Ο Πέπερ Άνταμς (Pepper Adams, 8 Οκτωβρίου 1930 – 10 Σεπτεμβρίου 1986) ήταν Αμερικανός σαξοφωνίστας και συνθέτης. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους βαρύτονους τζαζ σαξοφωνίστες όλων των εποχών. Ο βαρύς και άμεσος ήχος του ήταν το αντίβαρο στον ελαφρύτερο και «γλυκύτερο» ήχο του άλλου μεγάλου βαρύτονου, του Γκέρι Μάλλιγκαν (Gerry Mulligan).
Ο Άνταμς μεγάλωσε στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης και σε ηλικία 16 ετών μετακόμισε στο Ντιτρόιτ όπου αναδείχθηκε σε σημαίνουσα μορφή της τοπικής τζαζ σκηνής. Με εξαίρεση την περίοδο 1951 – 1953 όπου θήτευσε στον στρατό, ο Άνταμς παρέμεινε στο Ντιτρόιτ παίζοντας δίπλα σε μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Ντόναλντ Μπερντ (Donald Byrd), ο Κένι Μπάρελ (Kenny Burrell), ο Τόμι Φλάναγκαν (Tommy Flanagan), ο Μπάρι Χάρρις (Barry Harris), ο Έλβιν Τζόουνς (Elvin Jones) και άλλοι. Επίσης περιόδευσε κατά καιρούς με τον Σταν Κέντον (Stan Kenton), τον Μέιναρντ Φέργκιουσον (Maynard Ferguson) και τον Τσετ Μπέικερ (Chet Baker).
Το 1958 μετακόμισε από το Ντιτρόιτ στην Νέα Υόρκη όπου έλαβε μέρος σε διάφορες ηχογραφήσεις, ως leader ή ως sideman, ενώ συνεργάστηκε με τον Μπένι Γκούντμαν (Benny Goodman) (1958-59) και τον Τσαρλς Μίνγκους (Charles Mingus) (1959-63). Επίσης την ίδια περίοδο συγκρότησε μαζί με τον τρομπετίστα Ντόναλντ Μπερντ και άλλους μουσικούς ένα πολύ πετυχημένο κουιντέτο. Μεταξύ 1965 και 1978 έγινε μέλος της μεγάλης ορχήστρας των Μελ Λιούις (Mel Lewis) και Θαντ Τζόουνς (Thad Jones) και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε στην πρώτη γραμμή των μουσικών της τζαζ.