστα, όπως τονίζει ο πρώην υπουργός, σε περιοχές όπως η Κατερίνη και το Κιλκίς, όπου έχει αναπτύξει έντονη δράση ο επικεφαλής του κόμματος, τα ψηφοδέλτια μοιράζονταν σπίτι σπίτι και πόρτα πόρτα ή μέσα στις εκκλησίες, ακόμα και μετά την… εξομολόγηση.
«Η θρησκεία χρησιμοποιείται πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα σε ελληνικό κόμμα. Πρόκειται για μεσαιωνικό σκοταδισμό και η επίσημη Εκκλησία πρέπει να πάρει θέση. Είναι έξω από κάθε λογική Ορθοδοξίας. Η Ορθοδοξία είναι αγάπη. Αυτοί είναι μίσος, με σκοτεινά πρόσωπα».
Ο Φλωρίδης, μάλιστα, υπενθυμίζει τα από άμβωνος κηρύγματα μίσους της πανδημικής περιόδου. «Οι αυξημένοι θάνατοι από Covid στη Βόρεια Ελλάδα οφείλονται σε δική τους δουλειά», εκτιμά.
Αποφεύγοντας να αναφερθεί στο νέο υπερσυντηρητικό μόρφωμα ονομαστικά, αλλά φωτογραφίζοντάς το, ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Σουφλίου και Σαμοθράκης Ανθιμος με δήλωσή του επιβεβαίωσε την «προκλητική παρέμβαση μοναστικών και παρεκκλησιαστικών οργανώσεων στην υποστήριξη κομμάτων».
«Η συγκεκριμένη επικίνδυνη πρακτική, η οποία, σε μια πολιτική διαδικασία, προτάσσει το θρησκευτικό συναίσθημα έναντι της πολιτικά ιδεολογικής οικειότητος, δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανατροφής φονταμενταλιστών και φανατικών ή υπάκουων πολιτικών στελεχών. Τα επικίνδυνα αυτά άτομα, στη συνέχεια, στρεβλώνουν και υπονομεύουν τους κανόνες και τις αξίες του δημοκρατικού πολιτεύματος», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο ιεράρχης.
Τέλος, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης αναφέρεται σε μαζική αποστολή γραπτών μηνυμάτων με παραλήπτες πιστούς και μέλη συγκεκριμένων θρησκευτικών οργανώσεων, εκκλησιών και μοναστηριών, μέσω των οποίων καλούνται να στηρίξουν τη ΝΙΚΗ.
Οι ακραίες θέσεις για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, Μεταναστευτικό, αμβλώσεις
Δημογραφικό, αποπληρωμή χρεών και δανείων, Μεταναστευτικό, εκπαίδευση, αμβλώσεις, σεξουαλική ταυτότητα, γάμοι και διαζύγια, δεν ξεφεύγουν από τη μισαλλόδοξη τσιμπίδα της ΝΙΚΗΣ. Μάλιστα, οι ακραίες προγραμματικές θέσεις του κόμματος είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του.
Υποχρεωτική εργασία στο Δημόσιο για… αποπληρωμή δανείων
«Στις περιπτώσεις μη εξυπηρέτησης των δανείων (π.χ. λόγω ανεργίας) ο δανειζόμενος θα αναλαμβάνει υποχρεωτική εργασία στο ευρύτερο Δημόσιο με ειδικό καθεστώς αυξημένων κρατήσεων, ώστε να υπάρξει υποχρεωτική μακροχρόνια εξυπηρέτηση του δανείου», προτείνουν από τη ΝΙΚΗ. Με άλλα λόγια, όποιος χρωστάει θα δουλεύει υποχρεωτικά μέχρι να αποπληρώσει το δάνειο, και μάλιστα, με ειδικό καθεστώς αυξημένων κρατήσεων. Σχολιάζοντας την… πρόταση, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης κάνει λόγο για εργασιακό trafficking. «Ακριβώς όπως προαγωγοί κρατούν τα διαβατήρια γυναικών μέχρι να τους αποπληρώσουν, ερχόμενες σε επαφή με όσο περισσότερους πελάτες γίνεται. Μιλάμε για trafficking και μάλιστα κρατικό».
