• Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου

«Το πένθος που έλεγα ήταν για την απώλεια της φωνής. Τα έκανα όλα, τα έζησα, έπαιξα στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου. Είμαι χορτάτη, όμως θέλεις την φωνή σου… Ο κόσμος ξέρει. Δεν το άφησα να φανεί πολύ. Τα σημάδια με την φωνή είχαν εμφανιστεί νωρίς. Όταν τραγουδάς, πρέπει να τραγουδάς, όχι να κοροϊδεύεις. Κρατάς το καλό που σου έχει συμβεί και πας παρακάτω. Δεν είναι απλό, πρέπει να παραδεχτείς την απώλεια, την ήττα, τη νέα συνθήκη. Το πένθος θέλει τον χρόνο του…»

Η Χάρις Αλεξίου, η πιο σπουδαία τραγουδίστρια, που καθόρισε για μισό αιώνα το ελληνικό μουσικό τοπίο και μας έκανε υπερήφανους εκτός των τειχών και η οποία σίγουρα δεν μας είπε ακόμα το πιο όμορφο τραγούδι της εμφανίστηκε στο Studio 4 της ΕΡΤ, είπε τη δική της αλήθεια, αναφερόμενη στην απόφασή της να σταματήσει να τραγουδά ,επειδή η φωνή της δεν είναι όπως παλιά.

«Οι περισσότερες σκιές στη ζωή μας δημιουργούνται επειδή εμείς στεκόμαστε μπροστά στο δικό μας φως» υποστηρίζει ο συγγραφέας Ralph Waldo Emerson, και η Χαρούλα της καρδιάς μας ήταν άπλετο φως, γη του τραγουδιού και της ποίησης, μια θάλασσα γεμάτη μουσική.

Ήταν μία εκ βαθέων εξομολόγηση, μάθημα ζωής στο πιο δύσκολο και προκλητικό ταξίδι της ύπαρξής μας, που χρειάζεται το ουσιαστικό δικαίωμα του ανθρώπου να μην σκοτώνεται, γιατί η ζωή είναι πολύτιμο αγαθό. Μάθημα ζωής και για βετεράνους ηθοποιούς, που συνέχισαν να ανεβαίνουν στο σανίδι, ενώ έτρεμαν τα χέρια τους.

Η Χάρις Αλεξίου μίλησε ακόμη για την παρουσία της στο Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, αλλά και την εμφάνισή της στο σανίδι του Εθνικού Θεάτρου με την παράσταση του Νίκου Καραθάνου «Μια νύχτα στην Επίδαυρο» τονίζοντας πως αν συνεχίσει στο σανίδι, θα ήθελε να κάνει «μόνο κωμωδία».

Ήταν η δική της αλήθεια και «Απ’ την πληγή της κοίταξε του κόσμου την πληγή» (Γιάννης Ρίτσος).

«Ήμουν τυχερή στην καριέρα μου. Το να σου εκφράζουν οι άνθρωποι την αγάπη τους, ήταν φοβερό. Βάρος έχει ο χρόνος που αφιερώνεις για να γίνουν αυτά τα πράγματα. Δεν ζεις την κανονική ζωή, θυσιάζεις πράγματα. Πας σε συνεντεύξεις που δεν θες… Το ότι σταμάτησα τη μουσική, έδωσε απόλυτη ελευθερία» είπε αρχικά.

Η Χάρις Αλεξίου έχει αποσυρθεί τα τελευταία δύο χρόνια από το τραγούδι, επειδή αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα με τη φωνή της, ωστόσο παραμένει στον καλλιτεχνικό χώρο και κάνει πιένες επί σκηνής

Μίλησε και για την παράσταση με την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, με το κείμενο του Φώτη Κόντογλου «Το Αϊβαλί η Πατρίδα μου», σε μια θεατροποιημένη σκηνική παρουσίαση.

Σε ανάρτησή της η ανεπανάληπτη ερμηνεύτρια θυμήθηκε:

«Κάποτε στο ξεκίνημα μου, τραγούδησα το Αϊβαλί στη Μικρά Ασία του Καλδάρα και του Πυθαγόρα. Τώρα μεταφέραμε θεατρικά, το Αϊβαλί του Φώτη Κόντογλου. Συγκίνηση μεγάλη που θα ήθελα να την ζήσουμε παρέα. Κι η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας μαζί μας με τους σκοπούς της Ανατολής».

Τον Ιούνιο του 2020, η Χάρις Αλεξίου είχε προχωρήσει σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση, όπου ανακοίνωσε ότι αποφασίζει να σταματήσει το τραγούδι.

Η σπουδαία ερμηνεύτρια είχε μιλήσει τότε στην εκπομπή «Κατάλληλη Ώρα» στο Β’ πρόγραμμα της Ελληνικής ραδιοφωνίας και στον Φώτη Απέργη κι εξήγησε τους λόγους που την οδήγησαν στην απόφασή της να εγκαταλείψει το τραγούδι καθώς, όπως είπε, αντιμετωπίζει προβλήματα με τη φωνή της.

Το Χειρόγραφο ήταν το τελευταίο μουσικό που έκανε.

«Υπήρχε ήδη το πρόβλημα» εκμυστηρεύεται η σημαντική τραγουδίστρια, « Όταν με κάλεσε ο Μικρούτσικος να τραγουδήσω στους Βράχους του είπα “δεν τραγουδάω Θάνο μου αλλά θα είμαι εκεί για σένα”. Πήρα λίγο θάρρος και μετά συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο στον Ζαμπέτα. Εκεί πήρα την οριστική απόφαση. Είπα “δε σου αξίζει να συνεχίσεις”. Δεν ήταν κάτι απλό, βεβαίως και το πένθησα.

Μπορεί και εγώ να σαμποτάρισα τη φωνή μου. Όταν κατάλαβα πως δεν αποδίδω πια όπως παλιά, να την έσκαψα λίγο παραπάνω.

Είπα “μην είσαι τώρα νούμερο που βγαίνει και προσπαθεί να φτάσει τη νότα. Αφού δε μπορεί πια η φωνή σου να το βγάλει αυτό. Σεβάσου αυτό που έχεις κάνει μέχρι τώρα”. Δεν γράφω πια τραγούδια. Αν γράψω ξανά, θα περάσει κάποιος χρόνος. Όταν γράφω εγώ τραγούδι, μου βγαίνει αυτόματα να το τραγουδήσω. Οπότε τι να γράψω τώρα;».

«Η αλήθεια του καθένα μετερίζι και σταθμός
γιατί αυτό έχει θελήσει ή γιατί δε θα τολμήσει
δεν μπορεί να κάνει αλλιώς
Η αλήθεια του καθένα είναι η ίδια του η ζωή
η μεγάλη μοναξιά του είναι η βασίλισσα του
κι ό,τι του προστάζει αυτή…»

Ασύγκριτη η ερμηνεία της Χαρούλας στο τραγούδι «Η αλήθεια του καθένα» από το άλμπουμ «Δρόμοι» του Σωκράτη Μάλαμα σε στίχους Φωτεινής Λαμπρίδη.

Δεν θα΄λεγα προφητικό, γιατί είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρη και το επαναλαμβάνω, ότι το ωραιότερο τραγούδι της η Χάρις Αλεξίου δεν μας το έχει πει ακόμη.

Με τον γιο της, Μάνο Θεοφίλου