- Γράφει ο ιστορικός ερευνητής Γεώργιος Σκλαβούνος
Λάμπρος Κατσώνης (1752-1804) Ο Αληθινός θρύλος που ενέπνευσε την γενιά των Μιαούληδων και των Κανάρηδων
Αναζητώντας οξυγόνο στις θρυλικές αλήθειες της ιστορίας μας.
Ο Κατσώνης είχε το ανάστημα και το κατακτημένο, με το σπαθί του δικαίωμα, να δηλώσει :
“Αν η Αικατερίνη υπέγραψε ειρήνη εγώ ακόμα δεν υπέγραψα την δική μου” (1792, Ρωσοτουρκική Συνθήκη του Ιασίου). Είχε το ανάστημα και το κατακτημένο δικαίωμα να καταγγείλει την συνθήκη του Ιασίου στο όνομα των συντρόφων που έχασε στο όνομα των θυμάτων της οθωμανικής βαρβαρότητας.
Είχε την ακεραιότητα να απαιτήσει από την Αικατερίνη συνέπεια στις υποσχέσεις της απέναντι στους Έλληνες.
Είχε το ανάστημα να δηλώσει ότι δεν κράτησε τίποτα απο τα κούρσα της θαλασσοκρατορίας του. Να δηλώσει ότι το σπότι του παρέμεινε φτωχική καλύβα.. Αντίθετα είχε το δικαίωμα να δηλώσει αυτός με τα κούρσα του χρηματοδότησε την Ρωσική Πρεσβεία στην Πόλη.
Σήμερα που κάποιοι ξαναρωτάνε και ξανασυζητάνε “Σε ποιόν ανήκει το Αιγαόο”!.. Αξίζει να ρωτήσουμε και τον Κατσώνη… Τον άνθρωπο που βάφτισε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο.. Τον Άνθρωπο που με τον Πατέρα Ανδρούτσο οργάνωσαν το πρώτο σώμα πεζοναυτών στην Μεσόγειο τίμησαν την ασυμβίβαστη ανθρώπινη και εθνική αξιοπρέπεια.
Που χρειάστηκε Γαλλο-οθωμανικη Συνεργασία και μανιάτικη απιστία για να αντιμετωπίστεί αυτό το ηρωικό και ακατάβλητο δίδυμο.
Ετανήσιοι και Σουλιώτες το πρώτο πλήρωμα του και τα παλικάρια του Ανδρούτσου πατρός, στην συνέχεια.
Ξεκίνησε με την Αθηνά της Άρκτου αμερικάνικο πολεμικό αγορασμένο από τους Ελληνες της Τεργέστης!.. για να κατακτήσει τις θάλασσες και να ταπεινώσει τους Οθωμανούς. Αυτό το παλικάρι χωρίς γνώσεις από κανένα σχολειό αναγνωρίστηκε με το σπαθί στο χέρι αρχηγός του Ρώσικου Στόλου της Μεσογείου Και ήταν ετοιμος να πει ότι…
Η αξιοπρέπειά του δεν έχει τίμημα. Η διατήρηση των τίτλων χωρίς αξιοπρέπεια δεν του ταιριάζει.
Λένε και φαίνεται πως ήθελε και ήξερε να χτίζει απόλυτα ειλικρινή συντροφικότητα, να εμπνέει τον διπλανό του, να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του από κάθε παλικάρι του, να αναδεικνύει τον αφοσιωμένο πατριώτη σε κάθε ελληνόπουλο, που τον τίμησε μπαίνοντας στα πλοία του.
Δεν φιλοδόξησε να φτιάξει οπαδούς και υποταχτικούς. Με καρδιές υποταχτικών δεν καταχτάς τις θάλασσες! Στα παιδικά μας παραμύθια τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά μας αλλά και στις σχολές δοκίμων και Ευελπίδων θα ήταν πατριδοκαπηλεία ή εθνικισμός να ζουν τέτοια πρότυπα;;;;
