Ο Πολ Αντάμ[α] (Paul Auguste Marie Adam, 7 Δεκεμβρίου 1862 – 1 Ιανουαρίου 1920) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε και πέθανε στο Παρίσι.
Συνεργάσθηκε με το περιοδικό La Revue indépendante προτού εκδώσει στο Βέλγιο το πρώτο του μυθιστόρημα, το Chair molle (1885), που κατηγορήθηκε για ανηθικότητα, προκάλεσε σκάνδαλο και οδήγησε τον νεαρό συγγραφέα σε μία καταδίκη σε φυλάκιση 15 ημερών και βαρύ πρόστιμο.
Ο Πολ Αντάμ καθιερώθηκε με το μυθιστόρημα Être (1888). Στη συνέχεια έγραψε μία σειρά ιστορικών μυθιστορημάτων για την περίοδο των Ναπολεόντειων Πολέμων και των επακολούθων τους. Το πρώτο έργο της σειράς αυτής, το La Force, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1899. Ακολούθησαν τα L’Enfant d’Austerlitz (1901) και Au soleil de juillet (1903). Μαζί με τον Έλληνα λογοτέχνη Ζαν Μορεάς ο Αντάμ συνέγραψε το 1886 το μυθιστόρημα Le Thé chez Miranda και το Les Demoiselles Goubert, που σημάδευσε τη μετάβαση από τον νατουραλισμό στον συμβολισμό στη Γαλλική λογοτεχνία.
Το 1906 ο Αντάμ συνόψισε στο έργο του Vues d’Amérique την προσέγγισή του στην τέχνη ως εξής: «Τέχνη είναι η πράξη τού να εγγράφεις ένα δόγμα μέσα σε ένα σύμβολο» («L’art est l’œuvre d’inscrire un dogme dans un symbole.»). Στο μυθιστόρημά του Stephanie (1913) ο Αντάμ επιχειρηματολογεί υπέρ των γάμων με συνοικέσια έναντι των γάμων από έρωτα. Αλλά και από πολιτικής απόψεως ήταν συντηρητικός: Οπαδός του στρατηγού Ζορζ Ερνέστ Μπουλανζέ, αγωνίσθηκε μέσα στις εθνικιστικές κινήσεις υπέρ των παραδόσεων και κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ίδρυσε τη Ligue intellectuelle de fraternité latine.
Σημειώσεις
- ↑ Το όνομά του συναντάται και ως Παύλος Αδάμ σε παλαιότερες εκδόσεις.