Κατά των αμβλώσεων και της σεξουαλικής αγωγής
«Το “δικαίωμα” της έκτρωσης δεν εδράζεται σε καμία ιατρική και νομική λογική και είναι γέννημα πολιτικών εμμονών και ιδεοληψιών, την ίδια μάλιστα στιγμή, όπου υπάρχουν νομικές αντιφάσεις για το ζήτημα της ζωής στο συνολικό εθνικό μας δίκαιο».
Η συμπαράταξη της ΝΙΚΗΣ με τα συντηρητικότερα κόμματα και «κινήματα» της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής στο θέμα των αμβλώσεων δεν προκαλεί έκπληξη. Μάλιστα, σε πεδία που συμφέρει, το αντιδυτικό-αντιευρωπαϊκό κόμμα (σε άλλο σημείο του προγράμματος αναφέρεται το αινιγματικό «να γίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση αυτό που ονειρεύτηκαν οι πατέρες της Ευρώπης») αλληθωρίζει προς δυσμάς, φτάνοντας μέχρι και στις ΗΠΑ για να υπονομεύσει το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.
Ετσι, η προ ενός έτους (24/6/2022) ανατροπή της απόφασης 410 U.S. 113 (Roe Vs Wade) του 1973 – με την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο αναγνώριζε την ελευθερία της εγκύου να επιλέξει αν θα προβεί στη συγκεκριμένη ιατρική πράξη – κατόπιν προσφυγών υπερσυντηρητικών οργανώσεων της άλλης πλευράς του Ατλαντικού χαιρετίζεται με ικανοποίηση.
Από την πυρά της ΝΙΚΗΣ δεν γλιτώνει ούτε η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, καθώς σύμφωνα με τους ιθύνοντες νόες του μορφώματος «έχει αποδεδειγμένα καταγράψει ολέθρια αποτελέσματα για τον ψυχισμό των παιδιών σε όσες χώρες εφαρμόστηκε, με έκρηξη των φαινομένων κακοποιήσεων και ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης ανηλίκων».
Μάλιστα, ο Νατσιός καλεί τις «Μπουμπουλίνες», όπως αποκαλεί τις ελληνίδες μάνες, να μπλοκάρουν το μάθημα στα σχολεία. Στις θέσεις του κόμματος, φυσικά, δεν έχουν θέση τα διαζύγια, το δικαίωμα στη φυλομετάβαση, η μετανάστευση και τα εμβόλια, με όσους επέλεξαν να θωρακιστούν με τα ενδεδειγμένα σκευάσματα έναντι της πρόσφατης πανδημίας να λοιδορούνται ως «ακουσίως πειραματάνθρωποι».
Η σκιώδης χρηματοδότηση
Πώς, όμως, ένας συνταξιούχος των 1.000 ευρώ στήνει κόμμα, με συνδυασμούς σε όλη τη χώρα; «Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι το κόμμα χρηματοδοτείται από (δύο) φιλορωσικά μοναστήρια του Αγίου Ορους.
Η πολεμική ρητορική βρίσκει την εξήγησή της σε νόμο της κυβέρνησης που θεσπίστηκε πριν από έναν χρόνο και με τον οποίο αυτά τα μοναστήρια – που μέχρι τότε απολάμβαναν απόλυτη αυτονομία στην οικονομική διαχείριση – πλέον περνούν υπό τον έλεγχο των μητροπόλεων.
Γι’ αυτό και στρέφονται κατά των μητροπολιτών και φυσικά κατά της κυβέρνησης. Ο νόμος θεωρήθηκε casus belli και ακολούθησε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Πρόκειται για ρωσικό εργαλείο προκειμένου να διαταραχθεί η πολιτική ζωή», λένε στα «ΝΕΑ» πηγές που γνωρίζουν καλά τα εσωτερικά του Αγίου Ορους.
Τέλος, υπογραμμίζουν ότι η διαχρονική άρνηση της πολιτείας να μπει πραγματικά στο «μικροσκόπιο» η χρηματοδότηση των κομμάτων ευνοεί σχηματισμούς με αινιγματικό παρελθόν, παρόν και σκοπούς. «Αν είχαμε μια διαδικασία ελέγχου των χρηματοδοτήσεων των κομμάτων θα μπορούσαμε να βρούμε αν ισχύουν όσα γράφονται και να μην αρκούμαστε σε φήμες.
Αλλωστε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε θεσμικά αντίβαρα και ελεγκτικούς μηχανισμούς», εκτιμά και ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης.
